Γράφει ο
Γιώργος
Ν. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Δημοσιογράφος – Δημοσιολόγος
Ο Πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν από καιρό βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση από κάθε άποψη. Στην οικονομία η χρηματοληπτική αξιολόγηση της Γαλλίας υποβαθμίστηκε από την Fitch Ratings και ο προϋπολογισμός του 2025 προκάλεσε πρόταση μομφής και οδήγησε στην παραίτηση της κυβέρνησης Μπαρνιέ. Το δημόσιο χρέος συνεχώς αυξάνεται και η αποβιομηχάνιση της χώρας δεν έχει σταματημό. Στην κοινωνία η εγκληματικότητα έχει αυξηθεί σε ανησυχητικά επίπεδα και οδηγεί τον Γάλλο πρόεδρο στην απόφαση της αύξησης των ανά την Γαλλία φυλακών, την ώρα που και το εγκληματικό εμπόριο των ναρκωτικών παρουσιάζει έξαρση. Στα κρατικά σχολεία η κατάσταση είναι απελπιστική. Η βία και η παραβατικότητα έχουν αυξηθεί και οι επιδόσεις μαθητών και μαθητριών γίνονται όλο και πιο χαμηλές, αφού ελάχιστα διαβάζουν.
Μετά την δολοφονία του καθηγητού Σαμουέλ Πατί, στις 16 Οκτωβρίου 2020, από φανατικό μουσουλμάνο τρομοκράτη, επειδή, κατά την άποψή του, προσέβαλε τον Προφήτη του Μωάμεθ, καθηγητές και καθηγήτριες ομολογούν ότι αυτολογοκρίνονται σε θρησκευτικά ζητήματα, για να προφυλάξουν τις ζωές τους από τους ισλαμιστές. Η γαλλική κυβέρνηση ασκεί εξάλλου σφοδρή πίεση – οικονομική και ιδεολογική – σε βάρος των ιδιωτικών σχολείων, τα περισσότερα των οποίων είναι χριστιανικά και η πληθώρα των μαθητών και μαθητριών που πηγαίνει σε αυτά έχει άριστες επιδόσεις.
Ακόμη το Γαλλικό κράτος δεν έχει βρει λύση – από το 1905 και από τον Νόμο που ισχύει και σήμερα και με τον οποίο, προ του κομμουνισμού, έθεσε υπό διωγμό την Εκκλησία – για το πώς θα διδάσκεται το θρησκευτικό φαινόμενο – όπως ονομάζουν το μάθημα των θρησκευτικών- και για το ποιος θα το διδάσκει. Συνέπεια αυτού, στη Γαλλία οι περισσότεροι μαθητές και μαθήτριες αγνοούν βασικά στοιχεία της πολιτισμικής κληρονομιάς τους…Υπάρχει επίσης έξαρση στις εγκληματικές ενέργειες εναντίον των χριστιανικών ναών, πολλοί από τους οποίους έχουν ζωή πολλών αιώνων. Τα περισσότερα επεισόδια αφορούν σε πυρκαγιές, φθορές στα κτίρια, κλοπές, καταστροφές μουσικών οργάνων και αγαλμάτων, βεβηλώσεις αγίων τραπεζών και σταυρών.
Ο κ. Μακρόν δηλώνει «αγνωστικιστής Καθολικός». Πρόκειται περί αντίφασης.
Δεν μπορεί να είναι και Καθολικός και αγνωστικιστής, χριστιανός και άθεος. Η μέχρι τώρα πορεία του δείχνει άνθρωπο, που θέλει να επιβάλει την αυτονόμηση του ανθρώπου από τον Θεό και επιδιώκει να καταστρέψει κάθε χριστιανική αξία. Αυτό το ομολόγησε πέρυσι, στις 9 Νοεμβρίου 2023 συγκεκριμένα, κατά την 28 λεπτών ομιλία του στο Μασονικό Μουσείο, στο Παρίσι, για τα 250 χρόνια της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας. Επρόκειτο περί ομιλίας γεμάτης από λυρισμό και επαίνους για την μισούσα θανασίμως τον Χριστιανισμό γαλλική μασονία. Την αποκάλεσε «πρωτότοκη κόρη των Φώτων», παραποίηση του ότι η Γαλλία θεωρείται, κατά την παράδοσή της, ότι είναι η «πρωτότοκη κόρη της Εκκλησίας». Είπε επίσης ο κ. Μακρόν ότι κατά τα 250 αυτά χρόνια – θεωρείται ως έτος ιδρύσεως της το 1773 και ότι έπαιξε βασικό ρόλο στην Επανάσταση του 1789 – «σφυρηλατήθηκαν ουσιώδεις δεσμοί μεταξύ της γαλλικής μασονίας και της γαλλικής δημοκρατίας, ως διδύμων αδελφών», και ότι «χωρίς τη μασονία η Γαλλία δεν θα είχε τη σημερινή δημοκρατία…». Και πρόσθεσε: «Οι τεκτονικές στοές ήσαν τα ιδεολογικά σιδηρουργεία εντός των οποίων σφυρηλατήθηκαν οι νόμοι της Γαλλικής δημοκρατίας», όπως αυτός του 1905 περί διωγμού της Εκκλησίας. Ο Γάλλος πρόεδρος τελείωσε την ομιλία του ζητώντας από τους μασόνους να διατηρήσουν τους ζωντανούς δεσμούς τους με τη Γαλλική δημοκρατία και να εξακολουθήσουν να συμβάλουν σε «προοδευτικές» πρωτοβουλίες, όπως είναι αυτή που πρότειναν και επιδιώκει ο κ. Μακρόν να περάσει από τη Βουλή, περί «του δικαιώματος του ανθρώπου σε θάνατο με αξιοπρέπεια», υπονοώντας την υποβοηθούμενη αυτοκτονία, την «θανάτωση από οίκτο» και, στην ουσία, την ενεργό ή την παθητική εκτέλεση του ασθενούντος και αδύναμου να αντισταθεί συνανθρώπου μας. Η γαλλική μασονία φαίνεται ότι ευνοεί και ο κ. Μακρόν ότι αποδέχεται, τη διάλυση της οικογένειας, την προώθηση νόμων που αντιστρατεύονται την φύση, την κατάργηση της σχέσης μητέρας με παιδί. Όλα αυτά οδηγούν στην κατασκευή μιας κοινωνίας με όντα «προοδευτικά», συγκεκριμένης αντίληψης και προσανατολισμού, άβουλα υπό αυταρχικά καθεστώτα, μια εξέλιξη του αρίου των ναζί, ή του προλετάριου των σοβιέτ….
Και έρχεται η Δευτέρα,15 Απριλίου 2019. Η Παναγία των Παρισίων, «Η Κυρά μας» για τους Γάλλους, καίγεται. Μια ιστορία και μια παράδοση 850 ετών γίνεται στάχτη. Μένει πάντα αποτυπωμένη στις μνήμες μας το βουβό κλάμα χιλιάδων Γάλλων και άλλων που βρέθηκαν ή συγκεντρώθηκαν και έζησαν από κοντά την τραγωδία. Άφωνα και συντετριμμένα από την στενοχώρια τα εκατομμύρια όσων σε όλο τον κόσμο παρακολουθούσαν το κάψιμο του ναού συμβόλου της Γαλλικής ιστορίας. Ήταν χαρακτηριστική η δήλωση της Μάρως Πρεβελάκη, κατοίκου Παρισίων, στην «Καθημερινή» της 17ης Απριλίου 2019:
«Το Παρίσι πενθεί. Ο ουρανός σήμερα είναι γκρίζος και θαμπός, με ένα δακρύμορφο ψιλόβροχο. Ένα πλήθος ανθρώπων ξενύχτησε μπροστά στις φλόγες, σαν να συντρόφευε έναν οικείο ασθενή. Συμπαραστέκονταν «στην Παναγία που έχανε την εστία της», σε θρήνο, σιωπηροί, σε βουβή προσευχή ή ψέλνοντας το Άβε Μαρία. Η Notre Dame απελευθέρωσε ένα έντονο θρησκευτικό συναίσθημα, καταπιεσμένο από το κύρος της laicite, και έφερε στο προσκήνιο άλλες ανάγκες, άλλες αξίες…».
Ο Πρόεδρος Μακρόν, παράξενο, αλλά αισθάνθηκε άσχημα. Επισκέφθηκε τον κατεστραμμένο ναό και δήλωσε ότι θα ξαναφτιαχτεί και ότι σε πέντε χρόνια θα είναι αυτός που ήτανε. Οι μασόνοι και οι άλλοι αντίθεοι δεν αντέδρασαν. Θα ήθελαν να ισοπεδωθεί και να γίνει στον χώρο του ένας κήπος… Αλλά δεν τους έπαιρνε μετά την σχεδόν ομόφωνη απόφαση των Γάλλων να ξαναφτιαχτεί, όπως ήταν. Σημειώνεται ότι η μασονία ευνόησε και οι ριζοσπάστες άθεοι της Γαλλικής Επανάστασης φόνευσαν τους κληρικούς του ναού και από τις 7 Νοεμβρίου 1792 έως τις 15 Αυγούστου 1795 τον σφράγισαν. Τον άνοιξαν μόνο στις 10 Νοεμβρίου 1793, για να λατρέψουν την θεά της Λογικής, με τον ρόλο αυτό να παίζει η δις Aubry, πρώτη μπαλαρίνα της Όπερας των Παρισίων… Ταυτόχρονα ο Πρόεδρος Μακρόν κάλεσε τους Γάλλους να προσφέρουν οικονομικά ό,τι μπορεί ο καθένας για την αποκατάσταση του Ναού. Η ανταπόκριση ήταν άμεση και γενναιόδωρη. 340.000 δωρητές από όλο τον κόσμο συγκέντρωσαν σε σύντομο χρόνο 846 εκατομμύρια Ευρώ. Το ίδιο βράδυ της πυρκαγιάς η οικογένεια των Γάλλων δισεκατομμυριούχων Πινό προσέφερε 100 εκατομμύρια Ευρώ «για να ξαναδοθεί ζωή το δυνατόν συντομότερα στο κόσμημα αυτό της κληρονομιάς της Γαλλίας». Την επομένη της πυρκαγιάς ημέρα η οικογένεια των δισεκατομμυριούχων Αρνώ για τον ίδιο σκοπό προσέφερε 200 εκατομμύρια Ευρώ. Πάνω από πέντε εκατομμύρια η κάθε μία προσέφεραν πολλές γαλλικές εταιρείες. Στις ΗΠΑ συγκεντρώθηκε το ποσό των 70 εκατομμυρίων Ευρώ. Την Κυριακή, 8 Δεκεμβρίου 2024, ο Αρχιεπίσκοπος των Παρισίων μετά τη Λειτουργία ευχαρίστησε όλους τους δωρητές, αλλά και τους πυροσβέστες, τους επιστήμονες, τους τεχνικούς, τους καλλιτέχνες, τους τεχνίτες, τους εργάτες, που πέτυχαν σε πέντε χρόνια να αποκαταστήσουν την Παναγία των Παρισίων, όπως ήταν πριν από την πυρκαγιά.
Ο Πρόεδρος Μακρόν με υπό παραίτηση κυβέρνηση, με όλα τα προαναφερθέντα ζητήματα ανοικτά και τους φρουρούς της αθεΐας επί σκοπόν ήταν σε αμηχανία πώς να πράξει κατά τα εγκαίνια του Ναού. Στην αρχή και για να μην κακοκαρδίσει τους αντιθέους είπε να μιλήσει στο προαύλιο του και να μην παραστεί στη Λειτουργία που επακολούθησε. Ο καιρός – βροχή με κρύο και διαπεραστικό βοριά – ήταν ενάντιος στο σχέδιο αυτό. Αποφασίστηκε να μιλήσει εντός του Ναού, όχι από άμβωνα, αλλά από φορητό βάθρο πριν από την θρησκευτική τελετή. Για το γεγονός προσκάλεσε αρχηγούς κρατών να παραστούν. Δέχθηκαν περί τους σαράντα, από την Ευρώπη, την Αμερική και την Αφρική. Όλοι έμειναν και στην θρησκευτική τελετή. Ο Πρόεδρος της Γαλλίας, που τους εδέχθη πολύ φιλικά, δεν μπορούσε να φύγει κατ’ αυτήν και να τους περιμένει στο προς τιμή τους γεύμα, που στη συνέχεια παρέθεσε… Η ομιλία του Προέδρου Μακρόν ήταν έκπληξη. Δεν άρχισε την ιστορία της Γαλλίας από το έτος 1789, έτος 1 για τους επαναστάτες. Μίλησε για όλα τα σημαντικά γεγονότα, που συνδέονται με την ιστορία του Ναού από την ίδρυσή του, το 1182. Μίλησε επίσης για όλους τους μεγάλους Γάλλους συγγραφείς που έγραψαν με κέντρο τη Νοτρ Ντάμ. Μίλησε και για το θαύμα.
Είπε: «Το βέλος κατέπεσε. Το κεντρικό κλίτος κατέρρευσε. Το λυωμένο μολύβι έτρεχε και το νερό δεν μπορούσε να το σταματήσει…Ο μεγάλος Σταυρός και το περίφημο γλυπτό της Αποκαθήλωσης, με την Παναγία και τον Χριστό στην αγκαλιά Της, κινδύνευαν ανάμεσα στον πύρινο κλοιό. Τελικά, η Παναγία στο βάθρο της έμεινε αμόλυντη, άθικτη, μόλις λίγα εκατοστά από το βέλος που καιόμενο είχε πέσει..». Στο τέλος της ομιλίας του ο Πρόεδρος Μακρόν τόνισε, μεταξύ άλλων:
«Ο καθεδρικός μας Ναός, μας υπενθυμίζει ότι είμαστε κληρονόμοι ενός παρελθόντος μεγαλύτερου από εμάς, το οποίο μπορεί ανά πάσα ημέρα να καταστραφεί…Ο καθεδρικός μας Ναός μας υπενθυμίζει πως η συνείδηση και το υπερβατικό μας βοηθάνε να ζήσουμε σε αυτόν τον κόσμο. Μεταβιβάζω και ελπίζω…Εμείς θα πρέπει να κρατήσουμε ως θησαυρό αυτό το μάθημα της προσωρινότητας, της ταπεινοφροσύνης και της θελήσεως και να μην ξεχνάμε ποτέ πόσο ο καθένας μετράει και πως το μεγαλείο αυτού του καθεδρικού ναού είναι αχώριστο από την εργασία όλων…Ζήτω η Κυρά μας των Παρισίων…».
Μετά την 10η Δεκεμβρίου ο κ. Μακρόν ξαναγύρισε στα τετριμμένα. Να ψάξει να βρει νέο πρωθυπουργό, να ισορροπήσει με την πλειονοψηφία της Βουλής, που είναι εναντίον του, να βρει λύση στον προϋπολογισμό, να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με την κυριαρχούσα ιδεολογική και κομματική αντίθεη και αντιεκκλησιαστική ιντελιγκέντσια. Η Παναγία των Παρισίων του έδωσε σωσίβιο για μιαν άλλη βιωτή. Όπως είπε, όλοι οι Γάλλοι μπορούν να αισθάνονται χαρά και υπερηφάνεια με τα όσα κατάφεραν για το Ναό Της μέσα σε πέντε χρόνια. Όλος ο κόσμος το αναγνώρισε. Όμως φαίνεται ότι κράτησε το σωσίβιο περίπου μιαν εβδομάδα… Μακάρι να είναι λάθος η διαπίστωση. Για τον ίδιο και για την Γαλλία.
