Ξεκίνησε με ποίηση αλλά γρήγορα την κέρδισε η πεζογραφία. Έχει συγγράψει συλλογές διηγημάτων, νουβέλες, μέχρι μυθιστορήματα κοινωνικά και αστυνομικά. Άρχισε να εκδίδει από το 2000 και η συγγραφή μέχρι σήμερα την έσπρωξε στην εσωστρέφεια. «Ίσως γι’ αυτό στράφηκα με τόση ένταση στην πολιτική που είναι ακριβώς το αντίθετο, στροφή προς τα έξω, άνοιγμα στον κόσμο. Το είχα ανάγκη για να εξισορροπήσω», μας δηλώνει και δεν ξεχνάμε ότι ταυτόχρονα είναι μέλος της Επιτροπής Ισότητας του Δήμου Κηφισιάς και εθελόντρια ξεναγός της πρωτοβουλίας του δήμου «Ξενάγηση στα αρχοντικά της Κηφισιάς», η οποία έχει στεφθεί με καταπληκτική επιτυχία, δεδομένου ότι δηλώνουν συμμετοχή 100ἀδες άτομα από παντού και η σχετική πλατφόρμα του Δήμου κλείνει μέσα σε 2 ώρες. Συζητάμε με την Βασιλική Πιτούλη, της οποίας οι «7 μικρές ιστορίες για την Κηφισιά» είναι το ένατο βιβλίο της.
Συνέντευξη: Άγγελος Πολύδωρος
Βασιλική, μίλησέ μας για το καινούργιο βιβλίο σου. Πρόκειται για βιβλίο ιστορικό;
Το καινούργιο βιβλίο μου είναι πολύ σημαντικό για μένα. Κατ’ αρχήν ναι, πρόκειται για βιβλίο ιστορικό, με την εξής έννοια: Περιλαμβάνει, όπως λέει και ο τίτλος του, επτά ιστορίες για την Κηφισιά. Ξεκινάω από την αρχαιότητα και συγκεκριμένα από τον Ηρώδη τον Αττικό ο οποίος ήταν και Κηφισιώτης. Παράλληλα με την ιστορία του Ηρώδη, αφηγούμαι πολλά και για τον αυτοκράτορα της Ρώμης τον Αδριανό, εξηγώντας έτσι γιατί αυτοί οι δυο εξέχοντες άνδρες της κλασικής αρχαιότητας «δάνεισαν» τα ονόματά τους στους δυο δρόμους που περικλείουν το Άλσος της Κηφισιάς. Η δεύτερη ιστορία του βιβλίου αναφέρεται στον Παύλο Μελά, τον μεγάλο Μακεδονομάχο.
Μέσω του Παύλου Μελά αναφέρεσαι και στον Μακεδονικό Αγώνα;
Αυτά τα δυο συνδέονται απόλυτα. Κάνω εκτενή αναφορά στον Μακεδονικό Αγώνα και έχω χρησιμοποιήσει πολλές πηγές, που τις αναφέρω όλες βέβαια στη βιβλιογραφία. Θεωρώ αυτή τη χρονική περίοδο, την αρχή του 20ου αιώνα, ιδιαίτερα ένδοξη για την πατρίδα μας, κάτι σαν πηγή από την οποία πρέπει να αντλούμε ζωογόνο νερό σε περιπτώσεις ανομβρίας, ξηρασίας, παρακμής, όπως δυστυχώς είναι η εποχή μας.
Η επόμενη ιστορία πού αναφέρεται;
Στην τρίτη κατά σειράν ιστορία του βιβλίου, καταπιάνομαι με ένα ζευγάρι θρυλικό, τον Ίωνα Δραγούμη και την Πηνελόπη Μπενάκη – Δέλτα. Ο έρωτάς τους ομολογουμένως με ενέπνευσε διότι ήταν τραγικός, με αξεπέραστα εμπόδια. Πρόκειται για δυο καταλυτικές προσωπικότητες, που έζησαν σε μια ιδιαίτερα ταραγμένη εποχή. Σχετίστηκαν και οι δυο απόλυτα με την Κηφισιά, η Πηνελόπη Δέλτα ως ιδιοκτήτρια του καταπληκτικού πύργου στο Στροφύλι και ο Ίων Δραγούμης… διαβάζοντας το βιβλίο θα δείτε πώς.
Οι υπόλοιπες ιστορίες;
Η τέταρτη ιστορία αναφέρεται στον Γεώργιο Δροσίνη, τον ποιητή, τον άνθρωπο των τεχνών και των γραμμάτων, τον αναμορφωτή της ελληνικής παιδείας και δωρητή του ομώνυμου μουσείου στον Δήμο Κηφισιάς. Στις επόμενες ιστορίες, αναφέρομαι στην περίφημη βίλα Καζούλη, το σήμα κατατεθέν της Κηφισιάς, καθώς και στην επιχείρηση Θανόπουλου, που καλύπτει την πορεία 140 χρόνων μιας οικογένειας από την Αρκαδία στην Κηφισιά. Η τελευταία ιστορία του βιβλίου, αναφέρεται στον Σπύρο Ν. Μπόκαρη και στην «Κηφισιά που αγάπησε». Ο άνθρωπος αυτός υπήρξε ένας πολύ γνωστός Κηφισιώτης, λάτρης της πόλης μας και αποτύπωσε μια μοναδική εικόνα της Κηφισιάς στο εν λόγω βιβλίο του.
Με την Κηφισιά να δεσπόζει στο βιβλίο σου, θεωρώ πολύ λογική την ενασχόλησή σου με τα κοινά.
Ναι, η Κηφισιά αποτελεί τον κοινό παρανομαστή όλων αυτών των ιστοριών που αφηγούμαι. Αν και δεν είμαι Κηφισιώτισσα γέννημα θρέμμα, εν τούτοις κατοικώ στην Κηφισιά από το 1979 και την αγαπώ απέραντα. Αυτός είναι και ο λόγος που κατεβαίνω υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον συνδυασμό του δημάρχου Γιώργου Θωμάκου. Είμαι γραμματέας της Σχολικής Επιτροπής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου, γραμματέας του Συνοικιακού Συμβουλίου Κάτω Κηφισιάς και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της «Μέριμνας».
Ασχολείσαι με τα κοινά και διδάσκεις ταυτόχρονα. Όμως, πόσο εύκολο ή πόσο δύσκολο είναι αυτό;
Η διδασκαλία έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο, στοχεύει στη μετάδοση γνώσεων και στη διάπλαση ήθους. Η πολιτική επίσης ασχολείται με τον άνθρωπο, είναι η τέχνη του εφικτού και συνοψίζει όλες τις άλλες τέχνες. Διδασκαλία και πολιτική έχουν πολλά κοινά, όντως. Εδώ και τέσσερα χρόνια διδάσκω αφιλοκερδώς στη Σχολή Γονέων του Δήμου. Μου αρέσει πολύ η συμβουλευτική με γονείς, δεδομένου ότι ο γονεϊκός είναι ο πιο δύσκολος ρόλος για τον άνθρωπο.
Κλείνοντας, τι θα ήθελες να πεις στους Κηφισιώτες;
Στους Κηφισιώτες θα μιλήσω με μετριοπάθεια. Οι καιροί είναι δύσκολοι και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει ούτε στιγμή να το ξεχνάμε. Να φροντίσουν να ενημερωθούν όσο γίνεται περισσότερο και να επιλέξουν ανθρώπους κυρίως αδιάφθορους, διότι αυτό πρέπει να είναι, κατά τη γνώμη μου, το πρώτο προσόν ενός ανθρώπου που διεκδικεί την ψήφο των πολιτών.