Πριν λίγο καιρό σε συζήτηση για τοπικά θέματα, με κατηγόρησε ευθέως ότι είμαι κινητή αντιπολίτευση του δημάρχου. Προσπάθησα να καταλάβω τι εννοούσε, αλλά μάταια. Είχε τις απόψεις του, εγώ τις δικές μου. Απόλυτη διαφωνία. Αυτό το περιστατικό όμως, με ερέθισε να προσπαθήσω να κάνω μια ανάλυση της λέξης αυτής, να κάνω την αυτοκριτική μου, να βγάλω τα συμπεράσματά μου και να καταλήξω στο ερώτημα ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Πως εννοεί κανείς την αντιπολίτευση, τι έννοιες εμπεριέχει, τι παγίδες υποκρύπτει, τι προσφέρει, τι κερδίζει και τι χάνει, όταν κάποιος χρησιμοποιεί τα χαρίσματα ή τα ελαττώματα αυτής της λέξης;
Μήπως τελικά είναι παρεξηγημένη, μήπως η ασκούμενη κριτική, ο έλεγχος, η επισήμανση των λαθών του κρινόμενου είναι στοιχεία υπέρ αυτού και όχι εναντίον του; μήπως η σιωπή είναι κακός σύμβουλος αυτού που έχει το δημοκρατικό δικαίωμα να απαιτεί και να κερδίζει μάχες από τους επιλήσμονες του χρέους των έναντι της κοινωνίας που τους εμπιστεύτηκα, με την ψήφο τους να αντιμετωπίσουν και να επιλύσουν συνήθως μικρά προβλήματα της καθημερινότητας;
Είναι σε τελευταία ανάλυση αντιπολίτευση να βλέπει κανείς και να υπομένει καρτερικά την αδιαφορία αυτών που έχουν εκ του νόμου την υποχρέωση και το καθήκον συνάμα να διακατέχονται από ευγένεια και προθυμία στα αιτήματα των πολιτών; Είναι αντιπολίτευση να κρίνουν με αυστηρότητα πολλές φορές την απουσία της διοίκησης από τα καθημερινά προβλήματα, η οποία πολλές φορές με εξοργιστική αλαζονεία δηλώνει «στο τέλος της τετραετίας θα μας κρίνετε»; Είναι αντιπολίτευση να βλέπει κανείς τους –υποτίθεται- αρμοδίους και υπεύθυνους μιας δημοτικής αστυνομίας να βολτάρουν κατά δυάδες με ένα φραπέ στο χέρι, χωρίς να ενδιαφέρονται για τίποτα, παρά μόνον πότε θα πάει τρεις η ώρα;
Είναι αντιπολίτευση όταν οι κάδοι απορριμμάτων παραμένουν γεμάτοι επί ημέρες; Είναι αντιπολίτευση ότι για τέσσερα ακόμη χρόνια δεν έγινε ούτε μισό βήμα για την ένταξη των εκτός σχεδίου περιοχής; Είναι αντιπολίτευση ότι εβδομαδιαία εφημερίδα μάς έκανε ρόμπα με τη μανία μερίδας τοπικών εφημερίδων, με τις ευλογίες βέβαια του γραφείου επικοινωνίας και του ιδίου του δημάρχου η κατά κόρον δημοσίευση των φωτογραφιών του μόνου ή με προσωπικότητες της ελληνικής ή ξένης ζωής; Υπάρχουν ακόμη πολλά ερωτήματα αναπάντητα συνήθως.
Σεβόμενος την εφημερίδα ΑΜΑΡΥΣΙΑ που με καλοσύνη, φιλοξενεί τους προβληματισμούς μου και τα καλόπιστα σχόλιά μου, θα περιοριστώ στις παραπάνω απορίες μου. Εξάλλου, σε λίγο θα αρχίσει η προεκλογική περίοδος και θα μας δοθεί η ευκαιρία να πούμε πολλά για πολλούς και να τους κρίνουμε. Θα δούμε τότε εάν κάποιοι ακολούθησαν το παράδειγμα των βουλευτών μας, οι οποίοι μετέτρεψαν το λειτούργημα σε επάγγελμα. Λίγη υπομονή.
Μελέτης Μπασδέκης
τ. Γενικός Γραμματέας
Συλλόγου Αθμονέων
