Κοινότητα αλληλεγγύης δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Αγίας Παρασκευής, ελεύθερη στο να πλαισιωθεί από όποια/ον επιθυμεί να συμμετέχει. Οι τρόποι; Είτε μέσω email στο: anoixtisyneleysiagparaskevis@gmail.com, είτε μέσα από την ομάδα στο διαδίκτυο: www.facebook.com/groups/222735982439499/
Παράλληλα, η συλλογικότητα έκανε τη δική της παρέμβαση για το ζήτημα των καιρών μας, με σύνθημα «Απέναντι στον φόβο του κορωνοϊου να κάνουμε πανδημια την αλληλοβοήθεια».
Αναλυτικά:
«΄΄Για να ελέγξεις ένα λαό πρέπει να γνωρίζεις τους φόβους του. Ο πρώτος φόβος που νιώθει ο άνθρωπος είναι να βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο. Μόλις γίνει σκλάβος του φόβου του, τότε έρχεται το κράτος να τον «σώσει» ώστε να τον υποτάξει στην εξουσία του΄΄ (Τζώρτζ Όργουελ, 1984).
Στη δύσκολη για όλους μας περίοδο υγειονομικής κρίσης με την εξάπλωση του SARS-CoV-2 ή 2019-CoV-2, είναι πλέον ζητούμενο να σπάσουμε τον μονόλογο του κράτους και των ΜΜΕ πάνω στη διαχείριση των ζωών μας, των συνειδήσεών μας και των ελευθεριών μας. Ας δούμε κάποια σημεία που αναδεικνύονται:
*Ένα κράτος που εξυπηρετεί κυρίως συμφέροντα μεγαλοεπιχειρηματιών, που έχει κάνει την υγεία εμπόρευμα, προνόμιο για τους έχοντες, αντί να εξασφαλίζει περίθαλψη για όλους/ες, κλειδώνει τον κόσμο σπίτι πασχίζοντας να μας πείσει ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι/ες για την απειλή της ζωής της δικής μας και των συνανθρώπων μας.
*Στιγματίζει αυτούς/ες που νοσούν ή θα νοσήσουν και κυρίως τους πιο ηλικιωμένους από εμάς ως τους μοναδικούς υπαίτιους, απεκδυόμενο κάθε ευθύνη.
*Καλεί τους υπηκόους του, σε κλίμα εθνικής ομοψυχίας και υποκρισίας, να χειροκροτήσουν από το μπαλκόνι ως ήρωες, όσους/ες εργάζονται στην υγεία διακινδυνεύοντας τη ζωή τους, τη στιγμή που γιατροί/νοσηλευτές κάνουν επίκληση για προσλήψεις και καταγγελίες για έλλειψη υλικοτεχνικού εξοπλισμού, όπως για στολές, μάσκες και γάντια. Ενώ μέχρι πολύ πρόσφατα απέλυε και αποκαλούσε απαξιωτικά «συνδικαλιστές», όσους διεκδικούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας και προσλήψεις στα δημόσια νοσοκομεία.
*Απελευθερώνει απολύσεις και μας πετάει ένα 800άρι (χρήματα από τον δικό μας μόχθο) για να βγάλουμε το δίμηνο, ενώ σε πολλούς θα κοπεί το 50% του μισθού τους. Αναρωτιόμαστε γιατί τα (δανεικά) 7 δις που δίνονται σήμερα υπό μορφή επιδόματων δεν μπορούσαν να δοθούν και πριν 2 μήνες ως αυξήσεις μισθών. Αναρωτιόμαστε (ρητορικά) επίσης το ποιός θα κληθεί να ξαναπληρώσει αυτά τα χρήματα μετά το τέλος της πανδημίας και στην αρχή της νέας οικονομικής κρίσης που έρχεται με μαθηματική ακρίβεια.
*Αντί να διαθέτει δωρεάν τεστ για όλους/ες, προωθεί μαζί με τα ΜΜΕ την πολιτική της αγωνίας, της απομόνωσης, του κοινωνικού κανιβαλισμού και επιβάλλει την απαγόρευση της κυκλοφορίας για να εδραιώσει στην κοινωνική συνείδηση τον φόβο και τον έλεγχο.
*Ένα κράτος που την ίδια στιγμή που προβάλλει έναν εθελοντισμό υπό τον έλεγχο του, στήνει μπίζνες εκατομμυρίων με τις ιδιωτικές κλινικές, αντί να τις επιτάξει χωρίς να τις πληρώνει διπλά, για δωρεάν νοσηλεία για όλες και όλους.
*Ένα κράτος που από τη μία μας επιβάλλει να ‘μείνουμε σπίτι’, ενώ από την άλλη αναγκάζει πολλούς/ες από εμάς να συνεχίζουμε να δουλεύουμε εκτεθειμένοι για να μην πληγεί η οικονομία τους.
*Ένα κράτος που ανέχτηκε τον σκοταδισμό της εκκλησίας, η οποία δεν έχει συμβάλλει στο ελάχιστο στην αντιμετώπιση του προβλήματος, για να μην διαταραχτούν οι μεταξύ τους πελατειακές σχέσεις. Ένα κράτος που ενώ έκλεινε τις παιδικές χαρές, τα πάρκα, τα άλση, τις παραλίες και κάθε δημόσιο χώρο συνάντησης, καθυστερούσε να κλείσει τις εκκλησίες, με άμεσο κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, προσπαθώντας να μας πείσει για την μη μετάδοση του ιού μέσω της μεταλαβιάς (κάτι που αναπαρήγαγε και ο τοπικός δήμαρχός Β.Ζορμπάς)
*Η προσταγή «μένουμε σπίτι» δεν είναι ούτε αυτονόητη ούτε ευχάριστη για πολλούς/ες από εμάς, αφού απειλούμαστε με εξώσεις και πλειστηριασμούς, αδυνατούμε να πληρώσουμε για θέρμανση-ρεύμα-νερό-ίντερνετ, ενώ παράλληλα φοιτητές πετιούνται έξω από τις πανεπιστημιακές εστίες, μετανάστριες βρίσκονται στοιβαγμένες κατά χιλιάδες πίσω από φράχτες και στα κλειστά ή ανοιχτά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πολλές γυναίκες και παιδιά αντιμετωπίζουμε πιο έντονα την πατριαρχική και ενδοοικογενειακή βία, και πολλοί/ες από εμάς πιο έντονα τη μοναξιά και την κατάθλιψη.
*Το κράτος και τα ΜΜΕ μιλούσαν πριν την πανδημία με πολεμικούς όρους για τις δήθεν απειλές που μας έρχονταν από τους μετανάστ(ρι)ες, ή από την Τουρκία ή από την Β. Μακεδονία, και τώρα μιλούν πάλι για «πόλεμο» ενάντια σε έναν ιό . Απέναντι σ’ αυτόν τον «πόλεμο», τα εξοπλιστικά κεφάλαια, οι πύραυλοι και τα μαχητικά τους (αγορασμένα από δικό μας κόπο κι αυτά) αποδεικνύονται άχρηστα. Γιατί αυτά που πραγματικά μπορούν να σώζουν ζωές είναι τα νοσοκομεία, οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι εργαζόμενοι/ες.
* Είναι ολοφάνερη για άλλη μία φορά, η σαπίλα και η ανικανότητα του συστήματος να προστατέψει τους υπηκόους του έστω και στο βασικό, το να μείνουν στη ζωή. Γιατί έχει πάντα ως προτεραιότητα την αγορά, την ιδιώτευση και την εξατομίκευση και όχι την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων.
*Το βαρέλι όμως δεν έχει πάτο και για ακόμα μια φορά θα μας καλέσουν στο όνομα της εθνικής ενότητας και της πατρίδας που βάλλεται από παντού (κορωναϊός, Έβρος, κλπ), να βάλουμε πλάτη για να ξεπεράσουμε την πανδημία αυτή όλοι μαζί ενωμένοι, σαν να μας λένε δηλαδή ότι σε αυτή την ιστορία έχουμε όλοι/ες την ίδια θέση και ευθύνη και ότι παλεύουμε επί ίσοις όροις ενάντια στην απειλή ενός ιού.
Η υγειονομική κρίση που ζούμε δεν είναι η πρώτη και δεν θα είναι πιθανότατα ούτε η τελευταία. Ισως είναι όμως η κατάλληλη στιγμή οι άνθρωποι να αναθεωρήσουμε τον τρόπο ζωής που βασίζεται στη λεηλασία και την κυριαρχία πάνω στο φυσικό περιβάλλον και τα υπόλοιπα πλάσματα του πλανήτη. Έναν τρόπο ζωής που συνεχίζει να εναποθέτει σε κάποιους «από πάνω» σωτήρες να παίζουν με τις τύχες μας. Είναι η στιγμή να προσπαθήσουμε συλλογικά να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
Να μην ενσωματώσουμε τον φόβο και την υποταγή. Να μην βγούμε από αυτή την κατάσταση στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα, να μην ξεχάσουμε και να λογαριαστούμε εδώ και τώρα με όλους αυτούς που δεν μας υπολογίζουν, με όλους αυτούς που μας θεωρούν αναλώσιμους.
Να απαιτήσουμε τώρα:
-Πρόσβαση για όλους/ες σε τεστ και δωρεάν περίθαλψη για όλους/ες
-Καμία απόλυση εργαζομένου/ης και καμία μείωση μισθών με οποιοδήποτε πρόσχημα
-Άμεσες προσλήψεις προσωπικού στο σύστημα υγείας.
-Επίταξη των ιδιωτικών θεραπευτηρίων και κλινικών χωρίς κανένα αντίτιμο
-Μείωση του κόστους σε είδη πρώτης ανάγκης
-Απαλλαγή από δημοτικά τέλη για μισθωτούς/ες, ανέργους/ες
-Πάγωμα/στάση πληρωμών σε λογαριασμούς, ενοίκια, χρέη
-Πρόσβαση για όλους/ες σε στέγη, νερό, ρεύμα, επικοινωνία, μετακινήσεις, παιδεία
-Καμία-κανένας μόνος/η απέναντι στην κρίση
Θέλουμε γιατρούς, νοσοκόμες, δασκάλους, ανθρώπους που καλλιεργούν τη γη και όχι μπάτσους, καραβανάδες, παπάδες, τραπεζίτες»
Διαβάστε επίσης: Ιδέες στήριξης του γείτονα δια… χειρός προσκόπων
