Μια νέα σειρά βιβλίων με γενικό τίτλο «Μεγάλες αφηγήσεις» ξεκίνησαν αυτή την εποχή οι εκδόσεις Καστανιώτης. Στη σειρά «Μεγάλες αφηγήσεις» εντάσσονται έργα-ορόσημα της παγκόσμιας πεζογραφίας• έργα συγγραφέων που έσπασαν το φράγμα του χρόνου και αξίζει να διαβάζονται από όλους ως μέρος μιας συναρπαστικής επικαιρότητας που μας αφορά. Η σειρά φιλοδοξεί να καλύψει ορισμένα κενά στην ελληνική βιβλιαγορά, αλλά κυρίως να οικοδομήσει μια συστηματική σχέση του νεοέλληνα αναγνώστη με ό,τι θεωρείται σημαντικό και αξεπέραστο στην τέχνη της αφήγησης.
* * *
Πρώτο βιβλίο σ’ αυτή τη σειρά είναι «Το μαγικό βουνό» του Thomas Mann σε μετάφραση Θόδωρου Παρασκευόπουλου και με πρόλογο της Τίνας Μανδηλαρά
«Το Μαγικό βουνό» είναι ένα αριστούργημα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας από έναν νομπελίστα συγγραφέα που διερευνά τη γοητεία και τον εκφυλισμό των ιδεών σε μια εσωστρεφή κοινότητα τις παραμονές του Μεγάλου Πολέμου. Η υπόθεση είναι φαινομενικά απλή. Ο νεαρός μηχανικός από το Αμβούργο Χανς Κάστορπ επισκέπτεται το σανατόριο Μπέργκχοφ της Ελβετίας για να δει τον ξάδερφό του. Μια μικρή αδιαθεσία και ένας παρατεταμένος πυρετός οδηγούν τον γιατρό του σανατορίου, αυλικό σύμβουλο Μπέρενς, να του προτείνει να παρατείνει την παραμονή του. Τελικά ο Χανς Κάστορπ αποφασίζει να μείνει στο σανατόριο για τρεις βδομάδες. Μόνο που οι τρεις βδομάδες, χωρίς να το καταλάβει, μετατρέπονται σε επτά χρόνια, καθώς ο Χανς ερωτεύεται και μεθά από τις ιδέες που ακούει να συζητιούνται εκεί.
Δεν υπάρχει δίλημμα, συναίσθημα, προβληματισμός που να μην κάνει την εμφάνισή του σε αυτό το έπος των 1.000 σελίδων. Μέσα σε μια κατάσταση φαινομενικής αδράνειας, ιδρυματοποίησης, εγκλεισμού, ο Χανς βιώνει την πιο απόλυτη ελευθερία. Το μαγικό βουνό πρωτοεκδόθηκε το 1924 και παραμένει σχεδόν 100 χρόνια μετά ένα συγκλονιστικά επίκαιρο βιβλίο που περιγράφει, μέσω του σανατορίου, την αρρώστια της Ευρώπης στις παραμονές του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου. Ένα βαθιά ατμοσφαιρικό βιβλίο που βρίθει από πολιτικές τοποθετήσεις και αλληγορίες.
Έγραψαν για το βιβλίο
«Διάσημος για την ειρωνεία του ο Τόμας Μαν, μαζί με τους Σοπενχάουερ, Νίτσε και Φρόιντ, προσφέρει την ενοποιητική ουσία, την αγάπη για την τέχνη και τη φαντασία, που χρειάζεται ο σύγχρονος κόσμος για να μη διαλυθεί ύστερα από την κατάρρευση των κοινωνικών δυνάμεων και των θρησκειών». (Independent)
«Προσφέρεται για πολλαπλές αναγνώσεις. Ένα μυθιστόρημα για μια ζωή και όχι απλώς για ένα βροχερό απόγευμα». (Guardian)
