«Είναι γεγονός, ότι με την ολοκλήρωση του PSI, η χώρα πέτυχε μια μείωση του χρέους, καθυστερημένα και με μεγάλο κόστος. Στην ουσία κερδίσαμε χρόνο, τόσο εμείς, όσο -και ακόμη περισσότερο- η Ευρωπαϊκή Ένωση. Εμείς, για να προσπαθήσουμε να κάνουμε τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές και η Ευρωπαϊκή ένωση να αποφύγει συστημικούς κινδύνους, που θα προκαλούσε μια πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδος στην παρούσα φάση.
Δυστυχώς και το νέο πακέτο στήριξης θα συνοδευτεί από πάρα πολύ σκληρά μέτρα, αρχής γενομένης από (ή, μέχρι) τον Ιούνιο του 2012. Ενδεικτικά, μόνο, αναφέρουμε:
● Νέο ασφαλιστικό, που θα φέρει νέα περικοπή σε επικουρικές και κύριες συντάξεις.
● Επανεξέταση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα.
● Νέος φόρος στα ακίνητα.
● Κλείσιμο ζημιογόνων ΔΕΚΟ και απολύσεις προσωπικού. Απολύσεις και στο στενό δημόσιο τομέα και πιο συγκεκριμένα, απολύσεις 15.000 το 2012 και 150.000 έως το 2015.
Εκτός από τα παραπάνω και από όσα υπολείπονται, έχουν τεθεί σε εφαρμογή και μέτρα “υφαρπαγής” των αποδοχών των ιδιωτικών υπαλλήλων, όπως π.χ. το “ψαλίδι” σε όλους τους μισθούς, ενώ, το καλοκαίρι καταργείται και ο βασικός (αφού, όπως αναφέρεται στο αγγλικό κείμενο του Μνημονίου, θα πάψει πλέον να ορίζεται με συλλογική διαπραγμάτευση, αλλά θα τον ορίζει κάθε χρόνο η κυβέρνηση…) και είναι σε εξέλιξη η διάλυση των κλαδικών συμβάσεων! Κανονική σφαγή δηλαδή…
Σε όλα αυτά θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η οικονομία μας τρέχει με ύφεση 7% και οι άνεργοι στη χώρα μας έχουν ξεπεράσει το 1.000.000 άτομα.
Συγχρόνως, σε όλα τα κρίσιμα υπουργεία, θα τοποθετηθούν κυβερνητικοί επίτροποι, οι οποίοι θα αποφασίζουν για όλα τα τρέχοντα ζητήματα και οι Έλληνες θα εκτελούν. Δηλαδή χαρίσαμε και αυτοί απέκτησαν, τον πολιτικό έλεγχο της χώρας και τη δυνατότητα να αποσπάσουν περιουσιακά στοιχεία της έναντι εξευτελιστικού τιμήματος.
Μέσα σε αυτό το βαρύ κλίμα, συνεχίζεται και στο Μνημόνιο 2, το ίδιο λάθος που οδήγησε και το Μνημόνιο 1 στην αποτυχία.
Δεν γίνεται πουθενά λόγος για ανάπτυξη. Μόνο μέτρα εισπρακτικά, που θα εξαθλιώνουν περισσότερο την ελληνική κοινωνία και θα επιτείνουν τον φαύλο κύκλο στον οποίο έχουμε εισέλθει, δηλαδή ανά τρίμηνο μέτρα και νέα πακέτα στήριξης.
Όλα, σε ένα “καταδυναστευτικό” πλαίσιο εξοντωτικής λιτότητας, που αγγίζει τα όρια της σαδιστικής τιμωρίας προς παραδειγματισμό κάθε “απείθαρχου” έθνους της -γερμανικής πλέον- Ευρωπαϊκής Ένωσης(;).
Είναι αναγκαία η αλλαγή πολιτικής. Οι εκλογές, που αργά ή γρήγορα θα προκηρυχθούν, αποτελούν σημαντική ευκαιρία για να πάρει ο λαός την κατάσταση στα χέρια του και ν’ αλλάξει τα δεδομένα. Αυτή θα είναι η τελευταία ευκαιρία για τους Έλληνες να διαμορφώσουν εκείνοι το μέλλον τους και τη μοίρα της χώρας τους, δηλαδή, δύο αξίες οι οποίες ήταν, είναι και θα είναι αδιαπραγμάτευτες».
————————–
Άρθρο της συντακτικής ομάδας του περιοδικού πρΟΤΑση των Εργαζομένων του Δήμου Χαλανδρίου Άκη Γκόγκου, Παναγιώτη Κατσαρλίνου, Δημήτρη Χανιωτάκη, Πέτρου Χριστοδούλου.
