Γράφει ο Τάσος Μεργιάννης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας – φύλλο Πεντέλης – Μελισσίων – Βριλησσίων – 05/5
Μια διαφορετική καθημερινότητα ξημέρωσε στην χώρα μας την περασμένη Κυριακή 1η Μαϊου, καθώς ανήμερα της εργατικής πρωτομαγιάς η Ελλάδα πέρασε σε ένα νέο στάδιο συμβίωσης με την φονική πανδημία του κορωνοϊού. Από εκείνη την ημέρα δεν είναι πλέον αναγκαία η επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης για την είσοδο των πολιτών τόσο σε εξωτερικούς όσο και σε εσωτερικούς χώρους, ενώ από την Τρίτη 3 Μαϊου οι μαθητές επέστρεψαν στα θρανία χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να υποβάλλονται στο μέχρι πρότινος απαραίτητο self test. Το μόνο που παραμένει υποχρεωτικό είναι ένα rapid test την εβδομάδα για τους εργαζόμενους που δεν έχουν εμβολιαστεί προκειμένου να προσέρχονται στην εργασία τους.
Επιστροφή στην κανονικότητα, θα μπορούσε να πει κανείς. Εάν η κανονικότητα είναι καθημερινά να μετράμε 40- 50 θανάτους συμπολιτών μας, τότε μιλάμε για μια πλήρης παραδοχή εκ μέρους των κυβερνώντων μιας μη βιώσιμης διαχείρισης της πανδημίας. Τουτέστιν «αποτύχαμε, αλλά αυτή τη στιγμή προέχει η επανεκκίνηση της βαριάς μιας βιομηχανίας, δηλαδή του τουρισμού. Και από Σεπτέμβριο βλέπουμε»…
Και όλα αυτά σε μια γερασμένη χώρα όπως η Ελλάδα, τη οποίας ο πληθυσμός κάθε δεκαετία μειώνεται κατά 450.000 ανθρώπους -αλήθεια, γιατί αργούν τα αποτελέσματα της απογραφής του 2021;
Το μόνο που καταφέρνει η κυβέρνηση με την άρση -ουσιαστικά όλων -των περιορισμών κατά της διασποράς της πανδημίας είναι να δικαιώνει τις θεωρίες συνομωσίας που εξυφαίνουν οι «ψεκασμένοι» της διπλανής πόρτας . Θεωρίες που η ίδια μέσω της καθημερινής απογευματινής ενημέρωσης για την πορεία της πανδημίας τόσο καιρό απέκρουε μετά βδελυγμίας. Που να φτάσουμε δηλαδή και στην πλήρη κατάργηση της μάσκας που η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας έχει δρομολογήσει για την 1η Ιουνίου.
Τρομάζει, λοιπόν, η νέα κανονικότητα που θέλει την ιατρική μας θωράκιση να αίρεται από την 1η Μαϊου έως την 31η Αυγούστου (σαν πρόγραμμα θερινού κινηματογράφου ακούγεται!) όταν και θα επανεξεταστούν τα μέτρα. «Δεν μιλάμε για κατάργηση των μέτρων, αλλά για αναστολή με βάση την επιδημιολογική εικόνα και του καλοκαιριού» είπε ο υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης, χωρίς να πείσει κανένα νοήμονα πολίτη αυτής της χώρας για τη πραγματική σχέση αίτιου και αιτιατού.
Γιατί μπορεί και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν σε πρόσφατες δηλώσεις της να θέλησε να «χρυσώσει το χάπι» της χαλάρωσης των μέτρων που επιχειρείται πανευρωπαϊκά λέγοντας «μπαίνουμε σε μια νέα φάση της πανδημίας. Περνάμε από τη λειτουργία έκτακτης ανάγκης σε μια πιο βιώσιμη διαχείριση της covid-19» όμως δεν παρέλειψε να προσθέσει ότι «απαιτείται εγρήγορση, καθώς οι αριθμοί των λοιμώξεων στην ΕΕ εξακολουθούν να είναι υψηλοί, ενώ νέες παραλλαγές όχι μόνο μπορεί να κάνουν την εμφάνισή τους αλλά και να εξαπλωθούν σύντομα».
Στην Ελλάδα, όμως, το μόνο που εξαπλώνεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή (ανεξαρτήτως της σύνθεσης της όποιας κυβέρνησης) είναι η έννοια της χαλάρωσης εν όψει της θερινής ραστώνης.
«Χάρμα η ξιπολιά σε καλοκαίρια ρωμαίικα» όπως έγραψε ο Καρούζος. Για να δούμε, όμως, όταν θα μετρηθούμε τον Σεπτέμβριο πόσοι θα λείπουν…
