Πολλές και ποικίλες απόψεις ακούστηκαν τελευταία από ιθύνοντες νόες για το εναπομείναν κληροδότημα της Ιφιγένειας Συγγρού στα Ανάβρυτα. Αλλά αυτό είναι κατοχυρωμένο τόσο γερά από τη διαθέτιδα, ώστε μόνον ο πλέον σοφός μελετητής συνήγορος σε δικαστικό αγώνα θα μπορούσε ίσως να πείσει το αττικό δίκαιο και κοινό για μία αλλαγή. Και για μία τέτοια αλλαγή από τους σοφούς μέχρι τις ημέρες μας ικανούς θα ήταν δυνατόν να επιδειχθεί ο συνταγματολόγος, που επέλυσε και το κτηματολογικό του κληρονομηθέντος ακανθώδους κτήματος του Τατοΐου! Με αποτέλεσμα ο πρώην κάτοχος του κτήματος να γίνεται επόπτης εργασιών σ’ αυτό, όπως ακούγεται.
Αλλά γιατί τα πράγματα για το δασόκτημα να περιπλέκονται γορδιακά και να χρονοτριβούν άσκοπα δεκάδες επί δεκάδων ετών χωρίς λύση; Γιατί δεν εφαρμόζεται η επιθυμία της αείμνηστης μεγάλης Κυρίας να γίνει το κτήμα της, όπως ήταν και πριν δηλαδή να λειτουργήσει ως αγροκήπιον Αναβρύτων υποδειγματικά καλλιεργούμενον; Να συμπεριλάβει πάλι στους κόλπους του αγροτόπαιδες απ’ όλα τα μέρη της χώρας μας να φοιτήσουν σ’ αυτό ως εσωτερικοί τρόφιμοι ώστε να λάβουν μία σύγχρονη γεωργική καθοδήγηση μεθοδική συστηματικής καλλιέργειας, επανιδρύοντας έτσι μία γεωργική εταιρεία πρότυπων εφαρμογών σε νέες καλλιέργειες φρούτων και λαχανοκηπευτικών λουλουδιών και δέντρων πάρκων προσιδιαζόντων στο περιβαλλοντικό τοπίο της Αττικής. Δεν σημειώνω φάρμες βουστασίων, ορνίθων, αιγοπροβάτων κ.λπ. γιατί αυτά προϋπήρχαν.
Δεν αποκλείεται επίσης η επέκταση του μορφωτικού αντικειμένου στο δασόκτημα να απλώνεται και σε άλλα κτηνοτροφικά, σηροτροφικά, ρητινοφόρα, οινοφόρα, ορνιθοπαραγωγικά, κονικοκλοτροφικά, μελισσοκομικά κ.λπ. τμήματα σχετικά με την παραγωγή των προϊόντων του δασοκτήματος. Όσοι έζησαν τις παλιές λαμπρές προπολεμικές εποχές, εργαζόμενοι στο δασόκτημα ή επισκεπτόμενοι αυτό, είχαν να ομιλούν για τη σπάνια τάξη και αποδοτικότητα των υπαλλήλων σ’ όλους τους τομείς, και όταν τη διεύθυνση του κτήματος είχε αναλάβει η Γεωργική Εταιρεία και με τις εξαίρετες εκδόσεις της σειράς των μονογραφιών δέντρων, φυτών και κτηνών κατατοπιστικών, ενημέρωνε ακόμη και τους πλέον αδαείς. Ενώ διευθυντές αείμνηστοι και προϊστάμενοι της Γεωργικής Εταιρείας: Δεκάζος, Κριμπάς, Τρουπάκης κ.ά. εργάστηκαν με αφοσίωση για να αναδείξουν έργο, επικουρούμενοι από θαυμάσιους γνώστες της τέχνης των προϊόντων της γης παραγωγικούς γεωπόνους Μπαλτά, Νακέλη, Παράσογλου, που έδιναν πρόθυμα και αφιλοκερδώς, τις οδηγίες τους στους καλλιεργητές τους είδους της ειδικότητάς τους και στους Κηφισιώτες, Μαρουσιώτες, Χαλανδραίους κλπ. κατοίκους της περιοχής. Πρέπει να εκπαραθυρωθούν οι σκέψεις πως το δασόκτημα μπορεί να γίνει κέντρο εκβιομηχάνισης κ.λπ. Ή να εμπεριέχει κέντρα αναψυχής κ.λπ. Να κατασκευαστούν αναψυκτήρια, να μπουν τραινάκια, να γίνουν πίστες διασκέδασης, να κατασκευαστούν παγοδρόμια κ.λπ. Αυτά είναι ανεδαφικά. Το Μαρούσι, η Κηφισιά, τα Μελίσσια θέλουν τον πνεύμονά τους ˙ και αυτός είναι το δασόκτημα Συγγρού.
Εάν το δασόκτημα επανεύρει έναν ρυθμό -και ο υπουργός Γεωργικής Ανάπτυξης έχει τον κάθε λόγο αφού η εποχή μας αναζητεί εναγωνίως την πράσινη ανάπτυξη και προς αυτήν έχει κάνει στροφή και αφού είναι εκτός από οικολογικά επιβεβλημένη και οικονομικά σοφή τέτοια κίνηση- θα μπορέσει να ενταχθεί και πάλι το δασόκτημα σε μία προσοδοφόρα χρήσιμη συμβολή στην οικονομία της Αττικής και θα απορροφήσει εκατοντάδες υπαλλήλους, ιδιαίτερα νέους. Οι νέοι τώρα άνεργοι όντες οι πλείστοι σε όλες τις ώρες της ημέρας και όλες τις εποχές, έχουν αποδοθεί στην αντοχή της κατάκτησης του μαραθωνίου αθλήματος μέσα στο δασόκτημα, μιμούμενοι -και καλώς πράττουν- τους πρώτους Μαρουσιώτες ολυμπιονίκες του Μαραθωνίου του 1896 Σπύρο Λούη, Λευτέρη Παπασυμεών, Στάμο Μασούρη και άλλους νεότερους αθλούμενους.
Είναι άξιο παρατήρησης:
Α) Ένα τεράστιο κτήμα με δάσος και πλούσιες οικοδομικές εγκαταστάσεις που θα ήταν δυνατό να φιλοξενήσει ως ζωντανή φάρμα ακόμη και ωδικά πτηνά (γιατί όχι και ζώα) από την ελληνική πανίδα αλλά και από άλλες ηπείρους που μπορούν να βιώσουν στη δική μας, σε ζωολογικό κήπο, να παραμένει ανεκμετάλλευτο αρκετά χρόνια και να μη μπορεί να εξασφαλίσει έστω και μια μικρή συμμετοχή χρημάτων στη συντήρησή του και
Β) Να γίνει τόπος σημαντικής θέασης αρχιτεκτονικών – γλυπτικών έργων εξαιτίας των υπαρχόντων κτισμάτων και εγκαταστάσεων σ’ ότι απόμεινε όπως: 1) Γοτθικού ρυθμού ναός του Αγίου Ανδρέου, 2) οικία Ανδρέου Συγγρού (παλάτι Τσιγκρού), 3) ανδριάντας Ανδρέου Συγγρού, 4) παλαιό βουστάσιο και μαρμάρινα φατνία (τάγιστρα) βοοειδών, δείγμα μεγάλης αγάπης για την καθαρή τοποθέτηση τροφής των αγελάδων, 5) ψυγείο υπόγειο (αθέατο στο χώρο του άλλοτε γεωργικού σχολείου Συγγρού), 6) παλαιό αλώνι, 7) σταυρωτή στέρνα, 8) δρόμος κυπαρισσιών – τούρκικος δρόμος – από τον οποίο περνούσε η Ιφιγένεια Συγγρού με την άμαξα και αμαξηλάτη τον Ίαγκο (Γιάγκο Πέππα), 9) πηγάδι άντλησης νερού και στέρνα υδροδότησης κτισμάτων δασοκτήματος, 10) ιστορικά – ακρόαση νέων κτισμάτων στο χώρο κ.λπ., 11) υπεραιωνόβια δέντρα κ.λπ.
ΤΡΥΓΑΙΟΣ ΑΘΜΟΝΕΥΣ.