Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Και βέβαια παρακολουθώ σοκαρισμένος, φίλε Γ.Κ., την υπόθεση του Κολωνού. Δεν είμαι φτιαγμένος από μάρμαρο. Αποτροπιασμένος παρακολουθώ και τον τρόπο που εκμεταλλεύονται την υπόθεση τα σοβαρά και «σοβαρά» media, χάρη της τηλεθέασης και των like. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε. Τί να πρωτο-θυμηθώ φίλε μου; Που αν αρχίσω και σχολιάζω, δεν μου φτάνει αυτή η στήλη των 400 λέξεων μέσα στη σελίδα Lifestyle που -όπως και να το κάνεις- είναι σελίδα του Always Look On The Bright Side Of Life, που τραγουδούσαν οι Monty Pythons στον σταυρωμένο Μπράιαν, στην ταινία «Ένας προφήτης μα τι προφήτης».
Γι’ αυτό και τα θέματα αυτά, τα φέρνω στα μέτρα μιας «σημαδιακής» ταινίας, όπως είχα κάνει με το ξεκίνημα του #me-too, ή με τις υποθέσεις Φιλιππίδη και Λιγνάδη. Ή της Υπηρεσίας Πληροφοριών, που να ναι καλά ο κ. Ανδρουλάκης, μας θύμισε ότι έχουμε και στην Ελλάδα. Πόσες ταινίες επικαλέστηκα για να παραπέμψω τον «κοινό νου» στα όσα αποτροπιαστικά, τραγικά και κωμικοτραγικά συμβαίνουν «εκεί έξω» και πώς αντιμετωπίζονται από (όχι όλα, ευτυχώς) τα media; Είμαι σοκαρισμένος, φίλε Γ.Κ., αλλά από τη μεριά μου συμφωνώ με όσα έγραψε ο διευθυντής Σύνταξης Γιάννης Μπεθάνης στο Editorial του προηγούμενου Σαββάτου (15/10/2022).
Με την ευκαιρία, λοιπόν, είδα προχθές στο Netflix το φιλμ «Το πιο τυχερό κορίτσι στον κόσμο» με ηρωίδα τη νεαρή Άνι, που τα είχε όλα: όμορφη, με περιζήτητη εργασία και πάμπλουτο αρραβωνιαστικό πρώην συμμαθητή της. Σαν ιστορία Άρλεκιν ακούγεται, σε καταλαβαίνω. Κι όμως «κάτι την βασάνιζε», που μετέτρεψε το δεύτερο μέρος του φιλμ σε θρίλερ. Σ’ αυτό, μαθαίνουμε με flashback ότι η Άνι, ως μαθήτρια: (α) είχε υποστεί ομαδικό βιασμό, αλλά δεν μίλησε «για να μη καταστραφεί το μέλλον των παιδιών» (β) είχε επιζήσει μακελειού στο σχολείο, όταν τρελός συμμαθητής της με όπλο σκότωσε κάποια παιδιά, αλλά το ότι αυτά τού έκαναν bulling προηγουμένως, δεν αναφέρθηκε «για να μη καταστραφούν καριέρες δασκάλων» (γ) είχε κατηγορηθεί γιατί επέζησε στο μακελειό, «μήπως είχε βοηθήσει το δολοφόνο;» και (δ) την είχε γλιτώσει πολύ αργότερα ο πάμπλουτος συμμαθητής της και τώρα μνηστήρας της, δηλώνοντας «ήταν μαζί μου».
Στην πραγματικότητα, ο μνηστήρας της (που είχε συμμετάσχει στον ομαδικό βιασμό της και είχε συμμετάσχει στο ομαδικό bulling του «μακελάρη» που συμπαθούσε την Άνι), «ήταν μαζί της» για να σωθεί ο ίδιος. Ήξερε ότι ο «μακελάρης» δεν θα ρισκάριζε να τον πυροβολήσει δίπλα της. Η συνέχεια στην οθόνη…
Να σας θυμίσω ότι η τέχνη μιμείται τη ζωή: Διαφορές, ομαδικοί βιασμοί, bulling, οπλοκατοχή, ψυχικά τραύματα, υποκρισία, εκβιασμοί, συμβιβασμοί. Θέματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, αλλά όχι σε βάθος.
