- Τελικός ποδοσφαίρου με σκορ μπάσκετ (εντάξει-εντάξει «σχεδόν μπάσκετ»), δεν έχει ξαναγίνει, αλλά μας άρεσε γιατί ήταν θρίλερ.
- Μια και μιλάμε με σκορ σήμερα.
- Δεν ξέρω αν το καταλάβατε, αλλά τα 146/300 της Βουλής των Ελλήνων κάνουν… κυβέρνηση, όπως και τα 42/100 στην τοπική αυτοδιοίκηση, με τον ισχύοντα Κώδικα, βγάζουν δήμαρχο.
- Τι να κάνουμε όμως; Όλα γίνονται σύμφωνα με το νόμο, όπως είπε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
- (Για να μου θυμίσει πως «ό, τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό»).
- Μετά απορείτε καμιά φορά, αγαπητοί αναγνώστες, γιατί η στήλη ΔΕΝ πολιτικολογεί.
- Για ποιο λόγο;
- Αφού δεν υπάρχει λογική στην έννοια της Δημοκρατίας, όπως την ερμηνεύουν οι πολιτικοί μας.
- Είναι περίπου σαν τις Χρήσεις Γης στον Δήμο Άνω-Κάτω Πλατανιάς.
- Θα μπορούσαν να εγκριθούν στο Δημοτικό Συμβούλιο, ή ούτως ή άλλως με 22-11, αλλά η πλειοψηφία (των 22) ήθελε και αντιπροτάσεις από τους 11.
- Λες και υπήρχε ενδεχόμενο οι 11 (των τριών συνδυασμών) να αλλάξουν τη γνώμη των 22.
- Τι είναι η γνώμη, άλλωστε, μιας πλειοψηφίας 22 συμβούλων για να την αλλάξουν;
- Το όνομα της νέας γρίπης;
- Το μάθατε ότι οι Μεξικανοί διαμαρτυρήθηκαν, ώστε να μη καθιερωθεί το όνομα «Μεξικανική Γρίπη»;
- (Θυμόσαστε; Όπως «Ισπανική γρίπη» και «Ασιατική Γρίπη» παλιότερα).
- Βέβαια!
- Έτσι η διεθνής κοινότητα άφησε τον γάμο και πήγε για πουρνάρια, ψάχνοντας για άλλο όνομα.
- Τελικά, της έδωσαν το όνομα «Νόσος των χοίρων».
- Άσχετο: Όπως η «Κρίση του Κόλπου των Χοίρων»! (πού τη θυμήθηκα;)
- Ευτυχώς, που δεν παρεξηγήθηκαν τα γουρούνια για να επιβάλουν δικτατορία, όπως στη «Φάρμα των ζώων» του Τζορτζ Όργουελ.
- Όπου σύμφωνα με το έξοχο αυτό μυθιστόρημα, τα γουρούνια, που είχαν επιβάλει τη θέλησή τους στη φάρμα, ήσαν πιο έξυπνα και από τους ανθρώπους από τις άλλες φάρμες που συναλλάσσονταν μαζί τους.
- Εκεί, δε, ίσχυε και το ρητό: «Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα».
- Για να επανέλθουμε τελικά, από εκεί όπου ξεκινήσαμε.
- Ένα: Ορισμένοι απαλλάσσονται των κατηγοριών και ορισμένοι ούτε που κρίνονται.
- Δύο: Όποτε μας αρέσει αποχωρούμε από την αίθουσα και δεν ψηφίζουμε και όποτε δεν μας αρέσει παραμένουμε και ψηφίζουμε… «κατά συνείδηση».
