Δύο χρόνια μετά τη «Γνώση των νεκρών» ο Γιώργος Μανιώτης συναντά τους αναγνώστες με το «Μίξερ», στο οποίο αναμειγνύονται άνθρωποι κάθε ηλικίας, όνειρα και διαψεύσεις, τραγικές και κωμικές ιστορίες της σύγχρονης πραγματικότητας.
Άνθρωποι, κατοικίδια, ζώα και ηλεκτρικές συσκευές παίρνουν το λόγο και διηγούνται την ιστορία τους.
Ένα μικρός, άσπρος «σπιτικός σκύλος» νιώθει ξένος μες στον κόσμο.
Μια γυναίκα, στη φάση «ψάχνω τον άνθρωπο της ζωής μου».
Οικογενειακοί κανιβαλισμοί. Ο γάμος, μια «ισόβια ιαχή πόνου».
Συγκεντρώσεις φίλων. Η ανάγκη επίδειξης της επιτυχίας ως αντίδοτο για την απουσία ευτυχίας.
Ένα μικρό παιδί ζωγραφίζει τα παραμύθια του, βήμα βήμα προς τη σκληρή ενηλικίωση.
Σουρεαλιστικό ιντερμέδιο: πόσα χαμένα μεροκάματα χρειάζονται για να συνεννοηθείς με τον ασφαλιστικό σου φορέα;
Οι αυτάρεσκοι τηλεοπτικοί αστέρες σε ρόλο λαϊκών δικαστών.
Δύο ηλικιωμένες αδερφές, σε ένα χωριό ερημωμένο, σε αντίστροφη μέτρηση χρόνου.
Το δράμα ενός πατέρα που ο γιος του θέλει να γίνει μουσικός κι όχι επιστήμονας.
Τα όνειρα που, από καταφύγιο, μετατρέπονται σε εφιάλτες.
Ο Γιώργος Μανιώτης υφαίνει αριστοτεχνικά ποικίλες ιστορίες στις οποίες εναλλάσσονται το κωμικό με το τραγικό, η σοβαρότητα με το σαρκασμό, ο παραλογισμός της καθημερινότητας με τα σπουδαία ζητήματα της ζωής, σε ένα «Μίξερ» της σύγχρονης πραγματικότητας.
Το «Μίξερ» αποτελείται από δεκαοκτώ καλά δομημένες ιστορίες (επτά κεφάλαια για την καθεμία), που περιπλέκονται μεν στην τύχη, οι ρίζες τους, όμως, συνφύονται, «άρρηκτα συνδεδεμένες κάτω από το χώμα μέσα στο ίδιο τετραγωνικό παρτέρι».
Ο Γιώργος Μανιώτης γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Έχει γράψει, εκτός από πεζά λογοτεχνικά έργα, και πολλά θεατρικά, τα οποία έχουν επανειλημμένως παρουσιαστεί σε σκηνές της Αθήνας (γνωστά θεατρικά του έργα είναι: «Το ματς», «Κοινή λογική», «Ο λάκκος της αμαρτίας», «Οι σύζυγοι», «Διακοπές στην Ουρανούπολη», «Μόνο θετικές σκέψεις» κ.ά.). Ασχολείται επίσης με τη σκηνοθεσία.
Ο συγγραφέας αναφέρει χαρακτηριστικά και μεταξύ άλλων για το βιβλίο του: «Σαν να είμαστε στην προσωπική μας κουκέτα σε ένα τραίνο που τρέχει με εκκωφαντική ταχύτητα και να παρατηρούμε από το παράθυρο τη ζωή έξω. Κάτω από το τραίνο, επί της γης συμβαίνουν φοβερά. Ακούγονται οιμωγές, μας κοιτούν απελπισμένα μάτια, άνθρωποι χάνουν τις ζωές τους, άλλοι προσπαθούν να χαρούν, αλλά ο χρόνος και η καθημερινότητα ακυρώνουν τις χαρές τους»
Από τις εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα» κυκλοφορούν τα βιβλία του: «Τα σαντέ της Σαπφώς» (2000), «Το γκαζόν του μπαμπά» (2001), «Ανώνυμα γράμματα» (2002), «Αγελάδα με φτερά» (2003), «Σαράντα κύματα» (2005), «Η γνώση των νεκρών» (2007).
(Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα / Σελίδες: 455 /Τιμή: 21.00 ευρώ)
