Γράφει ο Φοίβος Ιωσήφ
Oι λύπες είναι περισσότερες από τις χαρές, αλλά και οι χαρές δεν είναι αμελητέες. Παντρεύεσαι; Νάτην η χαρά. Χωρίζεις; Aκόμη μεγαλύτερη. Κερδίζεις χρήματα, δεν ξέρεις πώς να κρύψεις τη χαρά σου, κερδίζεις ακόμη περισσότερα, χαίρεσαι τρεις φορές παρά πάνω!
Δεν έχει σημασία αν μαζί με τη λύπη βρίσκεις εύκολα και τη χαρά. Είναι υπόθεση εξυπνάδας για τον καθένα μας να βρίσκει τη χαρά παραβλέποντας τις στενόχωρες στιγμές της ζωής μας. Βλέπεις σήμερα στη Γάζα σκοτώνονται κάθε μέρα περίπου εκατό άνθρωποι, δεν σκοτώνονται αλλά εξαϋλώνονται, εξαερώνονται. Αν ο πύραυλος πέσει στο σπίτι σου δεν θα υπάρχει μετά ούτε ο ίσκιος σου, όχι μόνον ο δικός σου αλλά και του δίχρονου παιδιού σου. Η ιστορία θα σε καταγράψει στον άυλο χρόνο της ζωής.
Μη νομίζετε ότι η πτώση και ο θάνατος από έναν πύραυλο δεν θα δώσει χαρά σε άλλους ανθρώπους. Ας πούμε, η εταιρεία που κατασκεύασε τον φονικό πύραυλο δεν θα χαρεί ταυτόχρονα με τον λυπημένο συγγενή σας; Τι λέτε καλέ, αφού υπάρχει πάντα ανάγκη από εμπόρευμα. Κάθε πύραυλος μπορεί να στοιχίζει από εκατό χιλιάδες δολάρια έως ένα εκατομμύριο δολάρια και πρέπει άμεσα να αντικατασταθεί στο οπλοστάσιο του εκτοξεύσαντος κράτους.
Άμεσα θα δοθεί η παραγγελία με διπλό καρμπόν. Θα ετοιμαστεί το προϊόν, θα κοπεί αστραπιαία η φορτωτική και το δελτίο αποστολής και θα εκτελεστεί το συντομότερο η φόρτωση για να είναι το εμπόρευμα στην ώρα του. Δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται, μπορεί να γεννηθούν ενδιάμεσα κι άλλα νήπια υποψήφια προς εξαΰλωση, πρέπει να είμαστε συνεπείς στις παραδόσεις μας και στις εκτελέσεις. Τα ανεκτέλεστα παιδάκια δεν πρέπει να ζήσουν για πολύ, λιγοστεύουν το νερό και τον αέρα· εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να μοιραστούμε τα αγαθά μας.
