Κάθε προεκλογική περίοδος γεννά την ανάγκη σε ορισμένους διεκδικητές της ψήφου των πολλών να υπερβάλλουν σε χαρακτηρισμούς και σχόλια και να «πλειοδοτούν» σε δηλώσεις. Ωστόσο, όλα έχουν -ή θα πρέπει να έχουν- τα όριά τους. Όρια που χάθηκαν στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αμαρουσίου όταν, εκτός ημερήσιας διάταξης, άρχισε να συζητείται το θέμα της ΚΑΕ Αμαρουσίου και της δεινής θέσης στην οποία έχει περιέλθει αυτή.
Και τι δεν ειπώθηκε σχετικά με το θέμα στην αίθουσα συνεδριάσεων της Βασιλίσσης Σοφίας. Μάθαμε ποιοι δημοτικοί σύμβουλοι βρίσκονται πάντα κοντά στην ομάδα και ποιοι δεν ξέρουν ούτε πού πέφτει το γήπεδό της. Πληροφορηθήκαμε, και μάλιστα από σύμβουλο που το γνώριζε από μέσα (ο ίδιος το δήλωσε), τη δεινή οικονομική κατάσταση της οικογένειας Βωβού. Άλλος σύμβουλος προειδοποιούσε τους συναδέλφους του ότι θα το βρουν μπροστά τους εάν δεν βοηθήσουν την ΚΑΕ, προσθέτοντας ότι αφήνεται η νεολαία στην τύχη της…
ΕΛΕΟΣ κ.κ. σύμβουλοι, μην προκαλείτε το κοινό αίσθημα. Όταν η χώρα βρίσκεται στο χείλος της οικονομικής κατάρρευσης και εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, προκαλεί εξαιρετικά άσχημη εντύπωση κάποιοι να κόπτονται για την τύχη μιας Καλαθοσφαιρικής Ανώνυμης Εταιρείας (ΚΑΕ), εκφράζοντας μάλιστα τον μεγάλο πόνο τους γι’ αυτήν.
Όμως ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, μήπως και βρούμε κάποιαν άκρη. Καταρχάς, από τη στιγμή που ο αθλητισμός έγινε επαγγελματικός και πέρασε σε επιχειρηματικά χέρια και οι αθλητές έγιναν επαγγελματίες αστέρες με συμβόλαια εκατ. ευρώ, είναι τουλάχιστον άτοπο να μιλάμε για τις «δάφνες» και το «γόητρο» της πόλης όπου εδράζεται η κάθε ομάδα. Ειδικότερα το γόητρο του Αμαρουσίου δεν θα πληγεί ανεπανόρθωτα εάν η ΚΑΕ Αμαρουσίου δεν λάβει μέρος στο πρωτάθλημα. Και σίγουρα δεν θα πληγεί περισσότερο απ’ ό,τι πλήττεται σήμερα που ο Δήμος «φιγουράρει» στις πρώτες θέσεις της λίστας με τους υπερχρεωμένους ΟΤΑ.
Αναμφίβολα, οι παίκτες της ΚΑΕ πρέπει να πληρωθούν με βάση τα συμβόλαια που έχουν υπογράψει. Αλλά από εκεί και πέρα με ποια λογική θα πρέπει ο Δήμος, δηλαδή οι δημότες, να στηρίξουν οικονομικά την προσπάθεια διάσωσης της ΚΑΕ; Η συγκεκριμένη επιχείρηση ανήκει σε συγκεκριμένο επιχειρηματία. Εάν «έπεσε έξω», αυτό βαρύνει κυρίως αυτούς που διαχειρίζονταν τις υποθέσεις της ΚΑΕ και λάμβαναν τις σχετικές αποφάσεις. Οι δημοτικοί σύμβουλοι και ο Δήμος δικαιούνται να εκδηλώσουν την ηθική τους συμπαράσταση σε όσους αγωνίζονται ακόμη να «σώσουν το παιχνίδι», αλλά έως εκεί.
Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να απαντήσουν γιατί δεν εκφράζουν με την ίδια ένταση αντίστοιχες ανησυχίες για τους εργαζόμενους που μένουν άνεργοι από επιχειρήσεις που κλείνουν ή είναι απλήρωτοι ακόμη και από Δήμους που δεν μπορούν να καταβάλουν τους μισθούς τους.
Όπως, επίσης, θα πρέπει να μας πουν εάν προτίθενται να κάνουν δημόσιο έρανο για να δημιουργηθεί καινούργιος παιδικός σταθμός στο Μαρούσι, προκειμένου να βρουν λύση για τα παιδιά τους περίπου 200 οικογένειες, που έμειναν φέτος «εκτός νυμφώνος» στην πόλη μας. Εκτός κι αν οι παίκτες της ΚΑΕ Αμαρουσίου είναι άλλης κατηγορίας πολίτες και θα πρέπει να τύχουν καλύτερης αντιμετώπισης από εμάς τους υπόλοιπους.
Και κάτι τελευταίο για τον Δήμο. Αναμφίβολα, ουδείς μπορεί να χρεώσει ευθύνες στη διοίκηση για τον μη έλεγχο της οικονομικής κατάστασης των δήθεν σωτήρων της ΚΑΕ. Αυτός ο έλεγχος είναι δουλειά εκείνου που μεταβιβάζει τις μετοχές. Ωστόσο, ουδείς επίσης την ανάγκασε να σπεύσει να φωτογραφηθεί με τους νέους ιδιοκτήτες και να θριαμβολογήσει για τη δήθεν λύση που έδωσε στην ομάδα της πόλης. Το ρητό «ακόμη δεν τον είδαμε, Γιάννη τον εβγάλαμε» δεν το γνώριζε, ώστε να κρατήσει μια… πισινή;
Μακάρι η ομάδα μπάσκετ του Αμαρουσίου να βρει τον δρόμο της και να μπορέσουμε πάλι να την παρακολουθήσουμε και να τη χειροκροτήσουμε στα «παρκέ» της Α1 κατηγορίας. Αλλά σίγουρα αυτό δεν μπορεί να γίνει εις βάρος των άλλων τεράστιων κοινωνικών αναγκών που δημιουργούνται στη χώρα και τον Δήμο. Καλά τα θεάματα, αλλά προηγείται ο άρτος…
