Γράφει η Ξένια Γιαννάκου – Από την έντυπη έκδοση της καθημερινής ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ Κηφισιά – Νέα Ερυθραία – Εκάλη, Διόνυσος 22/07/2022
Σε λίγες ημέρες, στις αρχές Αυγούστου, κλείνει ένας χρόνος από την ημέρα που ξέσπασε η μεγάλη πυρκαγιά στη βορειοανατολική Αττική, η οποία κατέστρεψε ζωές, περιουσίες και φυσικό πλούτο.
Η πυρκαγιά της Βαρυμπόμπης όπως συνηθίζεται να αποκαλείται, αν και το καταστροφικό της έργο άφησε φρικτά λαβωμένες πολλές περιοχές, προσέθεσε μία ακόμα σελίδα στο -δυστυχώς- πολυσέλιδο «βιβλίο» στο οποίο καταγράφουμε δεκαετίες τώρα, τις πύρινες λαίλαπες που στοιχειώνουν τις μνήμες μας και κάθε καλοκαίρι μας προκαλούν φόβο για το τι μπορεί να συμβεί.
Κι αυτός ο φόβος ήρθε πάλι στην επιφάνεια, νιώσαμε την πικρή του γεύση στη γλώσσα μας, όταν μάθαμε για τη φωτιά που ξέσπασε πριν από λίγα εικοσιτετράωρα στη Νταού Πεντέλης. Γιατί δεν είναι μόνο η νωπή ακόμα, ανάμνηση της καταστροφής του 2021.
Είναι και το σοκ που έχει προκαλέσει σε όλους -θέλω να πιστεύω, χωρίς εξαιρέσεις- η τραγωδία του 2018 στο Μάτι. Άλλη μία θλιβερή επέτειος, που πλησιάζει… σαν αύριο 23 Ιουλίου, ήταν. Τότε που κάτι μέσα στην ψυχή των κατοίκων της Αττικής ράγισε και δεν ξαναείδαν ποτέ μια πυρκαγιά με τον ίδιο τρόπο, γιατί συνειδητοποίησαν ότι ναι μεν ζουν στην… πόλη αλλά αυτό το κακό μπορεί να χτυπήσει ακόμα κι εκεί.
Το βράδυ της Τρίτης, αρκετοί γείτονές μου (κι εγώ μαζί) βγήκαμε αμέτρητες φορές στα μπαλκόνια μας, για να διαπιστώσουμε αν ο αέρας έχει αλλάξει, αν η φωτιά αλλάζει κατεύθυνση και κατεβαίνει προς τα βόρεια προάστια. Συζητούσαμε σαν να είμασταν ειδικοί, ότι «δεν μπορεί να φτάσει στη λεωφόρο Πεντέλης, αν είναι δυνατόν, θα την σταματήσουν, δεν θα κάψει τσιμέντο». Και τότε έρχονταν στο μυαλό μου εικόνες από την πλατεία της Βαρυμπόμπης όπου λαμπάδιαζαν καταστήματα, την περιοχή των Αδαμών όπου οι φλόγες «κατάπιναν» σπίτια αλλά και τη λεωφόρο Μαραθώνος εκείνο τον τραγικό Ιούλιο, την οποία η φωτιά διέσχισε σαν να μην υπήρχε δρόμος.
Κατά περίεργη σύμπτωση, λίγη ώρα πριν ξεσπάσει η πυρκαγιά στην Πεντέλη, είχε επισκεφθεί τα γραφεία της εφημερίδας ένας πολίτης, του οποίου συγγενικό πρόσωπο διατηρεί οικόπεδο στον Δήμο Διονύσου. Ήταν εμφανώς εκνευρισμένος γιατί, όπως ανέφερε, ο Δήμος τον έχει ειδοποιήσει δύο φορές (τον Μάιο και τον Ιούνιο) με επιστολή, προκειμένου να καθαρίσει το οικόπεδό του, κάτι το οποίο όπως τόνισε το έχει κάνει. Την ίδια ώρα όμως επεσήμανε -παρουσιάζοντας και φωτογραφικές αποδείξεις- ότι γειτονικά οικόπεδα είναι εμφανώς γεμάτα από… καύσιμη ύλη και αποτελούν τεράστιο κίνδυνο για εκδήλωση πυρκαγιάς. Κι αναρωτήθηκε, αν και πότε θα κάνει ο Δήμος κάτι για αυτή την εικόνα, η οποία όπως υποστήριξε παραμένει αμετάβλητη χρόνια τώρα.
Εύλογο ερώτημα, αν σκεφτεί κανείς ότι είμαστε ένα «τσαφ» μακριά από την απόλυτη καταστροφή.
