- Όλοι γνωρίζετε ότι η στήλη αυτή είναι και σινεφίλ.
- Παλαιότερα δε, είχε και το βίτσιο να τελειώνει πάντοτε με ένα τίτλο ταινίας.
- Δεν μπορεί λοιπόν να την αφήσει αδιάφορη το γεγονός ότι μια δημοτική ομάδα συγκεκριμένου χώρου, δείχνει τη σινεφιλική της διάθεση, επιλέγοντας πάντοτε, εν όψει δημοτικών εκλογών, ονομασία από το χώρο του σινεμά.
- Στις προηγούμενες εκλογές ονομαζόταν «Μαρούσι: Επόμενη Μέρα».
- Φέτος, «Μαρούσι: Επιστροφή στο μέλλον»
- Για όσους δεν γνωρίζουν «Επόμενη Μέρα» ήταν μια τηλεταινία του 1983 σε σκηνοθεσία Νίκολας Μέγιερ, σχετική με τη ζωή στη γη μετά από πυρηνικό όλεθρο, ενώ η «Επιστροφή στο μέλλον» ήταν μια ταινία του 1985 του Ρόμπερτ Ζεμέκις, σχετική με τα ταξίδια ενός νεαρού στο χωροχρόνο.
- Η στήλη, συνεπής στην επιμορφωτική της αποστολή, προτείνει σήμερα μερικούς ακόμα τίτλους προς χρήση για τις επόμενες εκλογικές περιόδους.
- «Μαρούσι: Κώδικας τιμής» (από το φιλμ του Τζορτζ Τίλμαν – 2000), για συνδυασμούς που θέλουν να προβάλλουν την εντιμότητά τους.
- «Μαρούσι: Μέχρι το τέλος του κόσμου» (από την ταινία του Βιμ Βέντερς – 1991), για συνδυασμούς που θέλουν να δείξουν ότι θα κάνουν τα πάντα για την πόλη.
- «Μαρούσι: Μέρα ανεξαρτησίας» (του σκηνοθέτη Ρόλαντ Έμεριχ – 1996), για συνδυασμούς που επιμένουν να μη δέχονται χρίσματα.
- «Μαρούσι: Ο λαός προστάζει» (του Φρανκ Κόπρα – 1940), για συνδυασμούς αριστερών αποκλίσεων.
- «Μαρούσι: Μια θέση στον ήλιο» (του Τζορτζ Στίβενς – 1951), για νεότευκτους συνδυα-
σμούς που παλεύουν να εκπροσωπηθούν αλλά «δεν το βλέπουν». - «Μαρούσι: Νέο αίμα» (του Μάικλ Χερστ – 1999), για συνδυασμούς με πρόσωπα που δεν ξέραμε μέχρι σήμερα.
- «Μαρούσι: Ολική επαναφορά» (του Πολ Βερχόφεν – 1990), για συνδυασμούς με πρόσωπα που όλοι γνωρίζουμε, αλλά προσπαθούμε να τα ξεχάσουμε.
- «Μαρούσι: Περηφάνια και προκατάληψη» (του Τζο Ράιτ – 2005), για ντόπια και γηγενή στοιχεία, που δεν το βάζουν κάτω με τίποτα.
- «Μαρούσι: Ζωή σαν τριαντάφυλλο» (του Ολιβιέ Νταάλ – 2006), για συνδυασμούς με οικολογικές ευαισθησίες.
- «Μαρούσι: Επιστροφή στη γαλάζια λίμνη» (του Ράνταλ Κλέηζερ – 1991), για συνδυασμούς με γαλάζια οράματα.
- «Μαρούσι: Εξόρμηση γιγάντων» (του Άντονι Μαν – 1960), για συνδυασμούς με ανεπτυγμένη αυτοπεποίθηση για τη νίκη.
- «Μαρούσι: Ένας τέλειος κόσμος» (του Κλιντ Ίστγουντ – 1993), για τους αθεράπευτα ρομαντικούς.
- «Μαρούσι: Αποκάλυψη τώρα» του (Φ. Φ. Κόπολα – 1968), γι’ αυτούς που κρατούν χαρτιά και ντοκουμέντα και τρέχουν με προσφυγές.
- «Μαρούσι: Ονειρεμένη ζωή» (του Μπρετ Ράτνερ – 2000), για συνδυασμούς που νομίζουν ότι όλα πάνε καλά, αρκεί να περνάει ο καιρός ευχάριστα.
- «Μαρούσι: Όλα του γάμου δύσκολα» (του Στίβεν Μπάιγκελμαν – 1996). Αυτό το διάλεξα για να διασκεδάσω την κατάσταση αυτών που τρέχουν προεκλογικά και διαβάζοντας τα σημερινά Έπεα Πτερόεντα, θα σκεφτούν: Ο Πολύδωρος δεν είχε άλλη δουλειά να κάνει και έψαχνε για τίτλους;
Άγγελος Πολύδωρος
