Γράφει ο Ευάγγελος Αθανασιάδης: Συνταγματάρχης ε.α.
Σε όλες τiς γλώσσες υπάρχουν οι λέξεις συμφωνία, υπόσχεση, υπογραφή, φερεγγυότητα, εμπιστοσύνη. Στις γλώσσες των βορειότερα από εμάς Βαλκανικών Λαών, υπάρχει και μία επιπλέον λέξη, μάλλον αμετάφραστη, η λέξη «μπέσα». Οι λαοί αυτοί μάλιστα υπερηφανεύονται, γιατί έχουν την αποκλειστικότητα ύπαρξης και χρήσης της λέξης. Όμως δεν αντιλαμβάνονται, ούτε αυτοί αλλά κυρίως ούτε εμείς, ότι όποια συμφωνία, υπόσχεση, υπογραφή και εάν εξασφαλίσεις από ένα βόρειο γείτονα μας, αυτό δεν αρκεί. Χρειάζεται και μία επιπρόσθετη επιβεβαίωση, που στη καθημερινή πρακτική διατυπώνεται με την ερώτηση αμφισβήτησης και αμφιβολίας: «Μπέσα;» Για να υπάρξει πάντα μια τυπική απάντηση «Μπέσα!».
Στο τέλος της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν ανεγράφη το τυπικό: «Μπέσα;» – «Μπέσα!». Τι θα συμβεί λοιπόν; Ποιο το μέλλον της Συμφωνίας των Πρεσπών; Εδώ είναι Βαλκάνια και εκτός από το «Μπέσα» υπάρχει και η «Μπαμπεσιά». Τώρα την ομοιότητα της ρίζας και των φθόγγων των λέξεων, ας το αφήσουμε να το εξετάσουν οι γλωσσολόγοι. Στην βαλκανική πρακτική κρίνεται αναγκαία η επιβεβαίωση με την πρώτη (μπέσα), διότι συχνότερα, σχεδόν κατά κανόνα, συμβαίνει η δεύτερη (μπαμπεσιά). Τι θα συμβεί λοιπόν; Οι θεωρίες και οι προσδοκίες πολλές. Ας ακολουθήσουμε όμως την βεβαία οδό, την πεπατημένη. Την ασφαλή οδό της πείρας, του ιστορικού προηγούμενου και της καταγεγραμμένης πρακτικής.
Ιστορικό προηγούμενο πρώτο:
Οι Σκοπιανοί υπέγραψαν την ενδιάμεση συμφωνία. Την τήρησαν; Πανθομολογουμένως, φυσικά και όχι. Ότι μπορούσαν να καταστρατηγήσουν το έκαναν και μάλιστα με τον πιο απροκάλυπτο και μεθοδευμένο τρόπο.
Πραγματικό δεδομένο δεύτερο, πιο πρόσφατο: Υπογράψαμε τη Συμφωνία των Πρεσπών (στο εξής ΣτΠ). Μίλησε ο πρωθυπουργός μας για φιλίες, κοινό μέλλον, κοινή προκοπή και προοπτική και πολλά ιδεαλιστικά. Και ενώ ο ΥΠΕΞ μας τραγουδούσε χαμογελώντας και χαριεντιζόμενος το «Hapy birthday», χειροκροτώντας και σιγολικνιζόμενος χαριτωμένα στον ρυθμό, και προτού στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής στη συμφωνία, ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ αναφέρθηκε, κατάμουτρα στον διαμεσολαβητή και στους συνυπογράψαντες, πέντε φορές στους «Μακεδόνες» του. Δεν θα αναφερθούμε στα αναγραφόμενα στην ρηματική διακοίνωση, που προοιωνίζουν και προδιαγράφουν ξεκάθαρα τα επερχόμενα.
Ιστορικό προηγούμενο τρίτο: Η συμφωνία της οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Αλβανία. Η συμφωνία υπογράφηκε και κυρώθηκε κατά τα προβλεπόμενα, σε ένα κλίμα συνδιαλλαγής και αλληλοκατανόησης. Η Αλβανία εισέρχεται στο ΝΑΤΟ. Και μετ’ού πολύ, ο μη εκλεγείς αλβανός πρόεδρος δημοκρατίας, προσβάλει στα αρμόδια δικαστήρια της Αλβανίας τη συμφωνία και την καταργεί. Η συμφωνία αυτή δεν ισχύει σήμερα και τελεί υπό επαναδιαπραγμάτευση. Αυτά στις μέρες μας.
Τα δεδομένα της συμφωνίας των Πρεσπών:
Κατά το Σύνταγμα της πΓΔΜ, μόνο η υπογραφή του Προέδρου της Δημοκρατίας (στο εξής ΠτΔ) δεσμεύει τη χώρα του στις διεθνείς Συμφωνίες. Ο πρόεδρος Ιβανόφ δεν υπέγραψε τα της Συνθήκης των Πρεσπών. Μία βαρύτατη νομική πλημμέλεια* που προφανέστατα οδηγεί σε ακυρότητα. Επιπλέον διαφωνεί καθέτως με την ΣτΠ και μάλλον εκφράζει το 70% του λαού του, που δεν προσήλθε στο δημοψήφισμα. Τον προσεχή Απρίλιο στην πΓΔΜ έχουν εκλογές ΠτΔ. Εκτιμάται αναμφίβολη εκλογή άλλου προσώπου στην θέση του ΠτΔ. Εμείς πλέουμε πλησίστιοι για την κύρωση της ΣτΠ και η πΓΔΜ, μπαίνει στο ΝΑΤΟ. Ποια κατά την γνώμη σας θα είναι η επόμενη κίνηση (σύντομα ή αργότερα) του πρώην ΠτΔ κ. Ιβανόφ, που δεν υπέγραψε την ΣτΠ, και ο οποίος εκ πεποιθήσεως διαφωνεί με αυτήν; Λέτε να προσφύγει κατά της Συνθήκης των Πρεσπών; Να ακολουθήσει το προηγούμενο της Συμφωνίας της ΑΟΖ με την Αλβανία;
Συνηθίζεται να λέγεται ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Εδώ δεν επαναλαμβάνεται. Εδώ αντιγράφεται. Ποιος να μπει στον κόπο να σκεφτεί άλλον τρόπο; Αντιγραφή και επικόλληση. Πόσο απονήρευτοι, αδιάβαστοι, απροετοίμαστοι, αδιάφοροι, αμελείς και αφελείς μπορεί να είμαστε; Το μέλλον της Συμφωνίας των Πρεσπών είναι προδικασμένο από τους αδέξιους μικροκουτσαβακισμούς κάποιων και δυστυχώς όπως πάντα εις βάρος της φιλτάτης Ελλάδος μας. Η μόνη ενδεδειγμένη λύση είναι η Ακύρωση της Συμφωνίας**, για λόγους τυπικών και ουσιαστικών παραλείψεων και παραβιάσεως διατάξεων όρων της Συμφωνίας, του Συντάγματος της πΓΔΜ και του Διεθνούς Δικαίου.
Η ΣτΠ είναι παγίδα. Είναι απάτη. Το μόνο πρακτικό αποτέλεσμα της είναι ότι μας αποστερεί και μας απογυμνώνει από τα ισχυρότατα διπλωματικά όπλα που διαθέτουμε τώρα: Την αρμοδιότητα που μας δίνει ο ΟΗΕ για το ονοματολογικό και τη σύνδεσή του με την είσοδο στο ΝΑΤΟ και ΕΕ. Αποδεχόμενοι τη συμφωνία καταθέτουμε τα όπλα αμαχητί και μάλιστα χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Η κύρωση, αλλά και η μη κύρωση της, οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα. Μόνο η Ακύρωση της Συμφωνίας αποτελεί την ενδεδειγμένη λύση. Τέλος η ΣτΠ δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Είναι πανομοιότυπη περίπτωση με την συνθήκη Ζυρίχης – Λονδίνου για το Κυπριακό. Δεν ήταν Λύση, αλλά απομείωσε και μετέτρεψε την περίλαμπρη νίκη του ηρωικού αγώνα του Κυπριακού Λαού (ΕΟΚΑ), στην απαρχή πολλαπλών επομένων προβλημάτων και δεινών, που ζούμε μέχρι σήμερα.
Η συμφωνία των Πρεσπών θα πνιγεί στα βαλτόνερα της όχθης της λίμνης. Μια το 1949 και μια το 2019. Με μόνες αναμνήσεις το καπέλο του Κοτζιά, τη γραβάτα Ζάεφ -Τσίπρα και το μεγαλείο της ψυχής του συνόλου του Ελληνικού Λαού, ενάντια στο τσαλάκωμα των Εθνικών του Πιστεύω. Ψηλά οι καρδιές. Έλληνες Βουλευτές σταθείτε στο ύψος των ιερών στιγμών. Ακυρώστε την Συνθήκη των Πρεσπών. Αλλιώς είστε συνένοχοι και συναυτουργοί σε μια πρωτοφανή μπάσταρδη Εθνογένεση. Ανασταίνετε και αναζωπυρώνετε το Ιδεολόγημα του Μακεδονισμού. Δεν υπάρχει Μακεδονικό Έθνος και Μακεδονικός Λαός. Οι Μακεδόνες είναι φύλο του αρχέγονου Ελληνικού Έθνους και του Ελληνικού Γένους. Δεν είναι ξεχωριστό έθνος. Όποιος αισθάνεται Μακεδόνας είναι Έλληνας.
*Χάριν συντομίας και απλοποιήσεως του κειμένου, αναφέρθηκε μόνο ένας λόγος ακυρότητος. Αρμοδιότεροι επί του θέματος προσδιορίζουν και άλλους λόγους, πολλούς και σημαντικούς.
**Εκτενέστερη προσέγγιση υπάρχει στο άρθρο «Υπάρχει συμφέρουσα εθνικά λύση στην Συμφωνία των Πρεσπών;» που δημοσιεύτηκε στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ.
