Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Επειδή από μικρός αισθανόμουν αμερικανάκι, με όλα τα ελαττώματα, αλλά και τα προτερήματα του χαρακτηρισμού (θα καταλάβετε πιο κάτω γιατί) σήμερα θα ασχοληθώ με το Halloween, που γιορτάσαμε -λέει- και στην Ελλάδα το βράδυ της 31ης Οκτωβρίου. Δεν το πήρατε είδηση;
Απ’ ό,τι κατάλαβα, η γιορτή αυτή συγχέεται με τις Ελληνικές Απόκριες και ασχολείται με διασκέδαση, γιορταστικές μεταμφιέσεις και γλυκίσματα. Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα, θα έλεγα, αφού διαφέρει πολύ από τον τρόπο που γιορτάζεται στις ΗΠΑ. Παραβλέπω το γεγονός ότι έχει περισσότερο μυστικιστική χροιά. Ήταν γιορτή των Κελτών και σημάδευε το τέλος της συγκομιδής και την αρχή του χειμώνα, ενώ ταυτόχρονα, η αλλαγή της εποχής παρέπεμπε στη μετάβαση από τον Πάνω Κόσμο στον Κόσμο των Νεκρών.
Στις ΗΠΑ το βράδυ του Halloween, τα μικρά παιδιά μεταμφιέζονται κατά κανόνα σε κάτι τρομακτικό και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας γλυκά. Στο franchise των ταινιών με αυτό τον τίτλο, η τρομακτική μεταμφίεση παύει να είναι αθώα και ένας psycho γυρνάει τα σπίτια σφάζοντας. Ας μη το τραβήξω. Θέλω να πω ότι δεν κατάλαβα πότε έγινε ελληνικό έθιμο το Halloween. Αυτό μας μάρανε. Λύσαμε όλα τα υπόλοιπα. Γιορτάσαμε εκατονταετίες θριάμβων και εθνικών καταστροφών. Είχαμε επετείους γεγονότων και events και είπαμε «τί απέμεινε;» Το Halloween! Άντε και του χρόνου και καλά Χριστούγεννα πλέον. Ας μη ξεχνάμε ότι σήμερα έχουμε 5 Νοεμβρίου και είναι ώρα να στολίσουμε το δέντρο κοντά στο τζάκι, που φέτος θα είναι πολύ trendy (το τζάκι) λόγω της τιμής του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Αν και διαπιστώνεται κάποια αύξηση και της τιμής του ξύλου.
Γιατί προανέφερα ότι αισθάνομαι αμερικανάκι; Διότι όταν ήμουν μικρός, ο κυρ Αντώνης (ο πατέρας μου) μου έφερε δώρο κάποια Χριστούγεννα ένα μικρό ραδιοφωνάκι με κεραία (τρελάθηκα που το είδα), με δερμάτινη θήκη, που είχε κενό στο καντράν για να φαίνονται οι σταθμοί και μια τρύπα στο πάνω μέρος για να βγαίνει η τηλεσκοπική κεραία του. Το αποκαλούσαν τρανζίστορ. Στην άκρη του καντράν «έπιασα» τυχαία ένα βράδυ τον αμερικάνικο ραδιοφωνικό σταθμό που έδρευε δίπλα στο αεροδρόμιο του Ελληνικού (ακόμα υπάρχει εκεί η υπερυψωμένη δεξαμενή νερού της Βάσης), άκουσα τα πρώτα αμερικάνικα συγκροτήματα και Αμερικανούς τραγουδιστές και κόλλησα μαζί με τη βελόνα του τρανζίστορ, που δεν μετακινήθηκε ποτέ. Είπα στον κυρ Αντώνη να με στείλει στο τοπικό παράρτημα της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης να μάθω Αγγλικά (την αμερικανική version) για να καταλαβαίνω τί ακούω και να τα αποτελέσματα: μετά από μισό αιώνα να ασχολούμαι με το Halloween. Μήπως γίναμε πολλά τα… αμερικανάκια;
