Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Μόνο στον κινηματογράφο το είχα δει αυτό, αλλά αφορούσε διαφορετική περίπτωση: δύο πολεμικά αεροσκάφη να εξαναγκάζουν ένα αεροσκάφος πολιτικής αεροπορίας να προσγειωθεί επειδή μεταξύ των επιβατών υπήρχαν αεροπειρατές. Αυτό σε ταινία με μπόλικη δράση και εφέ.
Εδώ είχαμε την περίπτωση, να εξαναγκάζεται σε προσγείωση ένα αεροσκάφος της γραμμής, και μάλιστα σε αεροδρόμιο τελείως εκτός της πορείας του, επειδή ανάμεσα στο επιβατικό κοινό βρισκόταν δημοσιογράφος που δεν τον συμπαθούσε κάποιο καθεστώς και έπρεπε να συλληφθεί. Γνωστή η υπόθεση και απασχολεί ακόμα τον Τύπο, μιας και το θέμα της «κρατικής αεροπειρατείας», όπως χαρακτηρίστηκε, ήταν δημοσιογράφος, ο οποίος μάλιστα κινδυνεύει να εκτελεστεί στη χώρα που εξανάγκασε σε προσγείωση το αεροσκάφος. Ντροπή. Όπως και να έχει, η πραγματικότητα έχει ξεπεράσει κάθε φαντασία και τα διακινούμενα σενάρια για τον τρόπο που συνελήφθη, είναι φτωχά ακόμα και μπροστά σε εκείνα του COVID-19 και των εμβολίων με τα μικροτσιπ που μας εμφυτεύουν.
Με την ευκαιρία, αλλάζω θέμα· έκανα την πρώτη δόση εμβολίου στο άψογο από οργάνωση και καθαριότητα Κέντρο Υγείας της οδού Χατζηαντωνίου στο Μαρούσι, και δεν θα το πιστέψετε, αλλά η μοναδική παρενέργεια που εμφανίστηκε, ήταν ότι μου άνοιξε η όρεξη και έτρωγα ό,τι εύρισκα μπροστά μου. Από γλυκάκια cookies μέχρι σαλαμάκια και τυράκια, που υπήρχαν στο ψυγείο και προορίζονταν για το πρωινό. Να μη σας περιγράψω δε, τι μερίδες ζητούσα για γεύμα και δείπνο από την Αθηνά, η οποία συνεχώς μονολογούσε: «Σε καλό σου παιδάκι μου».
Άλλο θέμα: Μου έγραψε μια «τακτική αναγνώστρια» ότι «βαρέθηκε να διαβάζει» στη στήλη αυτή τον αφορισμό «σαν χώρα δεν σωζόμαστε με τίποτα». Ίσως έχει δίκιο. Γνωρίζω ότι επαναλαμβάνομαι, αλλά δεν με αφήνουν οι περιστάσεις «να αγιάσω», όπως έχω γράψει πάλι πολλές φορές. Αντί άλλης δικαιολογίας, της απαντώ με όσα έγραψε ο φίλος μου Θωμάς στο facebook.
«Η πιο καταστροφική, από άποψη καμένης δασικής έκτασης (70.000 στρέμματα), πυρκαγιά της τελευταίας δεκαετίας και μάλιστα μήνα Μάιο. Όταν σε τρεις ημέρες του Μαΐου καίγονται τόσα στρέμματα πράσινου πνεύμονα 3.761.810 κατοίκων (Αττική), τότε: η Πολιτική Προστασία του κράτους και του νομού Αττικής είναι ανεπαρκής. Όλα τα άλλα είναι φτηνές δικαιολογίες ανεπαρκών στελεχών της Πολιτικής Προστασίας. Με διορισμούς κομματικών μετακλητών σε θέσεις της πάγιας διοικητικής ιεραρχίας, ακόμη και σε θέσεις ευθύνης, με παράκαμψη του ΑΣΕΠ, δεν μπορεί να λειτουργήσει το Επιτελικό Κράτος, ούτε φυσικά με τις κομματικές προαγωγές ημετέρων σε διοικητικές θέσεις. Θα σας κάτσει καμιά “στραβή στη βάρδια” και θα πάτε και εσείς αδιάβαστοι».
