«Αλλά και στον Φώτη Κουβέλη, να του πούμε ότι η ευθύνη της Αριστεράς, όταν ο λαός πεινάει, δεν είναι να κάνει τα γλυκά μάτια σε αυτούς που είναι οι δυνάστες μας τόσα χρόνια. Διότι αυτοί θα τον χρησιμοποιήσουν και θα τον πετάξουν. Από δω είναι η θέση όσων πιστεύουν ότι το δίλημμα είναι ή κοινωνική καταστροφή ή ο αγώνας για ανατροπή».
Τάδε έφη Αλέξης Τσίπρας, στην ιστορική, όπως πια αποδεικνύεται ότι ήταν, ομιλία του στο δημαρχείο Αμαρουσίου στις 5 Δεκεμβρίου 2011, η οποία ήταν από τις πρώτες που κατέδειξαν τη δυναμική εξουσίας που τότε είχε αρχίσει να αναπτύσσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είπε και πολλά άλλα βέβαια, τα οποία είχα καταγράψει στο τότε ρεπορτάζ για την ΑΜΑΡΥΣΙΑ, τα οποία είμαι σίγουρος ότι και ο ίδιος, αν τα διαβάσει, μάλλον… δεν θα θέλει να τα θυμάται.
Ας μείνουμε, όμως, στον Φώτη Κουβέλη, μιας και η τοποθέτησή του ως αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας, με πολιτικό προϊστάμενο τον Πάνο Καμμένο, ήταν το κεντρικό θέμα σχολιασμού του μίνι ανασχηματισμού της περασμένης Πέμπτης, καθώς στήθηκε πραγματικό «γλέντι» στα social media.
Ο Φώτης Κουβέλης είναι ένας πολιτικός που διακρίνεται για την ακεραιότητά του διαχρονικά, σε μια χώρα το πολιτικό σύστημα ταλανίζεται από μεγάλα ή μικρά σκάνδαλα διαφθοράς ή διαπλοκής. Αυτό, μαζί με την ψύχραιμη οπτική και επιχειρηματολογία του πάνω στα τρέχοντα προβλήματα της χώρας, δεν μπορεί κανείς να του τα αμφισβητήσει. Και το γεγονός ότι ένας τέτοιος πολιτικός επανέρχεται σε υπουργικό θώκο και μάλιστα σε ένα νευραλγικό πόστο σε δύσκολους καιρούς (Σκοπιανό, τουρκικές προκλήσεις), προσωπικά το κρίνω θετικό, καθώς στην αδηφάγο ζούγκλα των social media όπου η «σταύρωση» προσώπων στον βωμό των like και των follow γίνεται με λαϊκίστικα και κοντόφθαλμα κριτήρια, πρέπει να επικεντρωνόμαστε στην ουσία.
Αυτό βέβαια δεν αναιρεί τις πολιτικές παλινωδίες του ως προς τις εκάστοτε συνεργασίες του. Η αλήθεια είναι ότι η σταδιοδρομία ενός πολιτικού δεν κρίνεται μόνο στις ικανότητές του, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο «πλασάρεται» στους συσχετισμούς δυνάμεων. Σε αυτόν τον τομέα ο Φ. Κουβέλης δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι τα έχει καταφέρει ιδιαίτερα καλά. Ο Αλέξης Τσίπρας το 2011 τον είχε προειδοποιήσει ότι «θα τον χρησιμοποιήσουν και θα τον πετάξουν». Πόσο σίγουρος μπορεί να είναι ότι δεν θα συμβεί και τώρα, από τον ίδιο τον πρωθυπουργό;
«Συμμαχία της Αριστεράς με στήριξη του κου Καμμένου δεν την νοούμαι και δεν την συζητάμε», έγραφε στα social media στις 3 Μαΐου του 2012 ο Φ. Κουβέλης. Θα έπρεπε να γνωρίζει, βάσει της προσωπικής του εμπειρίας, ότι η πολιτική είναι ένας «τροχός της τύχης». Ίσως κερδίζεις μερικά ευρώ, αλλά στο τέλος χάνεις το παιχνίδι. Στο χέρι του είναι να αποδείξει το αντίστροφο…