Τους συναντάς στους δρόμους της πόλης. Έχουν για σένα πάντα ένα χαμόγελο, μια καλή κουβέντα, μια λύση στο πρόβλημά σου. Άλλοτε θα τους δεις πεζούς, άλλες φορές να «σαρώνουν» τις γειτονιές με τις μηχανές τους. Ο Κώστας, ο Ηλίας, ο Μιχάλης, ο Γιώργος, ο Δημήτρης και ο Κωνσταντίνος είναι οι έξι αστυνομικοί της γειτονιάς που από τον περασμένο Σεπτέμβριο έχουν τονώσει το αίσθημα ασφάλειας στην Αγία Παρασκευή. Άλλοι δώδεκα κάνουν το γειτονικό Χαλάνδρι να κοιμάται πιο ήσυχα.
Δεν οπλοφορούν, δε θα παρέμβουν σε εγκληματικές ενέργειες (σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να επικοινωνήσεις απευθείας με την Άμεση Δράση) θα είναι όμως δίπλα σου μόλις τους καλέσεις για να σε βοηθήσουν με πολλά άλλα θέματα.
Ο ρόλος τους είναι η πρόληψη και η φροντίδα. Τους τηλεφωνείς στο κινητό που σου έδωσαν όταν σε βρήκαν στον δρόμο, στο σπίτι σου ή στα μαγαζιά και είναι έτοιμοι να έρθουν κοντά σου άμεσα. Τους ξέρεις με το μικρό τους όνομα και μπορείς να τους ειδοποιήσεις για ζητήματα παραβατικότητας, ενδοοικογενειακής ή σχολικής βίας, ναρκωτικών, επίλυσης διαφορών στη γειτονιά. Μπορείς να τους αναζητήσεις αν είσαι ηλικιωμένος ή άτομο με αναπηρία για να σε βοηθήσουν σε διοικητικές διαδικασίες που αφορούν στην Αστυνομία (έκδοση ταυτοτήτων, επικυρώσεις κλπ). Και όχι μόνο. Γιατί ο θεσμός του αστυνομικού της γειτονιάς βασίζεται στη φιλοσοφία της επιτέλεσης του κοινωνικού ρόλου της αστυνομίας. Οι αστυνομικοί της γειτονιάς επισκέπτονται τα γηροκομεία της πόλης, τις λαϊκές αγορές, πάνε όπου υπάρχει κόσμος για να δηλώσουν παρουσία και να τονώσουν το αίσθημα ασφάλειας των κατοίκων. Ο κόσμος τούς αισθάνεται τόσο δικούς του ανθρώπους πια, που καμιά φορά ξεχνούν τη θέση τους και ξεπερνούν τα όρια. «Μου έχουν ζητήσει να πάω να τους ψωνίσω, μου έχουν κάνει παράπονα γιατί δεν είχα βάρδια την ώρα που με χρειάζονταν, μου έχουν τηλεφωνήσει κλεισμένοι μέσα σε ασανσέρ για να τους σώσω», περιγράφει ο Γιώργος.
Στις 30 Ιουνίου 2004 ο θεσμός ανεστάλη εξαιτίας των Ολυμπιακών Αγώνων. Ενεργοποιήθηκε εκ νέου πολύ αργότερα, στις 18 Ιανουαρίου 2010, στα Α.Τ. Αγίας Παρασκευής, Αμαρουσίου, Α’ Νέας Ιωνίας και Χαλανδρίου.
Μετά από περίπου έναν χρόνο ο θεσμός ατόνησε εκ νέου και ουσιαστικά εγκαταλείφθηκε εκ των πραγμάτων, μέχρι που τέθηκε ξανά σε λειτουργία τον Μάρτιο του ‘15, πιλοτικά σε λίγους Δήμους της χώρας. Τότε, επιλέχθηκαν δώδεκα αστυνομικοί και τοποθετήθηκαν στο Α.Τ. Χαλανδρίου και, μετά από αίτημα του Δημάρχου Αγίας Παρασκευής Γιάννη Σταθόπουλου, από τον περασμένο Σεπτέμβριο τοποθετήθηκαν άλλοι έξι αστυνομικοί στο Α.Τ. Αγίας Παρασκευής. Τέτοιου είδους προγράμματα πάντως, πρωτοεμφανίστηκαν τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 στις Η.Π.Α. και αναπτύχθηκαν κυρίως κατά την δεκαετία του ’80, οπότε και εισήχθησαν στα ευρωπαϊκά αγγλοσαξονικά κράτη (Αγγλία, Ιρλανδία) και στη συνέχεια σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες σύντομα διέκριναν τα οφέλη τους.
Ο αστυνομικός της γειτονιάς θα έπρεπε να φοράει γάντια, μπουφάν και άρβυλα μοτοσυκλέτας, αλλά δεν του τα παρέχουν. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα βγαίνει στο δρόμο χωρίς εξοπλισμό και κινδυνεύει να αρρωστήσει. Και οι μοτοσυκλέτες δεν περνούν ΚΤΕΟ, όπως κανένα άλλο όχημα του Δημοσίου, λόγω κρίσης.
Ο αστυνομικός της γειτονιάς είναι εδώ για να ανταποκριθεί σε αυτήν την ανάγκη αποτρέποντας το έγκλημα, βοηθώντας έμπρακτα κάθε πολίτη χωρίς διακρίσεις και δημιουργώντας ένα δίκτυο συνεργασίας μεταξύ των Αρχών και των πολιτών.