Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 24/04/2024
Ένα από τα φλέγοντα ζητήματα -συνήθως πριν από εκλογές- είναι η περιβόητη «κυβερνησιμότητα» ή σταθερότητα άσκησης διοίκησης. Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, λόγω του νόμου «Κλεισθένη» που ψηφίστηκε προ εξαετίας, πολλοί νικητές της κάλπης του 2019 δεν είχαν πλειοψηφία στα Συμβούλια. Ο τότε υπουργός Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος, με άμεσα αντανακλαστικά, έφερε τροποποιήσεις που ευνόησαν δημάρχους και περιφερειάρχες να παίρνουν αποφάσεις σε όργανα. Οι αλλαγές «έλυσαν», αρχικά, τα χέρια στις αριθμητικές δυσκολίες, καθώς πολλές εισηγήσεις δεν χρειάζεται να έχουν τη συγκατάθεση των Συμβουλίων, ενώ σε σειρά σημαντικών θεμάτων προσμετρώνται μόνο οι θετικές ψήφοι ή αντιπρόταση μίας / περισσότερων παρατάξεων.
Ωστόσο, έως το 2023, παρά και τη δυνατότητα συνεργασιών μεταξύ συνδυασμών ή «μεταγραφών» αιρετών, πολλές δημοτικές & περιφερειακές Αρχές συνέχισαν να έχουν προβλήματα στην έγκριση αποφάσεων. Μέσα σε αυτό το τοπίο, κέρδισε έδαφος ένα άτυπο σώμα διαβούλευσης, η λεγόμενη σύσκεψη ανάμεσα στους επικεφαλής των παρατάξεων. Αρχικά, ήταν μια λύση προληπτικής ενημέρωσης της αντιπολίτευσης από τη διοίκηση για σημαντικά ζητήματα αλλά και ζυμώσεων σε εισηγήσεις που θα έρχονταν μελλοντικά προς ψήφιση. Την προηγούμενη αυτοδιοικητική περίοδο, υπήρξαν θέματα που πρώτα έρχονταν προς έγκριση στα όργανα και αν δεν εξασφαλίζονταν πλειοψηφίες ή συναινετικές αποφάσεις, οι λύσεις παραπεμπόταν σε σύσκεψη ανάμεσα στους επικεφαλής. Ιδίως στην Αγία Παρασκευή, αυτή ήταν επί τέσσερα χρόνια η πεπατημένη σε σειρά μεγάλων προβλημάτων, όπως το νέο αμαξοστάσιο, η πλατεία Άη Γιάννη, το οικόπεδο των πρώην εκπαιδευτηρίων «Μακρή».
Στις συζητήσεις -κατά κανόνα- συμμετείχε το σύνολο των παρατάξεων, ανεξαρτήτως συμφωνίας ή διαφωνίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι διαβουλεύσεις γίνονται σε «καλό κλίμα», όπως έλεγαν, αμέσως μετά, διοίκηση ή/και αντιπολίτευση. Βέβαια, για διαφορετικούς λόγους ίσως κάθε φορά, η συνέχεια των ζητημάτων αγνοούνταν. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι οι -έστω και μειοψηφούντες (;) ενδιαφερόμενοι πολίτες- δεν είχαν καμία δυνατότητα παρακολούθησης αυτών των συσκέψεων, να ακουστούν ερωτήσεις, απαντήσεις και θέσεις κάθε πλευράς. Παρά και τις δημοσιογραφικές προσπάθειες, απειροελάχιστα γίνονταν γνωστά ως πληροφορίες για το τι ειπώθηκε κι ακόμη λιγότερα μαθαίνονταν από επίσημες ανακοινώσεις.
Η… πεπατημένη των συσκέψεων, παρά το ισχύον θεσμικό πλαίσιο που «λύνει» τα χέρια των διοικήσεων, επανήλθε στην επικαιρότητα πριν από λίγες μέρες, έπειτα από σχετικό αίτημα αιρετών της αντιπολίτευσης στην Αγία Παρασκευή. Με αφορμή την ανησυχία για το μέλλον του νέου Δημαρχείου, δύο παρατάξεις ζητούσαν συνάντηση με τη διοίκηση για να ενημερωθούν οι ίδιες (μάλλον). Μάλιστα, η μία εξ αυτών κατέθεσε το αίτημα αυτό, ενώ ελάχιστα ακολούθησε την επιλογή της διαβούλευσης ως δημοτική Αρχή. Καλή είναι, λοιπόν, η έγνοια για «κυβερνησιμότητα» ή ισοτιμία της ψήφου, αλλά ακόμη καλύτερο να μένει και καμία πόρτα ανοιχτή…
