Γράφει ο Βαγγέλης Βογιατζής
Συγγραφέας
Γνωστός δημοσιογράφος υπερασπιζόμενος προ ημερών με ζέση το κυβερνητικό αφήγημα περί μη αύξησης της εγκληματικότητας αλλά της εγκληματοφοβίας εκ μέρους των πολιτών -όπως από του βήματος της Βουλής υποστήριξε άλλωστε και ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, αποδίδοντας την τελευταία στην πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα αγριότητα των εγκλημάτων που έχουν εσχάτως διαπραχθεί- μας κάλεσε ούτε λίγο ούτε πολύ να μην αγχωνόμαστε καθώς όπως χαρακτηριστικά είπε «Δόξα τω θεώ, αυτοί που σκοτώνουν ξέρουν σημάδι και καθαρίζουν κατευθείαν».
Εννοώντας δηλαδή ότι επειδή στα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, όπως αυτό για παράδειγμα στην καφετέρια των Σεπολίων, οι δράστες είναι κατά κανόνα επαγγελματίες εκτελεστές, που γνωρίζουν ποιον και γιατί τον σκοτώνουν, όσοι για κακή τους τύχη βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τα φονικά αυτά δεν θα πρέπει να ανησυχούν, μιας και οι «πιστολάδες» ξέρουν.
Τούτη η προσέγγιση του φαινομένου της αυξημένης εγκληματικότητας, με τον κυνισμό, τη μακιαβελική ωμότητα και τη χειρουργικού τύπου αποστασιοποίηση τού «αυτοί ξέρουν» δια στόματος του σεσημασμένου πικρόχολου δημοσιολόγου, προσωπικά μου θύμισε τα περίφημα λόγια που φέρεται να είπε ο αββάς Αρνό Αμορί (Arnaud Amaury), εκπρόσωπος του Πάπα Ιννοκέντιου Γ’ και εξουσιοδοτημένος από αυτόν επικεφαλής της Σταυροφορίας κατά των πιστών της αίρεσης των Καθαρών τον 13ο αιώνα. Πριν την άλωση της πόλης Μπεζιέ στη νότια Γαλλία στις 22 Ιουλίου του 1209 και τη μαζική σφαγή του πληθυσμού της που ακολούθησε, καθώς ήταν προπύργιο των Καθαρών, όταν ο Αρνό ρωτήθηκε από τους σταυροφόρους του πώς θα ξεχωρίσουν τους αιρετικούς από τους Καθολικούς που επίσης ήταν οχυρωμένοι στην πόλη, τότε αυτός είπε το αμίμητο εκείνο: «Σκοτώστε τους όλους κι αφήστε μετά τον Θεό να κάνει τον διαχωρισμό. Αυτός θα αναγνωρίσει τους δικούς του».
Με παρόμοια απάθεια και την ίδια περίπου ψυχρότητα περιμένουν οι κυβερνώντες και οι θιασώτες τους σε διάφορα τηλεστασίδια από τους κακοποιούς και τους μαφιόζους να κάνουν τον διαχωρισμό μεταξύ αθώων, φιλήσυχων πολιτών και προγραμμένων μελλοθάνατων ανθρώπων του σιναφιού τους με βεβαρημένο ποινικό μητρώο, που πρέπει να πεθάνουν.
Παρακολουθώντας κανείς τέτοιας ποιότητας τοποθετήσεις, δεν μπορεί παρά να σκεφτεί ότι αν κάποιοι φαντομάδες κουμπουροφόροι ξέρουν καλό σημάδι, ορισμένοι τηλεσχολιαστές και κονδυλοφόροι ξέρουν επίσης καλό σημάδι, μόνο που ο στόχος τους είναι το μυαλό μας -για να θυμηθούμε και τον πασίγνωστο στίχο της αλησμόνητης Κατερίνας Γώγου- καθώς και η κοινή λογική.
Όλα αυτά μαρτυρούν κραυγαλέα, αν μη τι άλλο, έλλειψη σοβαρότητας και απουσία κεντρικού επιχειρησιακού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση της ακραίας εγκληματικότητας και συνεπώς η διάχυτη κοινωνική ανησυχία που καταγράφεται τελευταία με όσα συμβαίνουν είναι βάσιμη και απολύτως φυσιολογική.
