Γράφει ο Τάσος Μεργιάννης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας – φύλλο Πεντέλης – Μελισσίων – Βριλησσίων – 04/06
O ηγέτης του Βρετανικού Εργατικού Κόμματος και μετέπειτα πρωθυπουργός Harold Wilson, μετά τις εκλογές του 1964, τις οποίες και κέρδισε με ισχνή πλειοψηφία 4 εδρών, είχε πει την περίφημη φράση «μια εβδομάδα είναι πολύς χρόνος για την πολιτική». Φανταστείτε λοιπόν πόσο πολύς χρόνος είναι οι δέκα εβδομάδες που μεσολάβησαν από την έναρξη της καραντίνας που έφερε η έξαρση της πανδημίας του κορωνοϊού μέχρι την «επιστροφή στην κανονικότητα» του Ιουνίου ή – για να φτάσουμε στα καθ’ ημάς – οι περίπου 100 ημέρες που μεσολάβησαν από την τελευταία δια ζώσης συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Πεντέλης (26/2) μέχρι σήμερα, όπου οι συνεδριάσεις συνεχίζουν – μέχρι νεοτέρας – να διεξάγονται δια περιφοράς.
Κατά τη διάρκεια της καραντίνας, η πολιτική πόλωση στην πόλη όχι απλώς γιγαντώθηκε (διοίκηση και αντιπολίτευση δεν συνέπλευσαν ούτε στο ακανθώδες ζήτημα των μέτρων ελάφρυνσης όσων επλήγησαν από τον covid 19) αλλά και διανθίστηκε με επιθέσεις επί προσωπικού και εκφράσεις απείρου κάλλους όπως «πολιτικός καιροσκόπος», «αχυράνθρωπος», «κωλοτούμπας», «δοτός επικεφαλής» ενώ έγινε λόγος και για «διπροσωπία της ντεκόρ Δημάρχου. Η διαφαινόμενη χρήση της πτέρυγας Μπόμπολα του «Αμαλία Φλέμινγκ» για τις ανάγκες της δίχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης και η εκχώρηση μέρους της καθαριότητας σε ιδιώτες, είναι τα δυο σημαντικότερα θέματα που αποτέλεσαν και συνεχίσουν να αποτελούν τον πόλο της αντιπαράθεσης μεταξύ διοίκησης και «Ενωμένης Αντιπολίτευσης» (όπως υπογράφουν τις κοινές τους πλέον ανακοινώσεις οι επικεφαλής των παρατάξεων της αντιπολίτευσης και ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος Βασίλης Μπούρας.
Είχε προηγηθεί η απόφαση της διοίκησης για κατάργηση των ΝΠΔΔ αλλά και η αλλαγή πλεύσης εκ μέρους της δημοτικής Αρχής στο θέμα της χρηματοδότησης του έργου της απομάκρυνσης των πυλώνων υπερυψηλής τάσης από τη Νέα Πεντέλη. Μόνο η ανακοίνωση της παραχώρησης των 110 στρεμμάτων του ΝΙΕΝ στον Δήμο Πεντέλης για τα επόμενα 9+3 χρόνια άνοιξε τον χώρο για την πολυπόθητη (είναι άραγε;) συναίνεση. Κάτι μάλλον αναμενόμενο, από τη στιγμή που σε περσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, η οποία διεξήχθη λίγο μετά τις δημοτικές εκλογές, είχε εγκριθεί ομόφωνα και σε πανηγυρικό τόνο η απόφαση της παραχώρησης αυτού του μοναδικού για την πόλη πνεύμονα πρασίνου.
«Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα» δηλαδή, όπως θα έλεγε και ο Ντίνος Ηλιόπουλος… Και το ερώτημα που προκύπτει είναι εύλογο: άραγε η υπερβολική δόση «τοξικότητας» που διακινήθηκε τους τελευταίους μήνες στην Πεντέλη έχει δημιουργήσει αντισώματα στους αυτοδιοικητικούς που αποτελούν το σώμα του δημοτικού συμβουλίου; Η τόσο μεγάλη έκθεση στον ιό της αντιπαράθεσης έχει χτίσει την «ανοσία της αγέλης» ή η καμπύλη της έντασης θα συνεχίσει να βαίνει αυξανόμενη με ότι αυτό συνεπάγεται για την εύρυθμη λειτουργία της πόλης;