Τα όνειρα συνήθως δεν πραγματοποιούνται. Σβήνουν με την αφύπνιση, αφήνοντας πίσω τους ασύνδετα κατάλοιπα της ονειρικής εικόνας, στη διάρκεια του ύπνου. Είναι μία συλλογική παραδοχή απ' όλους που βλέπουν όνειρα. Τουλάχιστον αυτό λέει η μακρόχρονη εμπειρία των ανθρώπων.
Όμως καμιά φορά η ζωή τα ανατρέπει όλα, φέρνοντας τα πάνω-κάτω. Η πληθώρα των παντός τύπου αστρολόγων, μέντιουμ, μελλοντολόγων, μαρτυρούν πως ο άνθρωπος είναι γερά συνδεδεμένος με ότι το όνειρο αντιπροσωπεύει. Κατάλοιπο παλαιοτέρων εποχών, προειδοποιητικό σημάδι για τα μελλούμενα; Απάντηση θετική δεν υπάρχει ακόμα και σήμερα.
Ελάτε όμως να παρακολουθήσουμε μία ξεχωριστή περίπτωση, που το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Συντελέσθηκε ένα μικρό θαύμα. ∆υσεξήγητο, όμως αληθινό. Να είναι τάχα η πίστη και η επίμονη θέληση που δημιουργεί στη μετάλλαξη του ονείρου σε θαύμα; Ποιος το ξέρει;
Πριν από σαράντα τρία χρόνια, ένας ακούραστος εργάτης του πνεύματος, ένας δεξιοτέχνης της πένας και δόκιμος συγγραφέας, οραματίσθηκε τη δημιουργία μιας πηγής άντλησης και διασποράς, τεκμηριωμένων πληροφοριών, για τους αγαπημένους του Μαρουσιώτες. Ήταν κάτι που έλειπε από το Μαρούσι και την ευρύτερη περιοχή. Ήταν ένα πιεστικό όνειρο που γύριζε στο μυαλό του, ένα όραμα που τον έθελγε και που ολοένα και περισσότερο τον έσπρωχνε προς αυτή την κατεύθυνση. Τα μέτρησε και τα ζύγισε όλα. Την απαιτούμενη δαπάνη ως κινητήρια ώθηση, την πιθανή ή μη ανταπόκριση από τους συμπατριώτες του στο εγχείρημά του, το ρίσκο για τη βιωτή της οικογένειας κι ένα σωρό άλλα. Βουνό τα προβλήματα. Κινούμενος μεταξύ σφύρας και άκμονος δεν ηρεμούσε και παλινδρομούσε ανάμεσα στο ναι και στο όχι. Αληθινά πολύ δύσκολη απόφαση. Όμως το όνειρο-όραμά του ήταν πιο ισχυρό από οτιδήποτε και δεν τον άφηνε σε ησυχία. Βλέπετε ήταν όνειρο ζωής, μια τιτάνια προσπάθεια χωρίς επιστροφή.
Η πίστη στο όνειρό του, η ασίγαστη και πληθωρική αγάπη του για τους Μαρουσιώτες με έντονη την επιθυμία να κάνει ένα δώρο στον τόπο του, υπερνίκησε κάθε δισταγμό και το αποφάσισε: Ίδρυσε την εφημερίδα ΑΜΑΡΥΣΙΑ.
Με αγάπη, πείσμα και πίστη στο όραμά του, ρίχτηκε στον αγώνα για την εδραίωση και την μελλοντική ανάπτυξή της. ∆εν αστόχησε, πέτυχε διάνα. ∆ικαιώθηκε απόλυτα. Το όνειρο μιας ζωής πήρε σάρκα και οστά. Πραγματοποιήθηκε. Άλλωστε το ζούμε όλοι μας εδώ και πολλά χρόνια, ενθυμούμενοι και ευγνωμονούντες τον Ανδρέα Ζαγκλή, που τόλμησε και τελικά βγήκε νικητής, χαρίζοντάς μας την ενημέρωση που έλειπε από το Μαρούσι.
∆εν προχωρώ στην ανάλυση της προσωπικότητας του μακαρίτη Αντρέα, αρκούμενος μοναχά σε μια προτροπή, σε όσους δεν έτυχε να φυλλομετρήσουν το θαυμάσιο βιβλίο του με το όνομα ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΝ, το αρχαίο Άθμονον. Χωρίς κανένα δισταγμό σημειώνω πως πρόκειται για μια λιτή περιεκτική Μαρουσιώτικη εγκυκλοπαίδεια, που σε συναρπάζει από την αρχή, κάνοντάς σε μέτοχο της Μαρουσιώτικης ιστορίας από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι τις ημέρες μας, με όλα τα θέματα δοσμένα με γλαφυρότητα και δύναμη που χαρακτήριζαν τον ακούραστο σκαπανέα ερευνητή.
Παρακολουθώντας για χρόνια την ανοδική πορεία της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ, από τα χρόνια της ίδρυσής της και τη νέα ώθηση που έδωσε ο γιος του Αντρέα, Χρήστος, σταματώ εδώ, συμμετέχοντας στη μεγάλη χαρά με τη μετεγκατάστασή της στα νέα ιδιόκτητα γραφεία της. Στη δική της φωλιά. Άλλη μια νέα κατάκτηση στην υλοποίηση του οράματος. Και μια σημαντική σύμπτωση, που μας παραπέμπει προς την ονειρική σφαίρα, που από μια ιδιοτροπία των άγραφων νόμων που καθορίζουν τα μελλούμενα, η ΑΜΑΡΥΣΙΑ στάθηκε στο νούμερο 27 της οδού Αμαρυσίας Αρτέμιδος! Έτσι ή αλλιώς σε μας δεν απομένει παρά να ευχηθούμε από καρδιάς να τα χιλιάσει με νέες κατακτήσεις στη σφαίρα της ενημέρωσης.
Ηλίας Τσιτσιμπάσης
