Γράφει ο Γιώργος Ανδρουτσόπουλος: Δημοσιογράφος – Δημοσιολόγος
Tο πρόβλημα στη λειτουργία των ΟΤΑ που ενέσκηψε από την εφαρμογή της απλής αναλογικής, καθημερινά γίνεται και πιο εμφανές. Ωστόσο, οι προσπάθειες που καταβάλλει η νέα κυβέρνηση, διά του αρμόδιου υπουργού Εσωτερικών, προκειμένου να καλυφθούν τα «κενά… αέρος» που επέφερε αυτό το εκλογικό σύστημα της… ακυβερνησίας, είναι κι αυτές, στο μέτρο του δυνατού, αξιοσημείωτες, αν και ορισμένες απ’ αυτές «μειώνουν» το κύρος των θεσμών. Γιατί, άλλο να βοηθήσουμε την ομαλή λειτουργία των δήμων κι άλλο να μειώσουμε το κύρος του δημοτικού συμβουλίου, ως πρωταρχικού κυττάρου της δημοκρατικής διαδικασίας.
Κι αυτό, δυστυχώς, συμβαίνει με την τροπολογία που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 31 Οκτωβρίου, με την οποία «υιοθετείται» η διά περιφοράς αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου, με τη συμμετοχή του 2/3 των μελών του, εφόσον ανακύπτουν θέματα κατεπείγοντος χαρακτήρα, για τα οποία είναι αναγκαία η άμεση λήψη απόφασης και βάσιμα πιθανολογείται κίνδυνος αναβολής!
Και τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι σε σοβαρά θέματα, τα οποία μονομερώς από τον πρόεδρο του Σώματος κρίνονται ως κατεπείγοντος σημασίας, είναι δυνατόν, ύστερα από απόφαση του προέδρου, οι σχετικές διαδικασίες να λαμβάνουν χώρα διά περιφοράς, με τη συμμετοχή τουλάχιστον των 2/3 των μελών του δημοτικού συμβουλίου, ενώ αυτές οι αποφάσεις θα ανακοινώνονται απλώς από τον πρόεδρο στην πρώτη, μετά τη λήψη της απόφασης, τακτική συνεδρίαση.
Με άλλα λόγια, αυτή η «κρίσιμη», κατά τα άλλα, απόφαση του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου, εμμέσως πλην σαφώς, «καταργεί» τη λειτουργία και τον σκοπό ύπαρξης του Σώματος στο οποίο προεδρεύει. Από την άλλη, αυτή η «μονομερής» απόφαση ως προς το ποιό θέμα χαρακτηρίζεται ως κατεπείγον, στοιχειοθετείται μόνο και μόνο από την «υπόνοια» του προέδρου ότι το θέμα, αν εισαχθεί ως τακτικό σε συνεδρίαση του Σώματος, δεν θα ψηφιστεί και θα αναβληθεί! Έτσι, ο θεσμός του δημοτικού συμβουλίου σχεδόν απαξιώνεται! Και πραγματικά και θεσμικά.
Πραγματικά, γιατί αν στα σοβαρά και κατεπείγοντα θέματα δεν συγκαλείται για να συνεδριάσει, τότε του απομένει να συζητά και ν’ αποφασίζει για δευτερεύοντα και, ως εκ τούτου, μη σοβαρά θέματα, γεγονός που απάδει της σημασίας που του έχει δώσει ο νομοθέτης, ακολουθώντας το κοινό αίσθημα της τοπικής κοινωνίας, η οποία και εκλέγει τα μέλη του να λειτουργούν υπέρ αυτής.
Θεσμικά, γιατί μειώνεται το κύρος του, ως δημοκρατικό συλλογικό όργανο, αλλοιώνοντας έτσι τη λειτουργία της τοπικής δημοκρατίας, αφού παραγκωνίζεται και το δικαίωμα των μειοψηφιών να έχουν λόγο στις προτάσεις της δημοτικής Αρχής, αλλά και να αποφασίζουν, θετικά ή αρνητικά, γι’ αυτές, καταργώντας, μόνο με την «υπόνοια» του προέδρου του Σώματος για έναν «πιθανό κίνδυνο αναβολής», το δημοτικό συμβούλιο ως πρωταρχικό δημοκρατικό θεσμό.
Γιατί, μπορεί να προσπαθούμε για την ομαλή λειτουργία των δήμων, αλλά δεν πρέπει και να καταργούμε τη λειτουργία των θεσμικών οργάνων της δημοκρατικής διαδικασίας. Γιατί, μέχρι τώρα γνωρίζαμε για την… περιφορά του Επιταφίου, τώρα μπαίνουμε στη διαδικασία της δια περιφοράς στον «επιτάφιο» του θεσμού του δημοτικού συμβουλίου.
