Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης
Η περασμένη Τετάρτη (30 Οκτωβρίου) στο Χαλάνδρι έμεινε στη συλλογική μνήμη για το επεισόδιο κατά του μελετητή για το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ), Θόδωρη Μαυρογιώργη, από μέλος του συλλόγου Πατήματος. Το γεγονός επισκίασε την ουσία όσων αποφασίστηκαν για το συγκεκριμένο πλάνο, με τις ενστάσεις, σημειωτέον, κατοίκων και παρατάξεων ως προς το θέμα του ΧΕΥ 9 και της αναφοράς του σχεδίου στη μελέτη για εγκατάσταση τμημάτων της υπηρεσίας καθαριότητας στο Πάτημα. Το ΣΒΑΚ περιγράφει σε ορίζοντα 5ετιας, 10ετιας και 15ετιας τις παρεμβάσεις που χρειάζονται για να μπορέσει η πόλη να γίνει πιο ανθρώπινη, προσβάσιμη σε όλους και όλες.
Όπως ανέφερε στην εισήγησή του ο συγκοινωνιολόγος Θ. Μαυρογιώργης, το σχέδιο αυτό βρίσκεται στον αντίποδα όσων παραδοσιακές κυκλοφοριακές μελέτες έκαναν για χρόνια: αντί της προτεραιότητας στα αυτοκίνητα, μελετά τον τρόπο που όλοι οι κάτοικοι θα κινούνται με τα πόδια μέσα στο προάστιο. Ενώ, για παράδειγμα, η πόλη αποφάσιζε να κάνει παράκαμψη την οδό Βάρναλη και να γίνεται η παραρεμάτια οδός Γκίνη «by pass» της πλατείας Δούρου, το ΣΒΑΚ προτείνει πεζοδρόμηση της Γκίνη και ανάδειξη ενός μοναδικού σημείου περιπάτου στο κέντρο, δίπλα στο ρέμα. Το σχέδιο, σύμφωνα με ανθρώπους που δούλεψαν γι’ αυτό, είναι αυτή την στιγμή ο μοναδικός ορατός τρόπος μήπως βγει ο κόσμος από το κλουβί -το πολλές φορές χρυσό- σπιτιού και εαυτού του και ψάξει να βρει στη γειτονιά του ένα εξίσου φιλόξενο χώρο για να κοινωνικοποιηθεί.
Παρότι στο αρχικό κάλεσμα διαμόρφωσης του πλάνου συμμετείχαν αρκετοί γονείς μαθητών και καταστήματα της περιοχής, στη δημόσια διαβούλευση για το τελικό πλάνο, όπως ειπώθηκε από τον ίδιο τον μελετητή του ΣΒΑΚ, πήραν μέρος δύο πολίτες και δύο σύλλογοι της περιοχής, σε ένα δήμο με καταγεγραμμένο πληθυσμό (το 2011) 75.000 κατοίκων. Αν ο αντίλογος είναι ότι όλα τα παραπάνω ακούγονται θεωρητικές, αόριστες μελλοντικές υποθέσεις, ούτε στα «χειροπιαστά« ζητήματα που άπτονται της άμεσης καθημερινότητάς τους και επηρεάζουν άμεσα ζωές, δεν άλλαξε το σκηνικό. Η σχεδιαζόμενη μεταφορά του καζίνο της Πάρνηθας στο κτήμα Δηλαβέρη, στα όρια των Δήμων Αμαρουσίου – Χαλανδρίου, δεν έχει ιδρώσει πολλά αυτιά. Η δε παραχώρηση σε ιδιώτες των χώρων στάθμευσης στους σταθμούς του Μετρό «Δουκίσσης Πλακεντίας» και «Χαλάνδρι», λίγο καιρό πριν, απέφερε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας μόνο από τους «συνήθεις ύποπτους».
Η παρέμβαση στα κοινά δεν ξεκινά και σταματά με τις εκλογές. Ειδάλλως, όπως είπε στην ίδια συνεδρίαση η ταμίας του Συλλόγου Ρεματιάς Ρούλα Καϊμάκη, «η έλλειψη συμμετοχής αφήνει ελεύθερες τις άλλες οικονομικές και κοινωνικές δυνάμεις να δράσουν κατά το δοκούν…».
Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας – φύλλο Αγίας Παρασκευής – Χαλανδρίου – 06/11.