Η κήλη είναι μία από τις πιο συχνές παθήσεις που αντιμετωπίζονται στη γενική χειρουργική. Τώρα με μία νέα λαπαροσκοπική τεχνική, από μία οπή στον ομφαλό του ασθενούς, που δεν αφήνει καθόλου ορατά σημάδια στην κοιλιά, μπορούμε πλέον να διορθώσουμε χειρουργικά βουβωνοκήλες και μετεγχειρητικές κοιλιοκήλες.
Του Κωνσταντίνου Ι. Στρατούλια,
Χειρουργού
Η λαπαροσκοπική τεχνική γίνεται με τρεις μικρές οπές. Από εκεί εισάγονται η κάμερα και τα απαραίτητα εργαλεία. Κοιτάζοντας την οθόνη, ο χειρουργός, με προσεκτικούς χειρισμούς επιδιορθώνει την κήλη με τη βοήθεια συνθετικού πλέγματος. Το πλέγμα τοποθετείται κάτω από τους μυς και με μεγάλη ακρίβεια που επιτρέπει η μεγεθυμένη εικόνα. Η εσωτερική πίεση της κοιλιάς (από μέσα προς τα έξω) σπρώχνει το πλέγμα επάνω στο μυϊκό τοίχωμα και το κρατά στη σωστή του θέση. Αντιθέτως, στην ανοικτή επέμβαση, το πλέγμα τοποθετείται πάνω από τους μυς και η πίεση της κοιλιάς το εξωθεί προς τα έξω.
Η νέα λοιπόν λαπαροσκοπική τεχνική χωρίς εμφανή ουλή SILS (single incision laparoscopic surgery), μας δίνει τη δυνατότητα να πραγματοποιούμε μια καταξιωμένη, από αρκετά χρόνια, λαπαροσκοπική τεχνική, με μια μόνο οπή στον ομφαλό. Λιγότερες τομές είναι τελικά καλύτερες για τον ασθενή, που έχει έτσι τον ελάχιστο δυνατό πόνο, μείωση του χρόνου αποκατάστασης και επιστροφής στις φυσιολογικές του δραστηριότητες, και φυσικά πολύ καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα, εξαιτίας μίας τομής που δεν είναι εμφανής.
Μέχρι σήμερα έχουμε πραγματοποιήσει επιτυχώς με την ίδια λαπαροσκοπική τεχνική, επεμβάσεις αφαίρεσης χολής και μετεγχειρητικής κοιλιοκήλης. Και η παραγωγή της νέας γενιάς εργαλείων εισάγει πια αυτή την τεχνική και σε άλλες επεμβάσεις που πραγματοποιούμε λαπαροσκοπικά, όπως η κολεκτομή (αφαίρεση τμήματος του εντέρου) και η διαφραγματοκήλη.
