Η στοματική και γναθοπροσωπική περιοχή, αποτελεί μία από τις σημαντικότερες του ανθρωπίνου σώματος από λειτουργικής και αισθητικής άποψης, αλλά και μία από τις πολυπλοκότερες από ανατομικής, φυσιολογικής και παθολογικής σκοπιάς.
Του Νικόλαου Νικητάκη, στοματολόγου
Μία μεγάλη ποικιλία τοπικών, συστηματικών νοσημάτων και παθολογικών καταστάσεων μπορεί να προσβάλλει το στόμα, τις γνάθους, τους σιελογόνους αδένες και τους παρακείμενους ιστούς. Οι συχνότερες παθήσεις του στόματος αφορούν στα δόντια και τα ούλα (τερηδόνα, ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα) και η σπουδαιότητα της οδοντιατρικής παρέμβασης για την πρόληψη και αντιμετώπισή τους είναι γνωστή στους περισσότερους. Αντίθετα, οι υπόλοιπες παθήσεις που προσβάλλουν το στόμα και τις γύρω περιοχές είναι λιγότερο γνωστές (άφθες, έρπης, μυκητιάσεις), προκαλούν χρόνια και ενοχλητικά συμπτώματα (καυσαλγία, ξηροστομία, χειλίτιδα) και μπορούν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις για τη γενική υγεία, την ποιότητα ζωής ή ακόμα και την επιβίωση του ασθενούς (καρκίνος στόματος).
Η ορθή διάγνωση και κατάλληλη αντιμετώπιση απαιτεί εξειδίκευση και εμπειρία, καθώς κλινικά παρόμοιες καταστάσεις μπορεί να οφείλονται σε ετερόκλητα αίτια, να εμφανίζουν διαφορετική πρόγνωση και να απαιτούν ειδικές θεραπευτικές αγωγές. Για παράδειγμα, ένα έλκος στο στόμα μπορεί να οφείλεται σε μία πλειάδα παθολογικών καταστάσεων που κυμαίνονται από μία άφθα ή ένα τραυματικό έλκος, μέχρι μία πρωτοπαθή ή μεταστατική κακοήθεια. Επίσης, βλάβες ή συμπτώματα από το στόμα συχνά αποτελούν πρώιμες εκδηλώσεις συστηματικών καταστάσεων, όπως αιματολογικών (αναιμία και λευχαιμία), δερματολογικών (πέμφιγα και πεμφιγοειδές), ρευματολογικών (ερυθηματώδης λύκος), μεταβολικών (σακχαρώδης διαβήτης), λοιμωδών (σύφιλη, HIV/AIDS) και άλλων νοσημάτων. Ο κατάλληλος χειρισμός τέτοιων περιστατικών από έναν Ειδικό Στοματολόγο αποτελεί προϋπόθεση για την έγκαιρη διάγνωση και την έναρξη της ενδεδειγμένης κατά περίπτωση αγωγής.
