Μια έννοια δοκιμάζεται, «αναπαλαίωση». Καλλιέργεια αντιθέσεων. Διαχείριση και κολακεία μύθων. Τελικά κανείς δεν ξέφυγε απ’ τον λαβύρινθο. Η προσμονή του Αιγέα είναι το μόνο χρέος του ορίζοντα ενώπιον.
Τα δρομολόγια καταρρίπτονται στο Ικάριο πέλαγος αενάως. Κι ύστερα ο Ιλισός, ο Ηριδανός, ο Κηφισός, καταβυθίστηκαν ερπετά. Η πόλη επαργυρώνει το ουδέτερο• αποχρωματίζει την αιμορραγία της. Μινώταυρος πατάει την επανάληψη.
Ο ρυθμός των αιφνιδιασμών δεν είναι παρά υποδιαίρεση του χρόνου. Αντιλαμβάνεσαι με την αφή την αστάθεια. Οι αμφιβολίες παράγουν ελπίδα, όπως η ομίχλη ταξιδεύει τα δέντρα. Μια συμπτωματική κίνηση ανέμου.
Αλλά και ο λόγος μου έχει ξεπέσει. Τοξικές λέξεις θολώνουν φως, νερά, αλώνια. Όλο και πιο βαθιά ξεφυλλίζοντας βίβλο ασφάλτου.
Ο Σταύρος Σταμπόγλης γεννήθηκε το 1946 στην Αθήνα. Φοίτησε στο ΙΓ’ Γυμνάσιο Αθηνών, είναι πτυχιούχος της τεχνικής σχολής Δοξιάδη και έκανε σπουδές Αρχιτεκτονικής στη Γαλλία (Ειδική Αρχιτεκτονική σχολή Παρισιού, ESA).
Εργάστηκε στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα ως αρχιτέκτων μηχανικός.
Σήμερα είναι ομότιμο μέλος του ΤΕΕ. Δημοσίευσε για πρώτη φορά το 2007. Είναι μέλος του Κύκλου Ποιητών.
Εκδόσεις: ΚΕΔΡΟΣ
Συγγραφέας: Σταύρος Σταμπόγλης
Σελίδες: 64
Τιμή: 9,50 ευρώ
