Μόνο ο σαρωτικός ανασχηματισμός θα σώσει την κυβέρνηση
Ο πρωθυπουργός πρέπει άμεσα, να φέρει τα πάνω κάτω σε όλη την κυβέρνηση. Έξω οι άχρηστοι και να μπουν νέα πρόσωπα και προ πάντων μη εξαρτώμενα από διάφορες συντεχνίες είτε του εσωτερικού είτε του εξωτερικού. Άτομα χωρίς προστάτες, ιδίως του εξωτερικού. Η αποχώρηση των κακοποιών από τη διοίκηση των ΗΠΑ του λύνει τα χέρια, για μια τελείως άλλη προσέγγιση των εθνικών μας θεμάτων, τα οποία έχουν βουλιάξει. Να πάει στον αγύριστο ο Νίμιτς κι όλος ο συρφετός που τον περιβάλλει. Αλλιώς η παράταξη θα χρεωθεί εθνική καταστροφή και θα είναι υπεύθυνη γιατί δεν έσκισε τη γάτα, σε όσους ολιγώρησαν, ιδίως στο θέμα της Βορείου Ελλάδος, η οποία προδίδεται από μέσα κι από έξω.
Ο ανεκδιήγητος Μπους φεύγει και εκδικείται την Ελλάδα, σιγουρεύοντας το όνομα των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ ως «∆ημοκρατία της Μακεδονίας». Στο εσωτερικό, τα τζιμάνια του Γιωργάκη, που τον συμβούλευαν, (μια που ελάχιστα γνωρίζει περί πολέμων, θυσιών και επανακτήσεων των ελληνικών εδαφών απ’ τους καταπατητές τους), βγήκαν γενικώς τζούφια, (όρα Βαλλιανάτο) τόσο τζούφια που δεν αναγνωρίζουν, ούτε καν την ανθρώπινη υπόστασή τους. Περί αυτοσεβασμού ουδείς λόγος. Ο επαγγελματίας ομοφυλόφιλος (έτσι αποκάλεσε την αφεντιά του), θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να χαρίζει ονόματα, ιστορία και πολιτισμό στους Σκοπιανούς. Άσε που εμείς καταπιέζουμε και τους ανύπαρκτους «Μακεδόνες»! Αυτήν την προκλητική απάντηση έδωσε στον Νίκο Χατζηνικολάου, την Παρασκευή 7 Νοεμβρίου στις ειδήσεις του Alter, ο οποίος δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα γέλια του. Να αφήσουν τις υποκρισίες κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ και να μη θεωρούν τους Έλληνες αυνάνες. Απ’ το ’85 τον έχουν συμβουλάτορα, τώρα θυμήθηκαν τις δεοντολογίες; Αμ να λέει ο αθεόφοβος πως αυτά τα είπε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και βρέθηκαν χειροκροτητές των απόψεών του; Όλα αυτά ο Βαλλιανάτος τα έχει γράψει σε βιβλίο, κι ο αρχηγός Γιωρίκας κρέμασε το βιβλίο του στο κιόσκι της ιστοσελίδας του, μπας και δεν πληροφορηθούν τα νέα παιδιά τον πατριωτισμό του ΠΑΣΟΚ, που θέλει να κυβερνήσει αυτόν τον άτυχο τόπο.
Ο ημίαιμος πρόεδρος
Φαίνεται πως θεωρείται θεσμική η παρουσία ενός σκύλου στον Λευκό Οίκο, κι οι δημοσιογράφοι δεν παρέλειψαν να ρωτήσουν τον Ομπάμα, τι σόι «μάρκα» σκύλο θα πάρει. Η απάντησή του ήταν ταβανόπροκα! «Θα διαλέξω έναν ημίαιμο σαν και μένα»! Μπράβο μεγάλε, καλά τους έκανες. Έμειναν με το στόμα ανοιχτό τα παπαγαλάκια των ΗΠΑ. Η γράφουσα πιστεύει, ή μάλλον, θέλει να πιστεύει, πως το μόνο τετράποδο που θα κυκλοφορεί στον Λευκό Οίκο μετά την 20/1/09 θα είναι ο σκύλος. ∆ιότι μέχρι τώρα μέσα κει κυκλοφορούσαν δίποδα πιτ-μπουλ που κατασπάραξαν τον κόσμο.
Και ένα ωραίο, απ’ το Έθνος της Κυριακής. Αυτό για τον πρωθυπουργό προς ενημέρωσή του. Μια παρατρεχάμενη συμβουλάτορας του Μπους και υπουργός Υγείας, η Μάργκαρετ Σπέλινγκς, ζήτησε θέση σε μεσαία(!) επιχείρηση βιομηχανικού κλάδου, αλλά θέση ανώτερου στελέχους. Και την πάτησε. Έφαγε πόρτα. Η απάντηση ήταν καρπαζιά ολκής: «Λυπούμεθα, η απουσία εταιρικής εμπειρίας, σε συνδυασμό με τη στενή σας σχέση με τον συγκεκριμένο πρόεδρο, αποτελούν ανεπαρκή διαπιστευτήρια». Πληρωμένη απάντηση. Κάπου 3000 άτομα, ολόκληρος στρατός, ήταν ο πυρήνας της Bush Administration. Ένας στρατός που θα προσπαθεί να σβήσει απ’ το βιογραφικό του την περίοδο 2000-2008. Φαίνεται πως οι Αμερικάνοι έχουν ηθικές βάσεις και αντέδρασαν, μόλις ήρθε η ώρα της κρίσεως.
Ελπίζω και εύχομαι, όλοι οι Έλληνες να ξυπνήσουμε απ’ την νάρκη και να προστατεύσουμε την ακεραιότητα της πατρίδας μας. Τα γεγονότα του Άθω, τα συνεχή γεγονότα στο Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης και τα άθλια γεγονότα στο Πατριαρχείο της Ιερουσαλήμ, δείχνουν πως οι οργανωτές της διάλυσης του έθνους των Ελλήνων μπήκαν στο τελευταίο στάδιο. ∆εν υπάρχει έθνος χωρίς θρησκεία, που είναι ο συνθετικός ιστός των αξιών του λαού, ηθικών και πολιτιστικών.
Εγκλήματα χωρίς τιμωρία
Η ατιμωρησία και ο ευνουχισμός της Αστυνομίας έφεραν την εγκληματικότητα να χτυπήσει κόκκινο. Οι πολιτικοί μαστορεύουν τις στατιστικές, διότι είναι ανίκανοι να κλείσουν το στόμα των υπερασπιστών των κακοποιών, όπως θρασύτατα παρεμβαίνουν από όλα τα ΜΜΕ. Η αλήθεια, σύμφωνα με την αστυνομία, είναι πως το πρώτο εξάμηνο του 2008 είχαμε μια δολοφονία κάθε τρεις μέρες. Μια ληστεία Τράπεζας κάθε δύο μέρες. Κλοπές 60 αυτοκινήτων και μοτοσικλετών την ημέρα. Ακόμα 184 διαρρήξεις την ημέρα σε σπίτια, μαγαζιά, εκκλησίες και άλλα. ∆υστυχώς έχουμε πλέον και μικρά παιδιά να κάνουν μικροκλοπές. Και η Αστυνομία να μην τολμάει να καρπαζώσει αυτά τα καθήκια, διότι η πολιτεία και οι πολιτικοί θέλουν ευνουχισμένη την Αστυνομία. Έτσι την θέλουν και οι τηλεοπτικοί προστάτες των κακοποιών. Ας πάνε σε κανά κράτος οργανωμένο που φροντίζει τους πολίτες του κι ας τολμήσουν να κοιτάζουν λοξά τους αστυνομικούς και θα δουν για πότε θα βρεθούν μπαγλαρωμένοι. Έζησα απίθανα περιστατικά ιδίως στην Αυστρία, μέρα μεσημέρι, κατά την σύλληψη ενός κλεφταρά μιας τσάντας στην Maria Hill Strasse, τον πιο εμπορικό δρόμο της Βιέννης. Ούτε είδα από που ξεπετάχθηκε ο αστυνομικός, που με μια κλωτσιά τον ακινητοποίησε και του πήρε την τσάντα. Αυτές είναι ευνομούμενες χώρες, εμείς καταντήσαμε για κλάματα. Ζούμε στην δημοκρατία του εγκλήματος.
Αλ Μαρούσι νιους
Έχω πολλά και διάφορα, όμως θα σταθώ στο θέαμα της πλακόστρωσης ενός χώρου, μπρος στα καφενεία της πλατείας Ηρώων. Ήταν ανάγκη να πλακοστρωθεί κι αυτή η χούφτα που για μας ήταν μια γωνία ανθρώπινη; Τα τελευταία χρόνια μισήσαμε τη γη, μισήσαμε το χώμα και μαζί του εμάς τους ίδιους. Σ’ αυτό το παρκάκι το καλοκαίρι βρίσκαμε δροσιά και μαζευόμασταν για κουβεντολόγι. Πέραν του ότι, οι βροχές το χειμώνα, πότιζαν το χώμα και έβρισκαν νερό οι ρίζες των πεύκων. Οι πλάκες σκέπασαν το χώμα, ίσως γιατί ξεχνάνε πως αυτό έχει ανάγκη αναπνοής. Το χώμα και στον μεγαλύτερο καύσωνα δεν ανάβει, όπως οι πλάκες που στρώθηκαν, με αποτέλεσμα, αντί για δροσιά, να ζούμε κι εδώ τη ζέστη να μας τσουρουφλίζει νύχτα-μέρα, σαν αυτή που καθημερινά αντανακλάται από πλάκες, τσιμέντα και τζάμια. Αν δεν κάνω λάθος, υπάρχει νόμος, ο οποίος λέει πως οι κοινόχρηστοι χώροι πρέπει να είναι χώροι πρασίνου, για να μπορεί να ανασαίνει η γη και μαζί της να ξεκουράζονται και οι αισθήσεις μας.
Πριν λίγες μέρες, κάποιος φίλος παλιός Μαρουσιώτης, μου είπε το εξής περίεργο: «κανένα πράγμα δεν φτούρισε γύρω στην πλατεία Αγίας Λαύρας, γιατί από κάτω είναι το πρώτο νεκροταφείο του Αμαρουσίου». Ξέρω, κάποιοι θα γελάσουν, άλλοι θα σκεφθούν πως το γύρισα στη μεταφυσική. Απλά έχω μάθει να σέβομαι τις αξίες που σηματοδότησαν οι πρόγονοί μας. Οι αρχαίοι λοιπόν έλεγαν πως η ύβρις στους νεκρούς είναι ύβρις στους Θεούς.
Ενόχλησα τον φίλο κ. Ζήκο για τα κλαδέματα των πεύκων. ∆εν είχα φαντασθεί πως είχε πλακοστρωθεί ο χώρος, για χρήσεις ίδιες μ’ αυτές που κατακλύζουν το πάλαι ποτέ καταπράσινο Μαρούσι.
Είδα στα θέματα ημερησίας διατάξεως θέμα τάφων. Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή ο χειρισμός των τάφων που δεν χρησιμοποιήθηκαν και δεν πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους. Θα ήταν λάθος η όποια απόφαση, αν δεν ληφθούν μέτρα για την εκταφή των οστών και για την τοποθέτησή τους σε οστεοφυλάκια. Το αντίθετο θα ήταν ανίερο και αντίθετο στην θρησκεία μας, που θέλω να πιστεύω πως όλοι μας ανήκουμε. Θα θυμίζω πάντα σ’ αυτούς που διοικούν, ότι τίποτα δεν καταρρέει από εξωτερικούς εχθρούς. Οι εσωτερικοί εχθροί που το παίζουν φίλοι και συμβουλάτορες ξεθεμελιώνουν τα πάντα.
Και κάτι άλλο, όποιος μας αγαπάει μας κάνει και κλαίμε, όλοι οι άλλοι μάς δουλεύουν και μας διαλύουν κολακεύοντάς μας, πάντα δι’ ίδιον συμφέρον.
Χαριτίνη Ρασιά
