«Σε μια μάχη στην Ανατολία», είπε ο Ουίταλ, «το ελληνικό πεζικό έκανε μια εκπληκτική επίθεση και το πυροβολικό τους το σαμποτάριζε. Ο ταγματάρχης Τζόνσον –ο άλλος Βρετανός παρατηρητής, που αργότερα είχε το πόστο του υπεύθυνου αξιωματικού για τον Τύπο στην Κωνσταντινούπολη- είναι πυροβολητής, ξέρεις. Και μάλιστα καλός πυροβολητής. Έ, ο ταγματάρχης Τζόνσον ούρλιαζε για το τι ζημιά έκαναν οι πυροβολητές στο πεζικό. Ήθελε σαν τρελός να αναλάβει τη διοίκηση του πυροβολικού, αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα».Αυτή είναι η ιστορία της ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ του ελληνικού στρατού από τον βασιλιά Κωνσταντίνο. Και αυτός είναι ο λόγος που η εξέγερση στην Αθήνα δεν ήταν ψεύτικη, όπως πολλοί ισχυρίστηκαν. Ήταν η εξέγερση ενός στρατού που είχε προδοθεί εναντίον του ανθρώπου που τον πρόδωσε.
❍ ❍ ❍
Β΄ Ο Βλάσης Αγτζίδης, είναι διδάκτωρ της Σύγχρονης Ιστορίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Δημοσίευσε δύο μελέτες του με θέμα «Μικρασιατική Καταστροφή». Η πρώτη, δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή την 28-11-1999 και η δεύτερη στην Ελευθεροτυπία την 11-1-2004.
Ξεχωρίζουμε τα πιο ουσιώδη: «Οι Συμμαχικές Δυνάμεις της Δύσης δεν ήταν φιλικές προς την κυβέρνηση των Αθηνών. Ακόμα και το Βατικανό, προτιμούσε επάνω στον τρούλο της Αγίας Σοφίας την ημισέληνο, παρά τον ελληνικό σταυρό.
Στην πολιτική κυρίως της κυβέρνησης των Αθηνών, η οποία διαχειρίστηκε την κρίση και του φιλομοναρχικού λαϊκού κόμματος, οφείλεται η νίκη του τουρκικού «εθνικισμού» και η σφαγή του ελληνικού πληθυσμού της ιωνικής παραλίας.
Το συνολικό ανθρώπινο κόστος του πληθυσμού από τη στιγμή που άρχισε η γενοκτονία των ελληνικών πληθυσμών είναι, σ’ ολόκληρη την καθ’ ημάς Ανατολή, τουλάχιστον 800.000 άτομα, με βάση τη μελέτη των ιστορικών Κιτρομιλίδη-Αλεξανδρή.
Τρομερό υπήρξε το κόστος για τον ελληνισμό που βρέθηκε πρώτη φορά, εκτός των πανάρχαιων ελληνικών κοιτίδων του Πόντου, της Ιωνίας, της Καππαδοκίας και της Ανατολικής Θράκης.
Στο λιμάνι της Σμύρνης, την ημέρα των φοβερών σφαγών του αμάχου πληθυσμού, βρίσκονταν 21 συμμαχικά πλοία, από τα οποία, 11 αγγλικά, 5 γαλλικά, 2 ιταλικά και 3 των Η.Π.Α. Το μοναδικό ενδιαφέρον τους ήταν, η προστασία των προξενείων τους. Οι εκπρόσωποι των συμμάχων θαύμαζαν απαθείς κι ολότελα αδιάφοροι το φρικτό θέαμα».
Υστερόγραφο
Πιστεύω ότι, όσα διαβάσαμε είναι αρκετά για να βγάλει ο καθένας από μας τα συμπεράσματά του. Επίσης, σαν σκεπτόμενοι πολίτες, πρέπει να διδασκόμαστε από τα λάθη μας για να μην τα επαναλάβουμε. Διαφορετικά, μας περιμένουν τα χειρότερα.
Νίκος Δημητρακόπουλος
