Ο άντρας που εγκαταλείπει τη γυναίκα του για μια νεώτερη είναι η πιο παλιά ιστορία του κόσμου…
Νεφέλη Λεοντίου, Ελπίδα Θεοφίλου, Μυρτώ Γαλάντη. Τρεις γυναίκες εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, με κοινά στοιχεία το κυνήγι του έρωτα, την επιδίωξη της δόξας και την πίκρα της προδοσίας. Η κάθε μια κουβαλάει την εντελώς προσωπική της οικογενειακή ιστορία.
Στο σπίτι, στο γραφείο, στα άδυτα του εκδοτικού χώρου, ερωτεύονται, προδίδουν ή προδίδονται, σε έναν αγώνα να συμφιλιωθούν με τον εαυτό τους. Με όπλο το χιούμορ, δοκιμάζονται σε θέματα όπως η γυναικεία φιλία, ο γάμος, η μητρότητα, η καριέρα. Πάνω απ’ όλα όμως, δίνουν τη μάχη για το βιβλίο που θα γίνει μπεστ-σέλερ και θα τις οδηγήσει στο δικό τους παράδεισο…
Η Νεφέλη, η Ελπίδα, η Μυρτώ, τρεις γυναίκες καθημερινές μα και ξεχωριστές. Η πρώτη είναι χαρούμενη και ονειροπαρμένη, μια Ελληνίδα Μπρίτζετ Τζόουνς. Η δεύτερη είναι τολμηρή και οξύθυμη, δεν πτοείται με τίποτε. Η τρίτη μελαγχολική και ευάλωτη, η μόνη που είναι μητέρα. Οι ηρωίδες του βιβλίου είναι γυναίκες που προδίδουν και προδίδονται με πόνο ψυχής αλλά και με αυτοσαρκασμό.
Προδίδουν την καλύτερη φίλη τους κλέβοντας το αγόρι της, προδίδονται από τον πατέρα τους όταν εκείνος τα φτιάχνει με μια σχεδόν συνομήλική τους. Προδίδουν τον ίδιο τους τον εαυτό όταν θυσιάζουν το μεγάλο έρωτα και τη μητρότητα στο βωμό της καριέρας. Είναι γυναίκες προδομένες και προδότριες ταυτόχρονα και οι άντρες είναι οι πιο πιστοί τους συνένοχοι. Γελάνε και κλαίνε, παθιάζονται, ζουν. Πληρώνουν το τίμημα της κάθε επιλογής. Επιδιώκουν με λύσσα το χρήμα και τη δόξα για να ανακαλύψουν ότι εκείνο που μας κάνει ευτυχισμένους κρύβεται μέσα μας. Τελικά, βήμα – βήμα, οδηγούνται στον προσωπικό τους παράδεισο…
Όλα αυτά (και άλλα πολλά) συμβαίνουν στις 540 σελίδες του βιβλίου που καθηλώνει τον αναγνώστη μέχρι τέλους. Αξίζει στο σημείο αυτό να τονιστεί ότι η «Προδοσία» δεν είναι απλά άλλο ένα γυναικείο μυθιστόρημα. H συγγραφέας μέσα από τις προσωπικές οικογενειακές ιστορίες των ηρωίδων διεισδύει στη σύγχρονη πραγματικότητα της ελληνικής κοινωνίας.
Η ίδια μας δήλωσε: «Το έργο εστιάζει στις ανθρώπινες σχέσεις, τις βάζει στο μικροσκόπιο και τις αναλύει διεξοδικά. Θα το χαρακτήριζα επίσης διατριβή στη γυναικεία φιλία η οποία μόνο για έναν άντρα δοκιμάζεται έτσι. Πέρα από αυτά όμως υπάρχει και το καυστικό κοινωνικό σχόλιο. Ο αμείλικτος ανταγωνισμός που βασιλεύει μέσα στις επιχειρήσεις, η γελοιότητα και το κιτς των νεόπλουτων, η αποδυνάμωση του κοινωνικού ιστού είναι στοιχεία που με κεντρίζουν και νομίζω ότι τα έδειξα κατάλληλα.
Εκείνο όμως που αποτελεί την ιδιαιτερότητα του βιβλίου μου είναι η αναφορά στο παρασκήνιο που οργιάζει στον εκδοτικό χώρο και σε κάποια άδυτα της Εκπαίδευσης. Ο αναγνώστης άναυδος ανακαλύπτει πολλά από όσα συμβαίνουν στο …Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Συγγραφείς «καταξιωμένοι» κατασκευάζονται, Σύμβουλοι αποκτούν στεφάνια ποιητικής δόξας. Τα σχολικά εγχειρίδια γράφονται αφού προηγηθεί η κατάλληλη «μαγειρική» για να αναδειχτούν κάποιοι προεπιλεγμένοι. Το ιερατείο των βιβλιοκριτικών ανεβάζει και κατεβάζει βασιλιάδες.
Οι ήρωες του μυθιστορήματος συνωμοτούν ποικιλοτρόπως κυνηγώντας τη δημιουργία του βιβλίου εκείνου που θα σκίσει στις πωλήσεις. Έχουν συνειδητοποιήσει ότι «όταν το χρήμα μιλάει, όλοι στήνουν αυτί» και πράττουν αναλόγως. Στο χορό μετέχουν όλοι, εκδότες, εμπορικοί διευθυντές, υπεύθυνοι των καλλιτεχνικών ένθετων των εφημερίδων. Χρησιμοποιούν τους δικούς τους κώδικες, συναντιούνται σε ειδικά μέρη όπως το «γνωστό καφέ που είναι κάτι σαν ιερό τέμενος των συγγραφέων στο Κολωνάκι». Οι βιβλιοπαρουσιάσεις γίνονται είτε στη Στοά του Βιβλίου, είτε στην Αίθουσα Παπανούτσου του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Γίνονται και στα βιβλιοπωλεία και …γίνεται χαμός.
