Mετά από διακοπή μιας εβδομάδας (ελέω Πρωτομαγιάς) το Cine-Δράση συνεχίζει τις προβολές του την Πέμπτη 8 Μάϊου στις 20.15 στο ΤΥΠΕΤ με την ταινία «Μετά την Αγάπη» του Aleem Khan, ένα γλυκόπικρο δράμα της διπλανής πόρτας, χωρίς υπερβολές και μελοδραματικές εξάρσεις, Ένα μικρό, χαμηλόφωνο διακριτικό φιλμ για τα μυστικά, τα ψέματα και την προδοσία στις ανθρώπινες σχέσεις, για την απώλεια, τη διαχείριση του πένθους και τη συντριβή που μπορεί να φέρει στη ζωή μας η αποκάλυψη ότι ο άνθρωπος που θεωρούσαμε το άλλο μας μισό, αδελφή ψυχή είχε μια δεύτερη ζωή που επιμελώς κρατούσε μυστική για δεκαετίες.
Η Αγγλίδα Mary ασπάστηκε, κάποτε, το Ισλάμ για να παντρευτεί τον αγαπημένο της Ahmed. Πολλά χρόνια μετά, είναι ένα ευτυχισμένο ζευγάρι χωρίς παιδιά που ζει στο γραφικό Ντόβερ της Αγγλίας. Εκείνη νοικοκυρά, τον περιμένει να γυρίσει από τη δουλειά ντυμένη την παραδοσιακή μουσουλμανική ενδυμασία. Εκείνος καπετάνιος ενός φέριμποτ, οργώνει το στενό της Μάγχης και συχνά της τηλεφωνεί. Της μιλάει τρυφερά για την αγάπη τους, την ενημερώνει για την μέρα και ώρα της επιστροφής του, ζητάει τα αγαπημένα του φαγητά. Δεν υπάρχει αμφιβολία: αγαπιούνται. Μια μέρα εκείνη θα ενημερωθεί για τον ξαφνικό θάνατο του. Θα της σταλούν τα πράγματα του και για να τον αισθάνεται κοντά της θα αναπαράγει διαρκώς ένα φωνητικό μήνυμα μέσω του οποίου την επιπλήττει στοργικά και της ζητά να μην πλησιάζει στην άκρη των Λευκών Βράχων του Ντόβερ όταν πηγαίνει να χαιρετήσει το πλοίο του. Ούτε εδώ υπάρχει αμφιβολία: ο άντρας με τον οποίο ήταν ζευγάρι από την εφηβεία τους και για τον οποίο άλλαξε έως και την πίστη της ήταν απόλυτα αφοσιωμένος σε αυτήν. Μέχρι που κάποια στιγμή θα ακούσει ένα άλλο μήνυμα, σε μια άλλη γυναίκα και έκτοτε θα έχει να διαχειριστεί όχι μόνο την απώλεια αλλά και τις αποκαλύψεις για την ύπαρξη στο Calais, στην γαλλική πλευρά του στενού, της Genevieve, μιας Γαλλίδας με την οποία εκείνος διατηρούσε κάποιο είδος σχέσης. Αποφασισμένη να μάθει την αλήθεια, παίρνει το πλοίο για τη Γαλλία, συναντιέται με την «άλλη», μια γυναίκα, λεπτή, ξανθιά σοφιστικέ και εκλεπτυσμένη, με μοντέρνα ρούχα, σε πλήρη αντίθεση με τα παραδοσιακά δικά της. Τα πράγματα έρχονται έτσι που η άλλη την εκλαμβάνει ως οικιακή βοηθό που έστειλε κάποιο πρακτορείο, συμπέρασμα βολικό για τη Mary που χωρίς να αποκαλύψει την ταυτότητα της μπαίνει ως εργαζόμενη στο δεύτερο σπίτι του συζύγου της όπου θα ανακαλύψει σταδιακά κάθε πλευρά της μυστικής ζωής του αγαπημένου της και θα αναγκαστεί, απουσία εκείνου, να τον ξαναγνωρίσει από το μηδέν. Και αυτό γιατί ο εξωσυζυγικός δεσμός είναι απλώς και μόνο η αρχή των αποκαλύψεων. Εκείνη όσο εμβαθύνει στην παράλληλη ζωή του συντρόφου της, τόσο βρίσκει έναν άνθρωπο ολότελα διαφορετικό από αυτόν που βρισκόταν δίπλα της επί σειρά ετών και μοιραία διερωτάται αν και κατά πόσο θα μπορούσε να έχει μοιραστεί μια τέτοια ζωή μαζί της.
Η σκηνοθεσία
Ο Aleem Khan μεγάλωσε στο Κεντ. Τώρα ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Σπούδασε Σκηνοθεσία στο Πανεπιστήμιο του Γουέστμινστερ, προτού γυρίσει τη «Diana», την πρώτη μικρού μήκους ταινία του η οποία απέσπασε πληθώρα βραβείων. Το «Three Brothers», τρίτη μικρού μήκους ταινία του, έκανε πρεμιέρα στο Λονδίνο και προβλήθηκε σε πολλά κινηματογραφικά φεστιβάλ προτού βρεθεί υποψήφια για το βραβείο της Καλύτερης Βρετανικής στην κατηγορία της (2017). Το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του «Μετά την αγάπη» προβλήθηκε στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ των Καννών (2020). Από την πρώτη του αυτή κινηματογραφική απόπειρα, ο σκηνοθέτης αποδεικνύει ότι γνωρίζει καλά το δραματουργικό παιχνίδι. Κρατάει ιδανικές ισορροπίες, δίνει χώρο στους ήρωές του να εκφράσουν τα συναισθήματα τους, να αντιδράσουν, να ξεσπάσουν και επιτέλους να προσαρμοστούν σε μια πραγματικότητα καινούργια και δύσκολη. Λιτά, σύντομα, χωρίς φλυαρίες χαρτογραφεί το οδυνηρό καθημερινό δράμα, συνηθισμένων ανθρώπων, αφηγείται μια από εκείνες τις ιστορίες που όταν τις ακούμε μπορεί να πέφτουμε από τα σύννεφα, ταυτόχρονα όμως κατανοούμε ότι κυκλοφορούν ανάμεσά μας σε μεγαλύτερη συχνότητα από αυτή που τυχόν πιστεύουμε.
Με όχημα την εξαιρετική ερμηνεία της Joanna Scanlan, που στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης (2020) απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας, ο Khan φιλοτεχνεί το χαρακτήρα μιας γυναίκας πληγωμένης, συντετριμμένης που αναρωτιέται -κοιτώντας συχνά τον εαυτό της, το γερασμένο σώμα της σε έναν καθρέπτη- για το αν όσα έζησε ήταν απάτη. Με την μαγνητική ερμηνεία της τοποθετεί το θεατή σε θέση συνοδοιπόρου της ηρωίδας που υποδύεται, όσο αυτή βιώνει το ευρύ φάσμα των αρνητικών συναισθημάτων που την βαραίνουν. Η Nathalie Richard στο ρόλο της «άλλης» θυμίζει, κάπως στερεοτυπικά είναι η αλήθεια, νευρωτική αντιπαθητική Γαλλίδα. Αλλά καθώς ο σκηνοθέτης στέκεται με ενσυναίσθηση μπροστά και στη δική της περίπτωση, όπως και σε όλους τους χαρακτήρες του και αφήνει ελεύθερα τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους, γίνεται καθαρό ότι και στις ταινίες, όπως ακριβώς και στην πραγματική ζωή, η αλήθεια έχει περισσότερες από μία πλευρές. Και όπως λέει η ίδια «όλοι μπορούμε να παραβούμε τα όρια που βάζουμε στον εαυτό μας».
Ηνωμένο Βασίλειο, Δραματική, 2020. Διάρκεια: 89’. Σενάριο-Σκηνοθεσία: Aleem Khan. Διεύθυνση φωτογραφίας: Alexander Dynan. Μουσική: Chris Roe. Πρωταγωνιστούν: Joanna Scanlan, Nathalie Richard, Nasser Memarzia, Talid Ariss
Εδώ το trailer: https://www.youtube.com/watch?v=PZ8JywF1hgM
