Γράφει ο Γιώργος Ανδρουτσόπουλος: Δημοσιογράφος – Δημοσιολόγος Τακτικό μέλος της ΕΣΗΕΑ
Kι εκεί που νομίζαμε πως έχουμε πια ξεφύγει από την παλιά φεουδοκρατική νοοτροπία, εκεί τη βρίσκουμε σε όλο της το μεγαλείο καθημερινά μπροστά μας στον Δήμο Κηφισιάς. Γιατί, αν δεν είναι κάτι τέτοιο, τότε καλούνται εκείνοι οι αρμόδιοι φορείς της διοίκησής του να μας απαντήσουν στο ερώτημα: Ποιός, τελικά, διοικεί τον Δήμο;Και το ερώτημα αυτό γίνεται ακόμα πιο «καυτό», καθώς πλήθος περιστατικών «δείχνουν» κάποιους δημοτικούς υπαλλήλους να «ταλαιπωρούν» με την κωλυσιεργία τους τους πολίτες, αφού «φρενάρουν» την ομαλή λειτουργία της δημοτικής «μηχανής», την ώρα, μάλιστα, που στο τιμόνι της βρίσκεται ένας ήπιος, κατά τα άλλα, τιμονιέρης, τίμιος μεν, αλλά άκρως αργός στις αντιδράσεις του.
Γιατί, αν δεν μπορεί να… υπογράψει έγγραφο η διευθύντρια μιας Υπηρεσίας του Δήμου, αφού αυτό θα… παραπέσει για μήνες σε κάποιο συρτάρι γραφείου κάποιας άλλης υπαλλήλου – ή ακόμα και… προϊσταμένης υφιστάμενής της, τότε για ποιά ετοιμότητα της διοίκησης μιλάμε; Γιατί, αν φοβικά, κυρίως, συμπλέγματα ή άλλες «εκ του πονηρού» καταστάσεις υπαλλήλου εμπο-δίζουν επί μήνες τις μελέτες διαφόρων έργων, οι οποίες έχουν ψηφιστεί και από το δημοτικό συμ-βούλιο, ώστε να πάρουν τον δρόμο της υλοποίησής τους, τότε για ποιά λειτουργικότητα της διοίκησης μπορούμε να κάνουμε λόγο; Γιατί, αν η υπεροψία για τη… σφραγίδα υπαλλήλων αρχίζει από το σταμάτημα των εντολών εκταμίευσης και φτάνει ακόμα και στον έλεγχο του… υποδεκάμετρου, παραχωρώντας στον οποιονδήποτε πολίτη την ευκαιρία να χαρακτηρίσει τον Δήμο ως…, μπαταχτσή, που απαιτεί να εισπράττει από τους δημότες, αλλά καθυστερεί τις πληρωμές προς αυτούς, τότε για ποιό «κλίμα εμπιστοσύνης» μεταξύ πολιτών και Δήμου να μιλήσουμε;
Και είναι μετρημένοι αυτοί οι δημοτικοί υπάλληλοι – που βρίσκονται σε θέσεις «αιχμής» – στα δάχτυλα του ενός χεριού, μόνο που νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να κρατούν στα χέρια τους τη λειτουργία του Δήμου και τις τύχες των δημοτών του. Κι αν είναι, όπως σχολιάζουν ορισμένοι, «θιασώτες» μιας παλιότερης «κατάστασης» εντός του Δημαρχείου, τότε θα πρέπει κάποιος να τους πει ότι ο Δήμος Κηφισιάς υποχρεούται στη λειτουργία του να είναι «απρόσωπος», όπως πρέπει να είναι και το Κράτος! Δεν ανήκει σε κανέναν απ’ αυτούς, αλλά μόνο στους δημότες από τους οποίους και πληρώνονται για να τους υπηρετούν.
Κι αυτοί δεν θα πρέπει ν’ ανήκουν σε κομματικά «στρατόπεδα», δεν θα πρέπει να έχουν σχέση με δημοτικούς συνδυασμούς, να μη διατηρούν ιδιαίτερες παρτίδες με οικονομικά ή άλλα συμφέροντα, παρά μονάχα να λειτουργούν για το συμφέρον των πολιτών. Να μην έχουν «κονκάρδες», να μην ακολουθούν «κυκλώματα», αλλά να κάνουν τη δουλειά τους με σύνεση, χωρίς προσκόμματα στην ομαλή λειτουργία του Δήμου, με την πραγματική σημασία του όρου.Και ας μην γελιόμαστε. Η όλη συμπεριφορά αυτών των ολίγων παραπάνω χαρακτηριστικών παραδειγμάτων αποτελεί και το μεγαλύτερο «μελανό σημείο» της σημερινής διοίκησης του Δήμο.
Αλλά, ο δήμαρχος τί κάνει; Αν και γνωρίζει το πρόβλημα πολύ καλά από την προηγούμενη ακόμα θητεία του στον δημαρχιακό θώκο, σιωπά! Από τη μια, τους δημιουργεί την εντύπωση ότι «αφού μας τη… χαρίζει, τότε είναι αδύναμος να χειριστεί την… παντοδυναμία μας», από την άλλη, όμως, αφήνει να διοχετεύεται η αίσθηση και στους πολίτες ότι, αφού ανέχεται μια τέτοια απαράδεκτη κατάσταση, τότε είναι αδύναμος να διοικήσει τον Δήμο. Μόνο που και η μια και η άλλη περίπτωση τον αδικεί κατάφορα. Δεν μένει, λοιπόν, τίποτε άλλο, προκειμένου να κινηθεί ομαλά, γρήγορα και λειτουργικά ο Δήμος, παρά να βρει ο δήμαρχος τη δύναμη και να «πάρει κεφάλια», ώστε να «περπατήσει» ο Δήμος Κηφισιάς στον δρόμο που του πρέπει. Και το αξίζε.
Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας – φύλλο Κηφισιάς – Νέας Ερυθραίας – Εκάλης – 09/01
