Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 14/10
Η διευκόλυνση συναλλαγών των πολιτών με δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες χωρίς φυσική παρουσία (ουρές, συνωστισμό) δεν είναι ζητούμενο μόνο σε μία εποχή έκτακτων συνθηκών, όπως αυτή την οποία ζούμε… στο πετσί μας τους τελευταίους μήνες. Από τη στιγμή που η τεχνολογική και ψηφιακή πρόοδος το επιτρέπει, κάθε βήμα το οποίο αφήνει πίσω παραδοσιακές αλλά χρονοβόρες διαδικασίες δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί ως θετική εξέλιξη.
Τέτοιες υπηρεσίες διεκδικεί να παρέχει το πρόγραμμα myKEPlive του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ο κάθε πολίτης έχει πλέον την ευχέρεια να εξυπηρετείται μέσω προσυνεννοημένης βιντεοκλήσης με εργαζόμενο των Κέντρων, ενώ το έντυπο που χρειάζεται αποστέλλεται είτε ηλεκτρονικά, είτε με συστημένη επιστολή.
Η νέα διαδικασία καλύπτει 52 διοικητικές πράξεις και επιτρέπει εξ αποστάσεως ενημέρωση για 235 αδειοδοτήσεις. Ήδη από το καλοκαίρι, η δυνατότητα αυτή αξιοποιείται από 60 δήμους της χώρας και 75 ΚΕΠ, ενώ υπολογίζεται ότι συνολικά έως τις 1η Οκτωβρίου έχουν διεκπεραιωθεί 830 βιντεοκλήσεις. Πριν από λίγες μέρες, στο ίδιο πρόγραμμα εντάχθηκε ο Δήμος Χαλανδρίου, ο οποίος τόνισε ότι η κίνησή του αυτή «προκρίθηκε με στόχο τη διευκόλυνση των συναλλαγών με τα ΚΕΠ και την προστασία της Δημόσιας Υγείας λόγω κορωνοϊού».
Ωστόσο, η μικρή εμπειρία των τελευταίων μηνών (αλλά και χρόνων) υψώνει έναν τοίχο προβλημάτων, τα οποία έχουν εκφραστεί από επίσημα χείλη. Όταν ένα από τα ΚΕΠ της πόλης έχει δύο υπαλλήλους διαθέσιμους, είναι ερώτημα πόσους και με τι συχνότητα πολίτες θα καταφέρει αυτό να εξυπηρετήσει. Για παράδειγμα πιθανόν να πρέπει ταυτόχρονα ή εκ περιτροπής αυτοί να βρίσκονται σε βίντεοκλήσεις, να απαντούν σε e-mail και τηλεφωνήματα για ραντεβού ή διευκρινίσεις (συχνά και από άλλες περιοχές του Λεκανοπεδίου) αλλά και να ανταποκριθούν σε ανθρώπους που προσέρχονται στο κτίριο, είτε έπειτα από προσυνεννόηση (όπως πια ισχύει λόγω περιοριστικών μέτρων) είτε λόγω έκτακτων γεγονότων – προχωρημένης ηλικίας.
Ο αντίλογος πως η αξιοποίηση των ψηφιακών μέσων είχε όντως θετικό «δείγμα γραφής», εν μέσω καραντίνας, για ορισμένες υπηρεσίες προς τους πολίτες, δεν έλαβε υπόψιν τη συγκυρία ότι σχεδόν όλες οι επαγγελματικές δραστηριότητες είχαν τότε «παγώσει», ενώ η πλειοψηφία της Τρίτης Ηλικίας ήταν αυστηρά κατ΄ οίκον. Όταν τα μέτρα «χαλάρωσαν», το προσωπικό -με τις ήδη υπαρκτές ελλείψεις, συν τις άδειες ειδικούς σκοπού- αποδείχθηκε πως δεν ήταν πλέον επαρκές για να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες ηλεκτρονικά.
Όταν τον περασμένο Ιούλιο παρουσιάστηκαν οι νέες δυνατότητες των ΚΕΠ στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο ίδιος δήλωσε: «Ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, τα είχα στηρίξει ιδιαίτερα και μόλις είχαν δημιουργηθεί, θεωρήθηκαν όντως επαναστατικά. Πλην όμως, καμία επανάσταση δεν υπηρετεί τον στόχο, εάν δεν εξελίσσεται». Το επόμενο «επαναστατικό» βήμα, λοιπόν, είναι περισσότεροι εργαζόμενοι, για να εξελίσσεται εκτός από την ψηφιακή και η… υπαρκτή ζωή.