Γράφει ο Γιώργος Ανδρουτσόπουλος: Δημοσιογράφος – Δημοσιολόγος
Πώς είναι δυνατό η λέξη «γκρινιάρης», η οποία και δεν είναι ούτε καν ελληνική, κα-θώς προέρχεται από το ιταλικό «grigna», που σημαίνει συνεχές «παράπονο», να παίζει ουσιαστικό ρόλο σ’ αυτό το άρθρο; Είναι! Κι αυτό, γιατί έχει να κάνει, τόσο με το παιδικό… παιχνίδι όσο και με τα «παιχνίδια» των αιρετών στην Κηφισιά… Να πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά, καθώς θα πρέπει να υπολογίσουμε τις ομοιότητες και τις διαφορές; Από τη μια, λοιπόν, ο «Γκρινιάρης», που είναι ένα κλασικό επιτραπέζιο παιχνίδι, το οποίο φάνηκε στον ορίζοντα του παιδόκοσμου το 1896, χάρισε ένα ιδιαίτερο ρεκόρ Γκίνες στους μαθητές της Δράμας, γιατί, αν στην κλασική του μορφή μπορούν να συμμετέχουν δύο (2) έως τέσσερις (4) παίκτες, στην πόλη της Μακεδονίας το έπαιξαν, την περασμένη Άνοιξη, 418 μαθητές τεσσάρων δημοτικών σχολείων, στέλνοντας το μήνυμα της συνεργασίας και της επίτευξης ενός συλλογικού στόχου, μέσα από την ένωση δυνάμεων για κάποιον κοινό σκοπό.
Πιο συγκεκριμένα, οι μαθητές του 1ου και του 2ου Δημοτικών Σχολείων της πόλης, μαζί με τμήματα του 3ου και 7ου Δημοτικών Σχολείων, έπαιξαν στον αύλειο χώρο το ομαδικό επιτραπέζιο παιχνίδι «Γκρινιάρης», πετυχαίνοντας ένα νέο ρεκόρ Γκίνες, με θέμα: «Τα περισσότερα παιδιά που παίζουν ταυτόχρονα το ίδιο επιτραπέζιο παιχνίδι». Έτσι, προ ημερών, μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς γιόρτασαν το ρεκόρ με μια εκδήλωση στο Κλειστό Αθλητικό Γυμναστήριο της πόλης, παρουσία της υφυπουργού Παιδείας Σοφίας Ζαχαράκη, η οποία και έκανε την απονομή του βραβείου στους εκπροσώπους των σχολείων. Να σημειωθεί πως οι μαθητές έπαιξαν το επιτραπέζιο παιχνίδι «Γκρινιάρης» σε ομάδες των τεσσάρων ατόμων. Κάθε επιτηρητής επέβλεπε δώδεκα ομάδες παικτών, δηλαδή 48 συμμετέχοντες μαθητές, οι οποίοι διακρίνονταν μεταξύ τους, κα-θώς φορούσαν καπέλο διαφορετικού χρώματος
