«Τα αντεργατικά μέτρα τα οποία ψηφίστηκαν την περασμένη εβδομάδα, αποτελούν την ταφόπλακα κάτω από την οποία θάβονται κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών, διαγράφοντας, μέσα σε μια νύχτα, αγώνες, ελευθερίες και ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Και να είμαστε σίγουροι ότι, αυτά τα απάνθρωπα μέτρα αποτελούν την αρχή μόνο μιας επίθεσης προς το εργαζόμενο κομμάτι του ελληνικού λαού. Αποτελούν την απαρχή μιας καλοσχεδιασμένης και πλήρους αποδόμησης του κοινωνικού κράτους, με εκχώρηση αρμοδιοτήτων του δημοσίου σε ιδιώτες, με ταυτόχρονη δραστική μείωση του προσωπικού στο δημόσιο. Άλλωστε, οι απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων γίνονται με γνώμονα και στόχο την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Οι συνέπειες (θα) αφορούν όλη τη κοινωνία, η οποία θα πρέπει να πληρώνει επιπλέον για στοιχειώδες παροχές (Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια) κατοχυρωμένες από το Σύνταγμα και για τις οποίες φορολογείται.
Σύμφωνα με την Διεθνή Οργάνωση Εργασίας στην οποία προσέφυγε η ΓΣΕΕ, υπάρχουν “πολλαπλές, σοβαρές και εκτεταμένες παραβιάσεις των διεθνών υποχρεώσεων της Ελλάδας για την προστασία της συλλογικής αυτονομίας, του απαραβίαστου των όρων των ΣΣΕ και των συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων”.
Η ωμή και σκληρή πραγματικότητα, όμως, λέει ότι, ακόμη εξακολουθούν να μας κυβερνούν αυτοί που σκλάβωσαν τη χώρα, οι εκβιαστές, οι αναξιόπιστοι και ένοχοι για τη μεθοδική και κατόπιν σχεδίου εξαπάτηση των πολιτών. Και εξακολουθούν να στηρίζουν και να υποθάλπουν φοροκλέφτες, των διαπλεκόμενους και εξωθεσμικούς κρατικοδίαιτους πολλαπλών συμφερόντων.
Η Ελλάδα καταρρέει, μετατρέπεται σε “αποικία χρέους” και οι Έλληνες βυθίζονται σε πρωτοφανή δυστυχία, αφού, ελάχιστοι μπορούν πλέον να ανταποκριθούν στην πρωτοφανή λαίλαπα των “κεφαλικών φόρων”, μόνο και μόνο για να πληρωθούν οι ξένοι τοκογλύφοι και να χρηματοδοτηθούν (παλι) οι τραπεζίτες.
Οι εργαζόμενοι φεύγουν με ολοένα και αυξανόμενο ρυθμό. Κάνουν ουρά και υποβάλλουν σωρηδόν αιτήσεις για να πάρουν το εφάπαξ, θέλοντας έτσι να αποφύγουν τα χειρότερα ενός κράτους που δείχνει να διαλύεται. Όλα τα εφάπαξ μειώθηκαν με το Μεσοπρόθεσμο αναδρομικά από την 1η Αυγούστου του 2010, γεγονός που σημαίνει ότι οι περισσότεροι από αυτούς που είναι στην ουρά (είτε για να φύγουν είτε που έχουν φύγει και περιμένουν να πάρουν το εφάπαξ) θα πάρουν τελικά μικρότερα ποσά σε σχέση με ό,τι υπολόγιζαν. Οι δικαιούχοι θα εξυπηρετηθούν με σειρά προτεραιότητας, η οποία, με τα μέχρι τώρα στοιχεία, φτάνει τα έξι χρόνια.
Υπολογίζεται ότι συνολικά οι αιτήσεις χορήγησης εφάπαξ έχουν φτάσει σε όλα τα Ταμεία τις 62.000, με τις 58.000 από αυτές να έχουν κατατεθεί μόνο στο Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ). Αποτέλεσμα είναι η περίοδος αναμονής να έχει φτάσει τα 2,5 χρόνια, καθώς η οικονομική στενότητα περιορίζει σημαντικά τον αριθμό εφάπαξ που απονέμονται σε μηνιαία βάση.
Οι αποχωρήσεις γίνονται σταδιακά μαζικές και δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία του κράτους. Οι περικοπές που θεσμοθετήθηκαν στο τρίτο Μνημόνιο και αφορούν 20 Τομείς Πρόνοιας και φτάνουν έως και το 83% ήταν γνωστές στους εργαζομένους εδώ και δύο μήνες. Η μαζική υποβολή αιτήσεων κρύβει τον φόβο ότι μπορεί αυτές οι περικοπές να μην είναι οι τελευταίες.
Η σκληρή κριτική από επιστήμονες, νομικούς και οικονομολόγους, Έλληνες και ξένους (χαρακτηριστικό παράδειγμα η συνέντευξη του καθηγητή Γιώργου Κοντογιώργη, όπου στο ραδιόφωνο του Alpha έβαλε κατά του Συντάγματος το οποίο κατά τον ίδιο έχει καταστήσει τη Βουλή κορυφαία ολιγαρχική συμμορία η οποία λειτουργεί ως πλυντήριο σκανδάλων. Συγκεκριμένα, μεταξύ των άλλων, είπε: “Με το Σύνταγμα αυτό η πολιτική τάξη της χώρας, έχει συγκροτήσει ένα επάλληλο σύστημα ολιγαρχικών συμμοριών με κορυφαία τη Βουλή η οποία… λειτουργεί ως πλυντήριο για όλα τα σκάνδαλα και όλες τις ανομίες που διαπράττουν οι πολιτικοί”. Αυτοί, οι εχθροί της ελληνικής κοινωνίας, συνεχίζουν ακάθεκτοι το καταστροφικό τους έργο, κανέναν δεν πτοεί.
Το ερώτημα τώρα είναι: τι κάνουμε;
Η κοινωνία με την πλάτη στον τοίχο είναι υποχρεωμένη να υπερασπιστεί τον εαυτό της απέναντι στην εξαθλίωση και την υποτέλεια, στις απειλές της πρωτοφανούς αγριότητας εξουσίας και τα «τζάκια» της κλεπτοκρατίας και της διαφθοράς».
• Άρθρο των Άκη Γκόγκου, Παναγιώτη Κατσαρλίνου, Δημήτρη Χανιωτάκη, Πέτρου Χριστοδούλου.
