Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 25/05/2022.
Με μία εισήγηση λιτή και της τελευταίας στιγμής, πριν καν αποφασιστούν οι όροι εγγραφών για την επόμενη χρονιά, η δημοτική Αρχή της Αγίας Παρασκευής δρομολόγησε τη διακοπή της μίσθωσης του Ζ’ Παιδικού Σταθμού στην οδό Τρωάδος. Σύμφωνα με τη διοίκηση του Δήμου, ο ιδιοκτήτης του ακινήτου δεν ακολούθησε τη διαδικασία προσαρμογής στις κτηριακές προδιαγραφές που ορίστηκαν από το 2017 με πενταετή προθεσμία και έπειτα από αυτό το χρονικό όριο (2022) το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα προβλέπει την ανάκληση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας του χώρου.
Οι αντιδράσεις από γονείς, δημοτικές παρατάξεις και φορείς ήταν έντονες, με επίκεντρο -κυρίως- το μέλλον των περίπου 60 παιδιών και του προσωπικού της δομής. Ωστόσο, πριν φτάσουμε στη συζήτηση για τα προβλήματα της επόμενης χρονιάς, έχουν μείνει αναπάντητα ορισμένα ερωτήματα για το πώς ο Δήμος οδηγήθηκε στο κλείσιμο παιδικού σταθμού, σε μια εποχή που οι ανάγκες του αυξημένου πληθυσμού της πόλης και των σύγχρονων οικογενειών «φωνάζουν» για περισσότερες παρεχόμενες υπηρεσίες.
– Πότε η αρμόδια Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου έκανε την πρώτη καταγραφή των θεμάτων που έπρεπε να επιλυθούν στο κτήριο της οδού Τρωάδος;
– Ποια ήταν αυτά τα ζητήματα;
– Σε ποιο χρονικό σημείο κοινοποιήθηκαν στον ιδιοκτήτη του κτηρίου οι απαιτούμενες παρεμβάσεις;
– Πότε και γιατί αυτός αρνήθηκε να ικανοποιήσει τους όρους που ορίστηκαν;
– Έγιναν έγκαιρα ενέργειες από πλευράς διοίκησης προκειμένου να επιλυθεί το πρόβλημα ή να δρομολογηθεί η εύρεση άλλου κτηρίου που να πληροί προϋποθέσεις αντικατάστασης;
Η δημοτική Αρχή ως «γραμμή υπεράσπισης» της απόφασης που πήρε, θέτει το ζήτημα της νομιμότητας και των προδιαγραφών ασφαλείας (π.χ. έλλειψη εξόδου κινδύνου). Οι εύλογες απορίες είναι: Έχουν όλοι οι παιδικοί σταθμοί έξοδο κινδύνου; Τα σχολεία; Το δημαρχείο της Αγίας Παρασκευής; Αν όχι, με το σκεπτικό των ιθυνόντων, δεν θα έπρεπε να λειτουργεί κανένα από (αυτά) τα δημόσια κτήρια.
Είναι αβέβαιο αν και πώς θα απαντηθούν τα παραπάνω ερωτήματα που έχουν θέσει δημοσίως κι άνθρωποι με εμπειρία στις Επιτροπές Εκπαίδευσης του Δήμου και την Ένωση Γονέων. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει ένα ήδη επιβαρυμένο τοπίο τα τελευταία τέσσερα χρόνια: Δεκάδες αγόρια και κορίτσια μένουν εκτός δημοτικών δομών κάθε Σεπτέμβρη και τώρα αναμένεται να γίνουν περισσότερα, σε έναν Δήμο με 1.900 παιδιά ηλικίας 4 χρονών και κάτω. Αυτόματα, θα κληθούν οι σταθμοί στις οδούς Πάρου, Βορά, Αισώπου, Αφροδίτης και Λάδωνος να αναπληρώσουν τις χαμένες θέσεις, δημιουργώντας πιθανότατα υπεράριθμες αίθουσες, με χειρότερες συνθήκες για ανηλίκους και προσωπικό.
Όσο για τις οικογένειες της περιοχής που καλύπτει το τμήμα της Τρωάδος, θα χρειάζεται, στην καλύτερη περίπτωση, να διανύουν χιλιόμετρα καθημερινά για τον παιδικό σταθμό των μικρών τους. Στο χειρότερο σενάριο, θα αυξηθούν οι γονείς που θα αναγκαστούν να οδηγηθούν στη λύση της ιδιωτικής εκπαίδευσης, σε καιρούς που προβλέπονται ακόμη πιο χαλεποί. Αυτό το τελευταίο, τουλάχιστον, είναι βέβαιο ότι δεν τιμά καμία διοίκηση Δήμου που εκλέχθηκε πρωτίστως για να φροντίζει τους δημότες της πόλης.
