Γράφει ο Σωτήρης Πλιάκος
Στου Ζάβαλη σύχναζαν στην κατοχή και δύο Ιταλοί στρατιώτες οι οποίοι είχαν πιάσει φιλίες με μερικούς Μαρουσιώτες. Καλά ανθρωπάκια οι φουκαράδες. Φάτσες με μεσογειακό ταμπεραμέντο, μάλιστα του μεσογειακού νότου. Ο ένας ήταν ο Κατσαμπρόκο. Δεν είμαι σε θέση να σας βεβαιώσω αν το παρατσούκλι Κατσαμπρόκο το πήρε ο Ιταλός από έναν τύπο Μαρουσιώτη ή ο Μαρουσιώτης το πήρε απ΄ τον Ιταλό μετά την εξαφάνιση του Ιταλού.
Ο Ιταλός Κατσαμπρόκο καταγόταν από γκρεκάνους του Σαλέντο. Ήταν ένας από τα υπόλοιπα της πάλαι ποτέ Μεγάλης Ελλάδας, ή κατ΄ άλλους, Έλληνες ή Ελληνόφωνους Μικρασιάτες μετανάστες των βυζαντινών χρόνων. Αυτούς που εμείς τους λέμε σήμερα ελληνόφωνους της κάτω Ιταλίας, οι Ιταλοί τους λένε γκρεκάνους και τη διάλεκτο που μιλάνε γκρίνγκο. (Grecani – gringo).
Μερικοί ερευνητές, έχουν την άποψη ότι αυτοί οι γκρεκάνοι δεν είναι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων της Μεγάλης Ελλάδας, αλλά μεταγενέστεροι βυζαντινοί Έλληνες ή Ελληνόφωνοι μετανάστες που φτάσανε εκεί αρχικά σαν ναύτες – ναυαγοί του βυζαντινού ναύαρχου Ναρσή που εξόκειλαν στις ακτές της Απουλίας. Αυτοί οι ναυτικοί φέρανε εκεί αργότερα και τις οικογένειές τους.
Ο Κατσαμπρόκο ήταν γνωστός σ΄ όλη την «πιάτσα» στο Μαρούσι. Γύριζε με ένα κάρο που το έσερνε ένα ωραίο καφετί άλογο έλξεως. Όταν το κάρο με το καλοθρεμμένο άλογο έλξεως ήταν άδειο, έτρεχε του σκοτωμού στους κατοχικούς παλιόδρομους του Μαρουσιού, χτυπητή αντίθεση με τα ψωράλογα που είχαν απομείνει μετά την επιστράτευση του 1940 στους Μαρουσιώτες. Έκανε τόσο διαβολεμένο θόρυβο το «καλοδεμένο» στρατιωτικό κάρο, ενώ τα πέταλα του αλόγου σπινθήριζαν καθώς χτύπαγαν στις πέτρες που εξείχαν στους χωματόδρομους. Όσες αλανιάρες κότες με ψαλιδισμένα φτερά για να μη πετάνε εύκολα πάνω από τις ψηλές μάντρες είχαν επιζήσει από το κατοχικό μαχαίρι της κυράς τους ή απ΄ το ταγάρι του κλεφτοκοτά και είχαν ξεπορτίσει στους δρόμους απ΄ όπου πέρναγε το κάρο του Κατσαμπρόκο, πετάγονταν τρομαγμένες μέσα από τον κουρνιαχτό και τα πόδια του αλόγου και πολλές φορές ανάμεσα από τις ρόδες του κάρου. Τα αδέσποτα σκυλιά τρέχανε πίσω του γαβγίζοντας, πότε κυνηγώντας το κάρο και πότε τις κότες.
Ο Κατσαμπρόκο αγόραζε από τους Μαρουσιώτες περβολάρηδες φρέσκα λαχανικά για το νοσοκομείο και τα μετέφερε με το κάρο.
Ο άλλος Ιταλός ήταν υπαξιωματικός και τον έλεγαν απ΄ ότι είχα ακούσει Βιττόριο. Αυτός ήταν Ναπολιτάνος. Τον είχα ακούσει να παίζει πολύ ωραία μαντολίνο. Τα βράδια που έβγαινε έριχνε και κανα δύο κονιάκ στου Ζάβαλη. Είχαν μάθει και οι δύο λίγα νεοελληνικά. Κυρίως βλαστήμιες του σεξουαλικού λεξιλογίου. Θέλετε να μάθουν τα μικρά παιδιά σας γρήγορα ξένες γλώσσες; «Ξεχάστε» τάχα κάπου μέσα στο σπίτι σας κάποιο ξενόγλωσσο βιβλίο σεξ ή ακόμη καλλίτερα κανα ψιλοπορνό και με καμιά εικόνα μέσα για να τα γαργαλήσει λίγο και έτσι ν΄ αρχίσει αμέσως η ανάγνωση στην γλώσσα που θέλετε να μάθουν. Για παράδειγμα ένα από τα «ηθικοπλαστικότατα» έργα του μαρκήσιου ντε Σαντ. Αν έχει και εικόνες ακόμη καλύτερα. Τα λεξικά θα πάρουν αμέσως φωτιά
