Μετά από την εξαγγελία του δήμαρχου για καταβολή της αποζημίωσης για την «απαλλοτρίωση» που έχει επιβάλει στο Κτήμα Χωματιανών το Υπουργείο Πολιτισμού με την κήρυξή του ως ιστορικού μνημείου, πρέπει να θυμίσουμε στους υπαλλήλους και την δημοτική αρχή ότι ο Δήμος δεν έχει καμία υποχρέωση για την καταβολή αυτής της αποζημίωσης, επειδή το Υπουργείο Πολιτισμού έχει κηρύξει το χώρο ως μνημείο πολιτισμού.
Επ΄ ευκαιρία όμως είναι απαραίτητο να κάνουμε και τις ακόλουθες επισημάνσεις για τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται η δημαρχιακή πλειοψηφία τις ευθύνες της προς την πόλη και την προστασία του δημοτικού χρήματος.
Απαλλοτριώνουμε την έκταση των Χωματιανών, που είναι χαρακτηρισμένη απ΄ το Υπουργείο Πολιτισμού, δηλαδή την πληρώνουμε χωρίς να έχουμε υποχρέωση. Και επειδή ο ιδιοκτήτης της δικαιούται μόνο μεταφορά συντελεστού δομήσεως, από την οποία θα εισπράξει ελάχιστα και μετά από πολλά χρόνια.
● Θα πληρώσουμε από 15 έως 30 εκατομμύρια ευρώ.
Μετατρέπουμε τη δασική έκταση του Σταματιάδη σε οικόπεδο, την αποδεσμεύουμε δηλαδή και κάνουμε το δάσος οικόπεδο, γιατί αν το πληρώσουμε, θα εισπράξει πολύ λίγα, επειδή είναι δάσος και μάλιστα ιδιαίτερου κάλλους.
● Θα κερδίσει από 30,0 έως 60.0 εκατομμύρια ευρώ.
Αποδεσμεύουμε το οικόπεδο Παναγόπουλου που δεν το αγόραζε κανείς γιατί όλοι ήξεραν την ανάγκη του κέντρου της πόλης για αποφόρτιση και την οφειλομένη ενέργεια του Δήμου για δέσμευσή του ως χώρο κοινόχρηστου πράσινου, σε κάθε απόπειρα για οικοδόμησή του, με δικαιολογία ότι δεν έχουμε λεφτά.
● Ενώ δεν χρειάζονται λεφτά,
● ενώ έχουμε υποχρέωση να το πληρώσουμε μετά από δέκα χρόνια και
● ενώ έχουμε απόθεμα οικοπέδων από την τράπεζα γης, που επιτρέπεται να τα εκποιήσουμε μόνο για να απαλλοτριώσουμε κοινόχρηστους χώρους.
(Παράδειγμα τα 15 στρέμματα από την έκταση των 27 στρεμμάτων του Κτήματος Δηλαβέρη που δικαιούται ο Δήμος λόγω εισφοράς γης. Τα οποία ευρίσκονται επί της Λ. Κηφισίας, απέναντι από το κτίριο της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων, αριστερά κατεβαίνοντας τη Λ. Κηφισίας, για να μάθει και ο κάθε δημότης ποιά αμύθητη αξία έχουν αυτά τα 27 στρέμματα απ’ τα οποία τα 15 στρέμματα περιέρχονται στο Δήμο με την Πράξη Εφαρμογής που έχει τελειώσει).
Και δεν μπορεί κι΄ ο πιο απληροφόρητος δημότης να μην κάνει την σκέψη:
● Γιατί από τη μια πληρώνουμε για απαλλοτρίωση «οικόπεδου» για το οποίο δεν έχουμε καμία υποχρέωση και πολύ περισσότερο για οικόπεδο το οποίο ως μοναδικό τρόπο αποζημιώσεως έχει την μεταφορά συντελεστού δομήσεως με όσα αυτό συνεπάγεται για το ύψος της αποζημίωσης, (και ίσως μηδενική, σύμφωνα με τις διατάξεις περί λατρευτικών μνημείων π. διαταγμάτων).
● και γιατί από την άλλη
δεν πληρώνουμε για να διατηρήσουμε το «Δάσος Σταματιάδη» των 12,50 στρεμμάτων, με την δασική του αξία, αφού είναι δάσος, η οποία είναι μηδαμινή και χρειάζονται ελάχιστα χρήματα αφού είναι δάσος και με τον τρόπο αυτό επιτρέπουμε την οικοπεδοποίησή του;
Τι σόϊ εξυπηρέτηση του δημοτικού συμφέροντος είναι:
● Απ΄ τη μια να πληρώνουμε για «οικόπεδο» έκταση που δεν είναι οικόπεδο
● Και απ΄ την άλλη και να κάνουμε οικόπεδο δάσος, το οποίο με ελάχιστη δαπάνη περιέρχεται στο Δήμο;
Μήπως στην μια περίπτωση πληρώνεται ο ιδιώτης για μια έκταση που δεν μπορεί να κτίσει ούτε πρέπει να πληρωθεί!
και στην άλλη περίπτωση κάνουμε το δάσος οικόπεδο, που δεν μπορεί να κτίσει και με ελάχιστα χρήματα μπορεί να περιέλθει στο Δήμο!
Εξυπηρετούνται οι Ιδιώτες
ή ο Δήμος με αυτές τις ενέργειες;
Δημήτριος Κοτσώνης
πολιτικός μηχανικός