Till Sterzenbach: Στο τέλος η Κλυταιμνήστρα επιλέγει να φορέσει μία μάσκα, για να πει αντίο στον κόσμο, για να πάρει μία απόσταση.
Barbara Hoffmann: Είσαι νεκρός τώρα Αγαμέμνων του απευθύνει η Κλυταιμνήστρα, και εγώ είμαι νεκρή, πάρε τη μάσκα σου, να πάρω τη δική μου. Και αυτή είναι η πρώτη φορά που είναι πραγματικά ίσοι και η Κλυταιμνήστρα είναι ιδιαίτερα υπερήφανη γι’ αυτό. Η Κλυταιμνήστρα είναι ένας σκληρός χαρακτήρας με ιδιαίτερες όμως συναισθηματικές στιγμές. Και αυτό πιστεύω ότι θα αρέσει στο θεατρόφιλο κοινό. Οι ιδέες που αποπνέει συνολικά το έργο είναι μοντέρνες και στοχεύουν να τοποθετήσουν την γυναίκα σε ανάλογη θέση με αυτή του άντρα. Θέλουν να την ελευθερώσουν. Αυτός νομίζω άλλωστε ότι ήταν και ο σκοπός της συγγραφέως του μονολόγου.
Πώς γνωριστήκατε με την πρωταγωνίστρια την Ευαγγελία Βαλσαμά;
Barbara Hoffmann: Η αλήθεια είναι ότι όταν γνώρισα την Ευαγγελία στην Πάτμο δεν γνώριζα αρχικά ότι είναι ηθοποιός. Η προσωπικότητά της μου κέντρισε το ενδιαφέρον και ήθελα να την ανακαλύψω. Στη συνέχεια, ανακάλυψα ότι είναι ηθοποιός και μάλιστα επώνυμη και πολύ καλή στη δουλειά της. Εκείνη την περίοδο είχα δύο θεατρικά έργα στο μυαλό μου που ήθελα να ανεβάσουμε. Η προσωπικότητά της Ευαγγελίας, ενός ανθρώπου που εκτιμά, σέβεται και προασπίζεται την ελευθερία της ανθρώπινη ψυχής, ταίριαξε γάντι με την Κλυταιμνήστρα. Πιστεύω ότι πρόκειται για μία γόνιμη θεατρική συνάντηση που θα εκτιμήσει το θεατρόφιλο κοινό.
Till Sterzenbach: Και είναι η πρώτη φορά που το έργο παίζεται στην ελληνική γλώσσα και είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι γι’ αυτό.
Έχετε κοινά χαρακτηριστικά με την Κλυταιμνήστρα;
Ευαγγελία Βαλσαμά: Η Κλυταιμνήστρα εκφράζει τη δύναμη, τη γυναίκα που έχει μία αλήθεια. Τη γυναίκα που σέβεται την ελευθερία και θέλει να σεβαστούν τη δική της. Τη γυναίκα που επιθυμεί να σεβαστούν το ελεύθερο πνεύμα ενός ανθρώπου. Εκφράζει αιώνιες αλήθειες, οικουμενικές αλήθειες, αθάνατες αλήθειες. Πρόκειται για μία πολύ ισχυρή προσωπικότητα. Είναι ηγέτης και αυτή όπως ο σύζυγός της, ο Αγαμέμνων. Είναι μία λέαινα που την καταπίεσαν, της στέρησαν ότι πιο όμορφο μπορούσε να ονειρευτεί, της έπνιξαν τα όνειρα. Είναι μία γυναίκα που θυσίασε τη ζωή της και που η ψυχή της ήταν φυλακισμένη. Είναι μια γυναίκα που της σκότωσαν ότι πιο όμορφο και ανθρώπινο μπορούσε να ονειρευτεί και να έχει δίπλα της, τις αξίες της, την ελευθερία γενικότερα. Οπότε δεν είχε επιλογές, πήρε την κατάσταση στα χέρια της. Ήταν ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τον σύζυγό της και προκειμένου να φτάσει σε αυτό δεν φοβήθηκε ούτε τον θάνατο. Αντίθετα, με την πράξη της ένιωσε λυτρωμένη, ένιωσε ότι κατέκτησε την απόλυτη ελευθερία.
Θώμη Μελίδου
