Μια ασκητική μορφή, ο μοναχός Θεόκλητος Κόπανος

O ερημίτης, ασκητής και μοναχός Θεόκλητος εκοιμήθη στην ηλικία των 93 ετών στις 25-1-2025. Ο μακαριστός μοναχός την τελευταία του πνοή άφησε στο νοσοκομείο του Αγρινίου στης 1:30 τα ξημερώματα. Ο μοναχός Θεόκλητος (κατά κόσμο γνωστός με το επίθετο Κόπανος), διέμενε τα τελευταία έτη ως ερημίτης και ασκητής στην Ιερά Μονή Παναγίας Ξερακιώτισσας ή Ξερακιάς, στη περιοχή του Λουτρού Αμφιλοχίας. Τα παλαιότερα χρόνια είχε εγκαταβίωσει και στην Ιερά Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων, στον Άγιο Κωνσταντίνο Μαλεσιάδας και μετέπειτα στην Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Σαρδινίων.Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έζησε στην Ιερά Μονή Παναγίας Ξερακιώτισσας, ξεκομμένος και περιφρονημένος ως ένας σύγχρονος Παπουλάκος. Κι όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου εκεί εκοιμήθη οσίως και στις 26-1-2025 τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία του Μοναχού Θεοκλήτου σε αυτή την Ιερά Μονή. Η σορός του βρισκόταν απ’ της 12:00 στην Ιερά Μονή, ενώ η εξόδιος ακολουθία ψάλθηκε στις 14:30. Η θαυμαστή εικόνα της Παναγίας της Ξερακιώτισας ήταν η καταφυγή, η παρηγοριά του και η μητέρα του όπως θα έλεγε πάντοτε, σε αυτή κατέφευγε ακόμα και στους πόνους που είχε από τις ασθένειες του σώματος ως γέροντας 93 ετών.

Σύμφωνα με τη ζωντανή μαρτυρία του ιδίου του ερημίτη γέροντα στο Δημήτριο Μ., που τον φρόντιζε και τον επισκεπτόταν τακτικά, μετέλαβε για τελευταία φορά των αχράντων μυστηρίων, μετά απ’ τη Θεία Λειτουργία που τέλεσε στο μικρό και πτωχό ασκητήριό του στη Μονή Παναγίας Ξερακιώτισσας, ο μητροπολίτης Θεόκλητος, με ιεροδιάκονο και ιερέα. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Δημητρίου Μ., ο οποίος διερεύνησε αυτή την υπερφυσική πραγματικότητα, κατέληξε στο ότι θα μπορούσε να πάει να του λειτουργήσει ο μακαριστός μητροπολίτης Θεόκλητος τον οποίο σεβόταν και ευλαβείτο ιδιαίτερα.

Ο γράφων αυτά γνώρισε προσωπικά το γέροντα Θεόκλητο σε τρείς επισκέψεις του, στο ασκητήριό του της Παναγίας Ξερακιώτισσας, όπου είχε την μεγάλη ευλογία της πνευματικής συνομιλίας μαζί του και όπου διαπίστωσε τη διάκρισή του επί των πνευματικών ζητημάτων και ερωτήσεών του, αλλά και των σοφών συμβουλών του. Καθώς και την ευλογία να προσκυνήσει τη θαυμαστή εικόνα της Παναγίας μας, με την ακοίμητη κανδύλα της, που τη διατηρούσε πάντοτε να καίει ως ακοίμητον, ο γέροντας αιωνόβιος ασκητής. Προτιμούσε να καίει η κανδύλα της «Παναγίας μητέρας του» όπως μας έλεγε «παρά να έχει ο ίδιος λαδάκι για να φάει»! Ο τρόπος της επιβίωσής του ήταν ασκητικότατος και ερημητικός, η διατροφή του ελάχιστη. Ως λαϊκός ασχολήθηκε με τα ιατρικά βότανα και τη θεραπευτική τους ιδιότητα, γνώριζε για τη κάθε ασθένεια τα βότανα που θα έπρεπε να πάρει και να πιεί ο κάθε ασθενής. Παντρεύτηκε μία γυναίκα του χωριού του είκοσι και πλέον χρόνια μεγαλύτερή του, κι όταν αυτή εκοιμήθη αφιερώθηκε στην άσκηση και στον ερημικό ασκητικό τρόπο ζωής, αφού έγινε μοναχός.

Κάποιοι τον ονόμασαν σύγχρονο σαλό, γιατί στον καθένα συμπεριφερόταν με έναν περίεργο ξεχωριστό και διαφορετικό τρόπο. Σε άλλον με το ύψος της φωνής του και το επιτακτικό ύφος, σε άλλον με πραότητα και ηρεμία. Σε άλλον ως πατέρας προς τον υιό του, τόσο συμβουλευτικά και με μία ξεχωριστή θαυμαστή θεία παρρησία. Όταν έβλεπε άνθρωπο υπερήφανο και αλαζόνα του έκανε επίθεση με ακατάληπτα λόγια, έτσι μία φορά αποπήρε έναν ανώτατο δικαστή που είχε πάει να συνομιλήσει μαζί του, αλλά είχε αλαζονικό ύφος και του είπε να μην τον ξαναεπισκεφθεί! Κάποιοι άλλοι τον θεώρησαν πραγματικό τρελό, αλλά ήταν πάντα σε όλους συγχωρητικός. Ας είναι αιωνία η οσία κοίμησή του μετά των οσίων και δικαίων και ασκητών της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας που τόσο πολύ αγάπησε.

Να σημειωθεί ότι στις 12 Φεβρουαρίου 2007 εκοιμήθη ο μακαριστός μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεόκλητος (Λουκάς) Αρβαντινής εκ Καλαβρύτων, ο απλός, ταπεινός, ευγενικός, γλυκύτατος, ασκητικός, σεμνός, πράος, τίμιος, ειλικρινής, αφιλοχρήματος, πτωχός επίσκοπος που επί σαράντα ολόκληρα χρόνια υπηρέτησε την ιστορική Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας και που πικράθηκε πολύ στα τελευταία χρόνια της ζωής του και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον επισκοπικό θρόνο. Θεοκλήτου. Αυτόν τον επίσκοπο Θεόκλητο ευλαβείτο πάρα πολύ ο ταπεινός ασκητής γέροντας ερημίτης Θεόκλητος Κόπανος και τον ανέφερε τακτικά στις νουθεσίες του ως υπόδειγμα επισκόπου. Άς έχουμε την οσία ευχή του.