Τι γίνεται, αντίστοιχα, σήμερα; Σίγουρα, τα πολιτικά καφενεία έχουν εξαφανισθεί. Το ίδιο συμβαίνει και με τους άλλους τόπους ανάπτυξης έντονου πολιτικού διαλόγου (πλατείες, περίπτερα που πωλούν Τύπο κ.λπ.), με ελάχιστες ακόμη εξαιρέσεις, οι οποίες ωστόσο τείνουν κι αυτές να εκλείψουν για τους προαναφερόμενους αδήριτους βιολογικούς λόγους.
Οι προεκλογικές συγκεντρώσεις μειώθηκαν σε αριθμό, σε παλμό, σε ευρηματικότητα, ενώ οι πλαστικές σημαιούλες στάλθηκαν στο «πυρ το εξώτερον». Οι άνθρωποι και κυρίως οι νέοι, μιλούν στις καφετέριες για οτιδήποτε άλλο πλην της πολιτικής. Αρκετοί, μάλιστα, εξ αυτών δεν σηκώνονται από την καρέκλα τους ούτε για να πάνε να ψηφίσουν. Αυτός είναι ο πολιτισμός;
Πάμε παρακάτω. Μήπως η εξαφάνιση των παλιών προεκλογικών παθών, βοήθησε στο να καταστεί ο λόγος των πολιτικών ουσιαστικότερος και ειλικρινέστερος; Μόνο αυτό δεν αποδείχθηκε στις πρόσφατες τηλεοπτικές αναμετρήσεις, για να περιορισθούμε σε δύο παραδείγματα.
Σίγουρα, η ζωή δεν γυρίζει πίσω και ούτε κανείς θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι αυτό που λείπει από την Ελλάδα σήμερα είναι να ξαναβγούμε στους δρόμους να κολλάμε αφίσες ή να γράφουμε συνθήματα στους τοίχους (αν και σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν μπορεί -ακόμη κι αυτά- να είναι κατακριτέα).
Από την άλλη, όμως, δεν μπορεί η λύση στα πάθη του χθες να είναι αυτή η πλήρης α-πολιτικοποίηση που πλήττει σήμερα το μεγαλύτερο τμήμα του ελληνικού πληθυσμού. Δεν είναι δυνατόν η αναζήτηση συνθηκών για την ανάπτυξη ενός νηφάλιου πολιτικού αντιλόγου να οδηγεί στη μονότονη επανάληψη «κουρασμένων» -και για τούτο κουραστικών- «κλισέ».
Κι ένα τελευταίο. Θες από ταμπεραμέντο, θες από την κουλτούρα του, ο Έλληνας λειτουργεί καλύτερα όταν βιώνει έντονες καταστάσεις. Τότε κινητοποιείται, ανασκουμπώνεται, αποκτά αυτοπεποίθηση. Δεν κατανοούμε γιατί κάποιοι προσπαθούν να τον μετατρέψουν σε Βρετανό ή Γερμανό.
Και, σε τελευταία ανάλυση, πότε μια κοινωνία επαναστάτησε, άλλαξε, γκρέμισε κατεστημένα, φορώντας τα καλά της και πηγαίνοντας για φραπέ στην καφετέρια;
Η στήλη ελπίζει αυτή την Κυριακή που θα βρεθεί μπροστά στην κάλπη, να μην εμφανίζει εμπύρετα συμπτώματα και να ασκήσει νηφάλια το εκλογικό της δικαίωμα-υποχρέωση. Το ίδιο εύχομαι και σε όλους εσάς. Άντε και καλή ψήφο!