Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Την Τρίτη 7/2/23 που μας πέρασε και ενώ επικρατούσε η κακοκαιρία Barbara, η ιστοσελίδα SanSimera, μου θύμισε ότι στις 7 Φεβρουαρίου 1812 είχε γεννηθεί ο Κάρολος Ντίκενς (Charles Dickens 1812 – 1870), διάσημος Άγγλος μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου.
Ένας συγγραφέας που είχε επινοήσει ορισμένους από τους γνωστότερους διεθνώς φανταστικούς χαρακτήρες και θεωρείται από πολλούς ως ο σπουδαιότερος της Βικτωριανής Εποχής. Τα έργα του ήταν δημοφιλή κατά τη διάρκεια της ζωής του και αυτή η δημοφιλία τους διατηρείται ως σήμερα. Οι κριτικοί της λογοτεχνίας του 20ου αιώνα όπως και οι ακαδημαϊκοί τον έχουν αναγνωρίσει ως «λογοτεχνική διάνοια».
Ο Ντίκενς είχε γεννηθεί στο Πόρτσμουθ και αφού ο πατέρας του φυλακίστηκε λόγω χρεών, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο για να εργαστεί σε εργοστάσιο. Παρά την απουσία επίσημης εκπαίδευσης, αναδείχθηκε σε ακούραστο γραφιά. Συνολικά, έγραψε 15 μυθιστορήματα, 5 νουβέλες, εκατοντάδες διηγήματα και μη λογοτεχνικά άρθρα. Έδωσε έναν εκτεταμένο αριθμό διαλέξεων και ήταν στρατευμένος υπέρ των δικαιωμάτων των παιδιών, της εκπαίδευσης και άλλων κοινωνικών μεταρρυθμίσεων.
Η λογοτεχνική του επιτυχία είχε ξεκινήσει με το «Τα έγγραφα του Πίκγουικ» μια ιστορία που άρχισε να εκδίδεται το 1836, σε μηνιαίες συνέχειες. Σε λίγα χρόνια είχε μετατραπεί σε διεθνή λογοτεχνική διασημότητα, γνωστή για το χιούμορ, τη σάτιρα και τη διορατική ματιά στους χαρακτήρες και την κοινωνία. Τα μυθιστορήματά του, εκδίδονταν σε μηνιαίες ή εβδομαδιαίες συνέχειες, πρωτοπορώντας στον εκδοτικό χώρο της λογοτεχνίας, που τελικά έγινε ο κανόνας της Βικτωριανής εποχής. Αυτή η συγγραφική πρακτική του επέτρεπε να σφυγμομετρεί την απόκριση του κοινού και να τροποποιεί την πλοκή και την ανάπτυξη ενός χαρακτήρα, για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των αναγνωστών, ενώ παράλληλα, εισήγαγε στη διήγησή του στοιχεία που αφορούσαν σε τοπικά ζητήματα.
Η πρακτική της συγγραφής σε συνέχειες (series) προσέδωσε στις ιστορίες του ένα συγκεκριμένο ρυθμό, ο οποίος τονιζόταν από δραματικές στιγμές με αποτέλεσμα το κοινό να περιμένει με ανυπομονησία τη συνέχεια. Πλήθη φτωχών αναλφάβητων, πλήρωναν μισόλιρα σε εγγράμματους για να τους διαβάσουν τις μηνιαίες συνέχειες, καλλιεργώντας μια νέα γενιά επίδοξων αναγνωστών. Η συνεχής δημοτικότητα των μυθιστορημάτων και των μικρών ιστοριών του, ήταν τέτοια που δε σταμάτησαν ποτέ να εκδίδονται.
Η νουβέλα του «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» (1843) παραμένει δημοφιλής και συνεχίζει να εμπνέει διασκευές σε κάθε καλλιτεχνικό είδος μέχρι σήμερα συμπεριλαμβανομένου του κινηματογράφου. Επίσης, το μυθιστόρημα «Ιστορία Δύο Πόλεων» (1859), που εξελίσσεται σε Λονδίνο και Παρίσι, είναι το πιο γνωστό του ιστορικό μυθιστόρημα (με περισσότερα από 100 εκατομ. αντίτυπα) ενώ έχουν γυριστεί ταινίες το «Όλιβερ Τουίστ» και το «Μεγάλες Προσδοκίες» το οποίο το 1998 μεταφέρθηκε στη σύγχρονη εποχή από τον Αλφόνσο Κουαρόν (Τα Παιδιά των Ανθρώπων, Gravity, Roma) με την Γκουίνεθ Πάλτροου και τους Ίθαν Χοκ, Ρομπερτ Ντε Νίρο, Κρις Κούπερ και την καρατερίστα πλέον Αν Μπάνκροφτ.
