ΕΠΕΑΠΤΕΡΟΕΝΤΑ
Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Εντάξει, δεν μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί σημερινό φαινόμενο. Θυμάμαι, όταν ανακοινώθηκε ότι στο ερημωμένο αεροδρόμιο του Ελληνικού επρόκειτο να χτιστεί μια σύγχρονη πόλη και θα δημιουργείτο μια παραλία σαν τη Γαλλική Ριβιέρα, ξεσηκώθηκαν οι συλλογικότητες (τι λέξη κι αυτή!) και στις προσφυγές τους προς το Ανώτατο Δικαστήριο έγραφαν ότι «το Ελληνικό είναι δάσος και η έκτασή του περιέχει αρχαιότητες» για να μη γίνει το έργο «εκμετάλλευση από τις πολυεθνικές του καπιταλισμού και του δυτικού ιμπεριαλισμού που θα κατάστρεφε τη φύση, θα έδιωχνε τα πουλιά και μπλα μπλα μπλα».
Και για να πάω πιο πίσω (μη φοβάστε, δεν θα φτάσω στον Αδάμ και την Εύα), είχε προηγηθεί και αυτό με τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας: όλοι ήθελαν να έχουν δυνατό σήμα στο κινητό τους αλλά -προς Θεού!- δεν ήθελαν κεραίες κινητής κοντά στην πολυκατοικία τους ή τη διπλανή πολυκατοικία.
Και όλα αυτά χωρίς κανένα ατομικό συμφέρον. Χωρίς κονόμα, να το πω απλά για να μας καταλαβαίνουν όλοι. Θέλω να πω, χωρίς κάποια επιδότηση τύπου «οπεκεπέ», που έχει γίνει βάιραλ τον τελευταίο καιρό. Σιγά. Όλοι ξέρουμε πόσο έξυπνοι είμαστε εμείς οι Έλληνες και μπορούμε να πετυχαίνουμε παντού. Στο εξωτερικό. Διότι εδώ, είμαστε έξυπνοι για να τα παίρνουμε από παντού και να κάνουμε την πάπια.
Σήμερα το πρωί (Τετάρτη, που γράφω αυτό το σημείωμα, δηλαδή), βγήκε στην τηλεόραση ένας αγρότης, από αυτούς που σκοτώνονται οικογενειακώς στη δουλειά για να επιβιώσουν και όχι για να «ζήσουν το μύθο τους στην Ελλάδα» και μας άνοιξε τα μάτια, με κάποιο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Στερεάς Ελλάδας, το οποίο -λέει- δηλωνόταν από κάποιους άλλους «ξύπνιους αγρότες» ως καλλιεργήσιμη έκταση για να πάρουν χρηματοδότηση από τον «οπεκεπέ». Από αυτό το εγκαταλειμμένο στρατιωτικό αεροδρόμιο θυμήθηκα και τον αγώνα κατά του Ελληνικού. Αυτός δε ο αγνός αγρότης, που είχε ζητήσει κανονική χρηματοδότηση, είχε λάβει στις 31 Μαρτίου 2025 ειδοποίηση ότι εγκρίθηκε το αίτημά του, αλλά σήμερα (Τετάρτη 2 Ιουλίου 2025) λεφτά δεν έχει πάρει ακόμα και μη σας περιγράψω τι έπαθε η καλλιέργειά του.
Είπε δε και το άλλο: ότι κάποιοι άλλοι αγρότες, πριν χτυπήσει η καταιγίδα Ντάνιελ τη Θεσσαλία, είχαν κάτι χέρσα κομμάτια γης τα οποία δήλωναν ως καλλιέργειες και έπαιρναν επιδοτήσεις, χωρίς ποτέ να τα καλλιεργούν και μετά την καταιγίδα Ντάνιελ πήγαν και τα δήλωσαν ως καλλιεργημένα και ζήτησαν επιδοτήσεις επειδή καταστράφηκε η σοδειά τους! Δηλαδή, έβγαζαν λεφτά ούτως ή άλλως!
Και να πεις ότι δεν έχουμε επιτελικό κράτος που τα ελέγχει όλα αυτά…
