Όπως ακριβώς και στον πρόλογο του βιβλίου του ο Μίμης Ανδρουλάκης, ο βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, έδωσε με λίγα λόγια το στίγμα του βιβλίου του: «Είναι τρεις φορές πιο γοητευτική και ουσιαστική από την Σεγκολέν Ρουαγιάλ, την πιθανή πρόεδρο της Γαλλίας, τέσσερις φορές πιο καταρτισμένη και με ευρύτερη παιδεία από την Άνγκελα Μέρκελ, την καγκελάριο της Γερμανίας και πέντε φορές πιο συγκεντρωμένη στα τελικά αποτελέσματα από τη Μισέλ Μπατσελέ, την πρόεδρο της Χιλής. Προσθέστε και 50% πυκνότερη θηλυκότητα από τη Μόνικα Μπελούτσι, αλλά μη βιαστείτε να πείτε ότι δεν πιστεύετε λέξη απ’ όσα λέω, ότι παραμιλώ ποιητική αδεία ή πως δεν ρισκάρω τίποτα με αυτή τη δήλωση, αφού σε δέκα χρόνια από σήμερα κανείς δεν θα θυμάται τη δήλωσή μου. Φτιάξτε μια δική σας εικόνα γι’ αυτή τη νέα γυναίκα και ας αρχίσουμε να διατρέχουμε μαζί ομόκεντρους κύκλους μέχρι να φτάσουμε στον πραγματικό μας στόχο. Να ανακαλύψουμε το θρίλερ της ερωτικής και επαγγελματικής ζωής αυτής της τριαντάχρονης σήμερα γυναίκας, που εξελίσσεται από την Αθήνα και το Λονδίνο μέχρι τα νησιά Μαδέιρα και τις συμμορίες της ρούμπας του Κονγκό. Να ανακαλύψουμε στο μυστήριο των διαφορών του αρσενικού και θηλυκού εγκεφάλου από την καθημερινότητα και τη σεξουαλικότητα μέχρι τα μαθηματικά, την πολιτική και κυρίως την οικονομία και την επιχειρηματικότητα».
Πράγματι, όπως προέκυψε και από τη συζήτηση που είχε ο Μίμης Ανδρουλάκης με όσους παρευρίσκονταν στην παρουσίαση, το «Θηλυκό πόκερ, Συμφέρον και συμπάθεια, Love and Money», πέφτει σαν πέτρα στην επιφάνεια της σύγχρονης καθιερωμένης σκέψης και ξετυλίγεται σαν μια σειρά ομόκεντρων κύκλων: Είναι μια «θηλυκή» αναθεώρηση της πολιτικής οικονομίας, μια «θηλυκή» μεταρρύθμιση από το Α ως το Ω. Ένα «θηλυκό» Νέο Δημόσιο Μάνατζμεντ, «θηλυκό» παιχνίδι με τις πιθανότητες και το ρίσκο στο νέο αβέβαιο χρηματοοικονομικό σύμπαν του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού. Θηλυκό, όπως λέμε αυτή, ή αυτός έχει «θηλυκό μυαλό». Είναι το θηλυκό, μας λέει ο Μίμης Ανδρουλάκης, που μπορεί να βρεθεί και στον πιο άνδρα από τους άνδρες, αυτόν που μπορεί να έχει ή να μην έχει μια γυναίκα. Αυτό που ενδεχομένως στρεβλώθηκε, καταπνίγηκε μέσα στις απομιμήσεις μιας ξύλινης αρρενωπότητας.
Τρία χέρια σε ένα (το αόρατο της αγοράς, το σιδερένιο ή βελούδινο του κράτους και το άσυλο της εκτίμησης) γράφουν τη «θηλυκή» ατζέντα της διακυβέρνησης στον 21ο αιώνα, είπε στη συνέχεια ο Μίμης Ανδρουλάκης, «Ένα-ένα τα ωραία μοντέλα, τα ωραία θεωρήματα για πάντα ανεφάρμοστα γίνονται σκόνη. Η σκέψη μάς ανακαλύπτει το παράδοξο, υπολογίζει το άγνωστο και το απίθανο που είναι πολύ πιθανό και αποδεσμεύεται για να υποδεχτεί το «θηλυκό άγγιγμα» στην οικονομία και την πολιτική».
Για όλα μίλησε με το γνωστό γλαφυρό του ύφος ο Μίμης Ανδρουλάκης και η συζήτηση θα μπορούσε να κρατήσει ώρες: Για την απλήρωτη εργασία των γυναικών, το «ψυχικό εισόδημα» και την παραγωγικότητα, την κακοποίηση της εκτίμησης και την έλλειψη ελέγχου της ποιοτικής απόδοσης στον δημόσιο τομέα. Μίλησε για τα παράδοξα της αξιολόγησης και της λογοδοσίας, τις συμπράξεις του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, για το τέλος της ηγεμονίας του δολαρίου και τους μισθούς που «θα σκοτώσουν» την παγκοσμιοποίηση. Ανέπτυξε σενάρια για την Κίνα, για την αποπαγκοσμιοποίηση και έδωσε ιδέες για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση.
Το «Θηλυκό πόκερ – Συμφέρον και συμπάθεια» κυκλοφορεί ήδη σε τέταρτη έκδοση από τις «Εκδόσεις Καστανιώτη».
Άγγελος Πολύδωρος
