Γράφει ο Γεώργιος Γενετζάκης, φιλόλογος στο Χαλάνδρι
Τα μνημεία παραπέμπουν σε μνήμες του παρελθόντος. Αποτυπώνουν την ιστορία του τόπου μας και τις διαδοχικές δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι πρόγονοί μας. Οι νεότερες γενιές τα σέβονται, διότι αυτά μαρτυρούν την ιστορική συνέχεια και τους αγώνες του λαού μας.
Δεν νοείται ασέβεια ή καταστροφή ενός μνημείου, επειδή κάποιοι έχουν αντίθετη ιδεολογία, όπως π.χ. πριν από χρόνια μία ομάδα νεαρών, στη διάρκεια διαδήλωσης στην Αμερικάνικη πρεσβεία, επιχείρησε να αποκαθηλώσει το παρακείμενο άγαλμα του Τρούμαν και δυστυχώς η ενέργεια αυτή δεν καταδικάστηκε από τον εκπρόσωπο του κόμματος στο οποίοι ανήκαν οι συγκεκριμένοι νεαροί!
Παρατηρείται δε τελευταία στον χώρο του μνημείου του «Άγνωστου Στρατιώτη» στο Σύνταγμα κάποιες ομάδες ή και άτομα να κατασκηνώνουν επί μέρες, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην εκάστοτε κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να αλλοιωθεί η αισθητική και ο συμβολισμός του χώρου.
Το συγκεκριμένο μνημείο –κενοτάφιο που κατασκευάστηκε επί δικτατορίας Πάγκαλου- είναι αφιερωμένο σε όσους αγωνίστηκαν στη διάρκεια της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας, προκειμένου να στηρίξουν τα σημερινά σύνορα και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας. Είναι η αδιάλειπτη τιμή που αποδίδουμε διαχρονικά σε όσους συμπατριώτες μας θυσιάστηκαν, ώστε η Ελλάδα μας να είναι ελεύθερη. Και ως γνωστό η ανεξαρτησία της Πατρίδας μας αποτελεί βασική προϋπόθεση για οποιαδήποτε δημοκρατική διαδικασία. Επομένως, είναι το κυρίαρχο μνημείο που αποτυπώνει τους αγώνες της ανεξαρτησίας μας και έχει υψηλό συμβολισμό.
Αναμφισβήτητα όμως, η πλατεία Συντάγματος είναι ιστορικά συνδεδεμένη με τη διαμαρτυρία των Ελλήνων που διεκδίκησαν «Σύνταγμα» από τον τότε βασιλιά Όθωνα (3/9/1843). Πριν από αυτή την ημερομηνία ονομαζόταν πλατεία Ανακτόρων. Για αυτό τον λόγο συχνά ο χώρος φιλοξενεί διαδηλωτές. Τίθεται όμως το ερώτημα: Ο συγκεκριμένος τόπος του μνημείου -και όχι η πλατεία Συνάγματος- είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται ως κατασκήνωση από κάποιους συμπολίτες μας, επειδή διαμαρτύρονται ή ζητούν κάποια αιτήματα; Χωρίς να αρνείται κάποιος το δίκαιο των διαδηλωτών και οφείλουμε μεγάλο σεβασμό στο πένθος του πρόσφατου απεργού πείνας, είναι αναγκαίο να σκεφθούμε τι θα συμβεί, εάν ο οποιοσδήποτε επικαλούμενος το «δίκιο» του, κατασκηνώνει στο συγκεκριμένο χώρο.
Χιλιάδες συμπολίτες μας αισθάνονται συχνά με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αδικημένοι και σαφέστατα, εάν νομιμοποιήσουμε στη συνείδησή μας την κατασκήνωση στον ιερό χώρο του «Άγνωστου Στρατιώτη», τότε θα έχουν όλοι το «δικαίωμα» να εγκατασταθούν εκεί, εφόσον καθένας θεωρεί το δίκιο του αδιαπραγμάτευτο. Καθημερινά δυστυχώς χάνονται στην άσφαλτο νέα παιδιά είτε από υπαιτιότητά τους είτε από ευθύνη άλλων παραβατικών οδηγών. Τι θα γίνει αν κάποιοι γονείς νέων που χάθηκαν με ευθύνη π.χ. μεθυσμένων οδηγών κατασκηνώσουν στο μνημείο του «Άγνωστου Στρατιώτη» ζητώντας μέσα στον αβάσταχτο πόνο τους ό,τι εκείνοι θεωρούν δίκαιο; Με παρόμοιο σκεπτικό θα μπορούσε κάποιος μελλοντικά να κατασκηνώσει στον ιερό χώρο της Ακρόπολης, διεκδικώντας την πραγματοποίηση του αιτήματός του.
Ο σεβασμός που οφείλουμε να αποδίδουμε σε έναν άνθρωπο που χάνει το παιδί του με τόσο άδικο τρόπο, δεν του δίνει το δικαίωμα να παραβιάζει τον ιερό συμβολισμό του μνημείου. Η όποια διαμαρτυρία οφείλει να ακολουθεί τη δημοκρατική νομιμότητα και την Κοινή λογική. Κάποιοι συμπολίτες μας, ενδεχομένως επηρεασμένοι από τον αβάσταχτο πόνο του συγκεκριμένου γονιού, δεν μπορούν να προβλέψουν το σοβαρό ενδεχόμενο της συστηματικής αλλοίωσης της ιερότητας του χώρου του συγκεκριμένου μνημείου από μελλοντικούς διαδηλωτές. Εάν νομιμοποιήσουμε στη συνείδησή μας αυτό το είδος διαμαρτυρίας, είναι πολύ πιθανόν να διαταραχθεί η αισθητική του χώρου και κυρίως ο συμβολισμός του.
Παράλληλα μία τέτοια ενέργεια μειώνει την εικόνα της χώρας μας στους επισκέπτες και προκαλεί πολύ αλγεινή εντύπωση στο εξωτερικό. Στα αντίστοιχα μνημεία στο Λονδίνο και το Παρίσι δεν παρουσιάζονται τέτοια φαινόμενα. Άλλο μέγεθος έχει η όποια διαμαρτυρία –που μπορεί κάλλιστα να φιλοξενηθεί στην πλατεία Συντάγματος- και άλλο ο υψηλός συμβολισμός του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη. Συγχέονται ανόμοια πράγματα, λόγω και αντιπολιτευτικού οίστρου.
