Συνέντευξη Κώστας Ζαλίγκας
«Αν είστε άνω των 35 ετών θα νιώσετε άβολα βλέποντας το “Suntan”, μια ταινία που μας θυμίζει ότι όταν η νιότη φεύγει, φεύγει για πάντα. Ο Μάκης Παπαδημητρίου κάνει εδώ το διεθνές ντεμπούτο του εκθέτοντας θαρραλέα τον εαυτό του στην κάμερα μη φοβούμενος τη σύγκριση με τους νεαρούς εκδρομείς», γράφει για τον έλληνα ηθοποιό και το ρόλο του στην ταινία, «Suntan» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, ο ξένος Τύπος. Λίγο μετά την επιστροφή του από το Οστιν του Τέξας, όπου η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ SXSW και την πρεμιέρα της παράστασης ‘‘Το τάβλι’’ (θέατρο Μουσούρη) στο οποίο συμπρωταγωνιστεί με το Νίκο Κουρή, μιλήσαμε με τον δημοφιλή ηθοποιό για τα γυρίσματα υπό τον εκτυφλωτκό ήλιο της Αντιπάρου και τους πολιτικούς «που είναι σαν να δίνουν… το παράδειγμα στους πολίτες».
«Ήταν διαφορετική εμπειρία να βλέπεις την ταινία σε ένα πολύ ωραίο σινεμά. Γράφτηκαν ωραίες κριτικές από τον ξένο Τύπο και γενικά το ταξίδι στο Όστιν ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία», μας λέει ο Μάκης Παπαδημητρίου αμέσως μετά το ταξίδι του στις ΗΠΑ. Το «Suntan» ήταν η αιτία που ο καλός ηθοποιός πέρασε τον Ατλαντικό. «Ένα ερωτικό θρίλερ, η ιστορία ενός γιατρού που δουλεύει στην Αντίπαρο περνώντας τον χειμώνα στο νησί με πολύ λίγους κατοίκους, ηλικιωμένους στην πλειοψηφία τους. Το καλοκαίρι όμως το σκηνικό είναι τελείως διαφορετικό με τους τουρίστες. Ο Κωστής, ο ήρωας που ερμηνεύω, ερωτεύεται μια νέα κοπέλα που έχει έρθει για διακοπές με την παρέα της. Του ξυπνάει η εφηβεία που δεν την είχε ζήσει στην ώρα της και τώρα στα 40 του, του χτυπάει πολύ έντονα», περιγράφει ο Μάκης Παπαδημητρίου. Τον ρωτήσαμε για τα γυρίσματα που έγιναν επί ενάμιση μήνα στο νησί. «Τα γυρίσματα έγιναν το καλοκαίρι του 2014 και ήταν ωραία μεν, αλλά δύσκολα. Ήμασταν όλη μέρα στην παραλία και μας έτρωγε ο ήλιος, εκτός από μένα όμως, που έπρεπε πάση θυσία να μη μαυρίσω. Ήμουν συνεχώς στη σκιά με καπέλα. Ακόμη και τα βραδινά γυρίσματα στο κλαμπ ήταν δύσκολα γιατί υπήρχε κόσμος εκεί που διασκέδαζε κι εμείς τριγυρνάγαμε ανάμεσά τους με μια κάμερα προσπαθώντας να γυρίσουμε τις σκηνές που θέλαμε. Εμείς ενημερώναμε και οι περισσότεροι δεν είχαν πρόβλημα. Αλλά υπήρχαν και μερικοί που δεν είχαν συνηθίσει την κάμερα και έκαναν διάφορα όσο εμείς γυρίζαμε», θυμάται και προσθέτει: «Θεωρώ ότι το “Suntan” είναι σπουδαία ταινία. Ο τρόπος που γυρίστηκε, το θέμα της. Ήταν εμπειρία ζωής για μένα. Ακούγεται βαρύ αυτό αλλά έτσι ακριβώς το νιώθω», υπογραμμίζει.
Μιας και έχει μπει για τα καλά στην υπόθεση νέος ελληνικός κινηματογράφος, τον ρωτήσαμε για τον… Γολγοθά της δημιουργίας μιας ταινίας εν μέσω οικονομικής κρίσης και έλλειψης ρευστότητας. «Το θέμα της χρηματοδότησης της παραγωγής ταινιών είναι τραγικό. Παρόλα αυτά γίνονται ταινίες και πολλές από αυτές διακρίνονται για το καλλιτεχνικό τους στίγμα. Θα μπορούσαν να γυρίζονται με καλύτερες προϋποθέσεις βέβαια αλλά τα τελευταία χρόνια, το βλέπουμε όλοι, το ελληνικό σινεμά έχει αρκετά έντονη παρουσία στο εξωτερικό. Εύχομαι να συνεχίσει αυτό και να υπάρξει και υποστήριξη από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και να αγκαλιάσει και το κοινό το ελληνικό σινεμά. Είναι πολύ λίγος ο κόσμος που παρακολουθεί τί γίνεται στον ελληνικό κινηματογράφο. Αν το κοινό ήταν μεγαλύτερο, θα ήταν πιο εύκολες οι παραγωγές», τονίζει.
«Το “Τάβλι” είναι πολύ καλογραμμένο έργο»
Τον ρωτήσαμε και για το «Τάβλι» που ανεβάζει στο θέατρο Μουσούρη με το Νίκο Κουρή. Ποιοι λόγοι κάνουν άραγε το συγκεκριμένο έργο τόσο δημοφιλές και το βλέπουμε κάθε χρόνο να επαναλαμβάνεται; «Πέρα από το θέμα του, είναι ένα πολύ καλογραμμένο έργο με ωραίες εναλλαγές στις διαθέσεις των πρωταγωνιστών. Είναι ωραίο δηλαδή και για εμάς τους ηθοποιούς. Είναι πολύ διασκεδαστικό κείμενο και πολύ ζωντανό. Ο τύπος του Έλληνα που σκέφτεται συνεχώς την κομπίνα δεν έχει εκλείψει καθόλου παρά τα όσα έχουν συμβεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Μόνο τα σκάνδαλα των πολιτικών να σκεφτούμε, το διαπιστώνουμε. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Είναι σαν να εκπαιδεύουν τον κόσμο να κάνει τα ίδια», υποστηρίζει ο Μάκης Παπαδημητρίου.
Έχει άραγε ο αγαπημένος ηθοποιός ρόλους που θέλει να παίξει οπωσδήποτε στην πορεία της καριέρας του στο θέατρο; «Δεν έχω θέσει στόχο να παίξω κάποιους συγκεκριμένους ρόλους στην πορεία μου. Με ενδιαφέρουν οι συνεργασίες που κάνω. Να παίξω δηλαδή ένα μεγάλο ρόλο και μετά τι; Και πες ότι ήμουν καλός σε αυτό. Τι σημαίνει; Μου κάνει απόλυτη μοναξιά όλο αυτό. Το θέμα είναι να υπάρχει μια συνολική, δημιουργική διάθεση. Δεν μου λέει τίποτα να κάνει ο καθένας ότι του αρέσει προκειμένου να ικανοποιήσει το εγώ του», υπογραμμίζει.
Από το Αιγαίο στις αθηναϊκές πλατείες
Οι καλύτερες διακοπές που έχει κάνει είναι πάντα στις Κυκλάδες. «Στην Ανάφη όταν ήμουν πιο μικρός, στην Πάρο πιο πρόσφατα, αλλά και στην Αντίπαρο, όταν γυρίζαμε την ταινία. Βουτιές δεν έκανα, απαγορευόταν διά ροπάλου. Όταν με έβλεπαν να κυκλοφορώ στον ήλιο με μάζευαν αμέσως στη σκιά. Κάναμε τις βόλτες μας βέβαια, βγαίναμε για ποτό αλλά πολύ μαζεμένα πράγματα γιατί είχαμε πολλή δουλειά. Είχε πολύ κόπο αυτή η ταινία, όχι μόνο για εμένα, για όλους, από τον πρώτο ως τον τελευταίο».
Στην Αθήνα προτιμά τα πιο ήσυχα βράδια της εβδομάδας για να ξεφύγει από το «πρόγραμμα». «Κοντά στην πλατεία Καρύτση και στα Εξάρχεια βγαίνω για ποτό, κέντρο γενικότερα. Πηγαίνω και στην Κυψέλη που έχει δυο τρία καλά μαγαζιά. Προσπαθώ να αποφεύγω τις μέρες αιχμής, Παρασκευή και Σάββατο δηλαδή που γίνεται χαμός. Δευτέρα – Τρίτη είναι ότι πρέπει για να πιεις το ποτό σου με την ησυχία σου».
