Γράφει ο Γεώργιος Γενετζάκης, φιλόλογος στο Χαλάνδρι
Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες διαφόρων αρνητικών συμπεριφορών κάποιων συμπολιτών μας. Διακατεχόμαστε συστηματικά από νεύρα, αντιδράμε με αγένεια, δεν συγχωρούμε εύκολα τον συνάνθρωπό μας, είμαστε επιρρεπείς στην κατάκριση του άλλου και στη μη ανάληψη προσωπικών ευθυνών, ανέτοιμοι για ήπιο και εποικοδομητικό διάλογο, επιθετικοί και προσβλητικοί στα παιδιά μας και στον/στη σύντροφό μας, φέρνουμε απογόνους στον κόσμο με ελλιπή γνώση των υποχρεώσεών μας, χωρίζουμε εύκολα, προτάσσοντας το «Εγώ» μας απέναντι στο «Εμείς», φωνάζουμε, για να διαμαρτυρηθούμε, χωρίς να υπολογίζουμε τον χώρο που βρισκόμαστε, παρουσιαζόμαστε συστηματικά γνώστες των πάντων, αν και συχνά αποδεικνυόμαστε ημιμαθείς και ελλιπώς πληροφορημένοι, διακρινόμαστε από οίηση, φιλαυτία, εγωπάθεια, αβασάνιστη μίμηση, χαρακτηριζόμαστε από ελλιπή εργατικότητα, απειθαρχία στους νόμους και άγνοια κινδύνου, παραβιάζουμε συχνά τον ΚΟΚ και διαπληκτιζόμαστε στους δρόμους ανταλλάσσοντας ύβρεις, δείχνουμε αδιαφορία για τη σωματική μας ακεραιότητα και υγεία (πίνουμε και οδηγούμε- αρνούμαστε τον εμβολιασμό), έχουμε την αίσθηση ότι οι άλλοι μάς χρωστούν και πρέπει να μας ανέχονται, εκτιμάμε, υιοθετώντας «θεωρίες» συνωμοσίας, ότι οι υπόλοιποι λαοί μάς φθονούν και μας υποβλέπουν, δυσκολευόμαστε να συντονιστούμε σε έναν κοινό κρατικό προσανατολισμό, θεωρώντας εκ των προτέρων τους εκπροσώπους της εξουσίας αναξιόπιστους, διαμαρτυρόμαστε για διάφορα, αποφεύγοντας όμως την αντικειμενική σύγκριση με τους άλλους λαούς και την εξαγωγή αξιόπιστων συμπερασμάτων, ενώ συγχρόνως αδυνατούμε να αναγνωρίσουμε τα επιτεύγματά μας, εστιάζοντας συνήθως στα αρνητικά και στην απαισιοδοξία για το μέλλον της Πατρίδας μας.
Οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι, αν και ως κράτος και πολίτες έχουμε κάνει τεράστιες προόδους από την έναρξη της ανεξαρτησίας μας (1830), πρέπει να ενισχύσουμε την ταχύτητα του βηματισμού μας προς τον πολιτισμό. Δεν είναι λογικό κάποιοι συμπολίτες μας να παρουσιάζουν μία τόσο αρνητική εικόνα, που τραυματίζει και εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς.
Διερωτόμαστε επομένως: Πώς θα συνειδητοποιήσουμε εγκαίρως την αναγκαιότητα βελτίωσης του εαυτού μας, εάν η οικογενειακή μας αγωγή, το εκπαιδευτικό μας σύστημα, η Πολιτεία και η αυτομόρφωσή μας – οι κατεξοχήν φορείς καλλιέργειας, που επειγόντως χρήζουν αναδιάρθρωσης- δεν μας βοηθούν αποτελεσματικά; Πώς θα γίνουμε λειτουργικοί πολίτες, συνεργάσιμοι, υποχωρητικοί, λιγότερο ατομιστές; Πώς θα πληροφορηθούμε ότι υπάρχει δυνατότητα να ευτυχήσουμε, αλλάζοντας τη συμπεριφορά μας; Με ποιον τρόπο θα αντιληφθούμε τα λάθη μας; Πώς θα μάθουμε να σεβόμαστε περισσότερο τους νόμους και τους συνανθρώπους μας; Πώς θα αντιληφθούμε και τις προσωπικές μας υποχρεώσεις, παράλληλα με τα δικαιώματά μας; Πώς θα ενημερωθούμε προληπτικά, ώστε να μη μαθαίνουμε, παθαίνοντας;
Η άποψη του γράφοντος είναι ότι αυτό μπορεί να γίνει, παράλληλα με τη λειτουργία των αναγνωρισμένων θεσμών της εκπαίδευσης, με την αύξηση της προβολής διαφημίσεων με κοινωνικά μηνύματα, κυρίως στην τηλεόραση, στα Μ.Κ.Δ. και στα Μ.Μ.Μ. Δηλαδή, σύντομα videos στα ψηφιακά μέσα, που θα έχουν στόχο να ενημερώσουν, να αφυπνίσουν τη συνείδησή μας, να προβληματίσουν για το άτοπο ορισμένων συμπεριφορών μας, να προσφέρουν εναλλακτικές λύσεις, να σκεφθούμε σοβαρότερα για το πώς μπορούμε να επικοινωνούμε αποτελεσματικότερα, να βελτιώσουν την κριτική μας ικανότητα και κυρίως να συνειδητοποιήσουμε τα αρνητικά αποτελέσματα της μαζοποίησης, του ατομισμού και του άκρατου δικαιωματισμού.
Παράλληλα, σχετικά σκίτσα στα Μ.Μ.Μ. θα αναδεικνύουν τα θετικά αποτελέσματα της συνεργασίας, της ευγένειας, της ευπείθειας στους νόμους, της υποχωρητικότητας, της επιείκειας, της υπομονής, της συγγνώμης, της προσπάθειας, της αισιοδοξίας, του σεβασμού του περιβάλλοντος, της φιλαναγνωσίας, της γενικότερης πνευματικής καλλιέργειας.
Οι κοινωνικές διαφημίσεις, δοκιμασμένες επιτυχώς στην πρόσφατη Πανδημία και που ήδη υπάρχουν σε μικρή έκταση –π.χ. στη σύνδεση αλκοόλ και οδήγησης, πρόληψης για τον καρκίνο-, θα δημιουργήσουν ευκαιρίες για αναστοχασμό και διόρθωση της συμπεριφοράς μας. Ευτυχώς, διαθέτουμε πολύ αξιόλογους καλλιτέχνες, οι οποίοι θα μπορέσουν να συλλάβουν έξυπνες διαφημιστικές προτάσεις, ώστε όσοι συμπεριφερόμαστε αντικοινωνικά να συνειδητοποιήσουμε σε κάποιο βαθμό την αναγκαιότητα διόρθωσής μας. Είναι επιβεβλημένο η πνευματικότητα να σηκώσει με γενναιότητα το ανάστημά της απέναντι σε όλα όσα υπονομεύουν την ποιότητα στη ζωή μας, χρησιμοποιώντας έξυπνα εργαλεία.
