Το λινολεϊκό οξύ είναι ένα φυσικό λιπαρό οξύ, παρόν σε μια ποικιλία τροφίμων, περιλαμβανομένου του καλαμποκέλαιου, του ηλιέλαιου, της σόγιας και του καρδαμελαιου.
Ο πιθανός μηχανισμός που μπορεί να εξηγήσει την σχέση μεταξύ λινολεϊκού οξέος και της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου εστιάζεται στην μετατροπή του οξέος σε αραχιδονικού οξέος, συστατικό των κυτταρικών μεμβρανών του εντέρου.
Το αραχιδονικό οξύ μπορεί να μετατραπεί σε διάφορα φλεγμονώδη συστατικά, τα υψηλά επίπεδα του οποίου έχουν εντοπιστεί στον εντερικό ιστό των πασχόντων από ελκώδη κολίτιδα.
Εκ του συνόλου του δείγματος, 126 εκδήλωσαν ελκώδη κολίτιδα μετά από ένα μέσο διάστημα τεσσάρων ετών. Μετά τον συνυπολογισμό και άλλων παραγόντων που ίσως επηρεάζουν το αποτέλεσμα, περιλαμβανομένου του καπνίσματος, της ηλικίας, της συνολικής ενεργειακής πρόσληψης και της χρήσης ασπιρίνης, όσων η διατροφή περιλάμβανε την μεγαλύτερη ποσότητα λινονεϊκού οξέος είχαν διπλάσιες πιθανότητες να εκδηλώσουν ελκώδη κολίτιδα, συγκριτικά με εκείνους που περιλάμβαναν ελάχιστη ποσότητα του οξέος στην διατροφή τους.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα που κατανάλωναν το περισσότερο λινολεϊκό οξύ είχαν ημερήσια κατανάλωση που ξεπερνούσε τα τρία κουταλάκια του τσαγιού ηλιελαίου ή πολυακόρεστης μαργαρίνης.
Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι η μελέτη δεν αποδεικνύει ότι το λινολεϊκό οξύ προκαλεί εντερικές διαταραχές και επισημαίνεται από τους επιστήμονες ότι τα διατροφικά ημερολόγια μερικές φορές εμπεριέχουν και μη αξιόπιστες πληροφορίες.
Ωστόσο είναι βιολογικά αληθοφανές ότι το λινολεϊκό οξύ προκαλεί φλεγμονή και η δυτική διατροφή είναι πλούσια σε αυτού του είδους το λίπος.
Οι ερευνητές, πάντως, συνυπολογίζουν την θετική επίδραση των Ω3 λιπαρών οξέων και θέλουν να δουν αν οι διατροφές που είναι πλούσιες σε ιχθυέλαιο μειώνουν την ελκώδη κολίτιδα.
Το λινολεϊκό οξύ μπορεί να είναι ένας από τους «παίκτες» της ελκώδους κολίτιδας για μερικούς ασθενείς και παράγοντες όπως το κάπνισμα, τα βακτήρια και το στρες να παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο.
